ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ 4ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
6 Φεβρουαρίου 2025
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (6, 7-13)
Και κάλεσε τους Δώδεκα και άρχισε να τους στέλνει δύο δύο και τους έδινε εξουσία πάνω στα ακάθαρτα πνεύματα. Τους παράγγειλε να μην σηκώνουν τίποτα στο δρόμο, παρά μόνο το ραβδί: ούτε ψωμί, ούτε σακίδιο, ούτε χάλκινα νομίσματα στη ζώνη, αλλά να φορούν σανδάλια στα πόδια και να μη φορούν δυο χιτώνες. Και τους έλεγε: “Σε όποιο σπίτι και αν μπείτε, εκεί να μένετε εωσότου βγείτε απ’ την πόλη. Και όποιο μέρος δε σας δεχθεί ούτε σας ακούσουν, φεύγοντας από εκεί να αποτινάξτε και το χώμα κάτω από τα πόδια σας, για να είναι μαρτυρία εναντίον τους”. Κι εκείνοι έφυγαν και κήρυξαν στους ανθρώπους να μετανιώσουν. Έβγαζαν πολλά δαιμόνια και άλειφαν με λάδι πολλούς αρρώστους και θεράπευαν.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός
Οι μαθητές ακολούθησαν τον Ιησού, άκουσαν τον λόγο του. Ήρθε η ώρα να ξεκινήσουν, να εργαστούν για τη Βασιλεία. Να πάνε στους δρόμους και να κηρύξουν το Ευαγγέλιό Του. Αλλά προτού τους αφήσει να φύγουν, ανά δύο, ο διδάσκαλος τους δίνει κάποιες συμβουλές, οι οποίες αντικατοπτρίζουν το δικό του τρόπο ζωής. Εκείνος πράγματι είναι ο φτωχός, δεν έχει καμία θέση για να βάλει το κεφάλι του. Έτσι και ο μαθητής. Το Ιεραποστολικό έργο δεν είναι ποτέ μια άσκηση εξουσίας, αλλά διαφάνεια πραότητας, συμπόνιας, και ταπεινής αγάπης.
Ο Ευαγγελιστής Μάρκος, παραθέτοντας τα λόγια του Ιησού και το γεγονός της αποστολής των μαθητών, τονίζει το ύφος και την πνευματικότητα της «αποστολής» όχι μόνο των δώδεκα, αλλά και ολόκληρης της Εκκλησίας η οποία είναι σε αποστολή μετά το Πάσχα του Ιησού.
Επομένως αυτές οι συστάσεις ισχύουν και για εμάς. Ειδικά για εμάς, που είμαστε παιδιά μιας καταναλωτικής κοινωνίας και εμπορίου, που τη χαρακτηρίζουν ανάγκες και επιθυμίες κατάκτησης. Για εμάς που είναι δύσκολο να ξεκινήσουμε χωρίς να έχουμε προγραμματιστεί και να είμαστε σίγουροι για τα πάντα. Για εμάς, που πριν να θεραπεύσουμε τον άλλο και έτσι να είμαστε γι ‘αυτόν ένα σημάδι της αγάπης του Πατέρα, πρέπει να έχουμε τα πάντα στη θέση τους στο σπίτι μας, στη δουλειά μας, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Με άλλα λόγια πρώτα ο εαυτός μου και μετά ο άλλος.
Πόσο δύσκολο λοιπόν είναι να είμαι σήμερα και εγώ μαθητής του Χριστού; Και όμως ακόμη και σήμερα, μπορούμε να αναγνωρίσουμε πολλούς αληθινούς μαθητές οι οποίοι αδιαφορούν για την εξουσία και τα υλικά αγαθά: άνδρες και γυναίκες όπως η Μητέρα Τερέζα, ο Αbbe Pierre, νέοι που προσφέρουν εθελοντική εργασία, χριστιανοί διαθέσιμοι στις ενορίες, άτομα που συμπαραστέκονται και φροντίζουν ασθενείς και ηλικιωμένους, άτομα που διαθέτουν χρόνο για να ακούσουν αυτούς που υποφέρουν.
Είμαστε εμείς σήμερα τα χέρια του Ιησού, οι απεσταλμένοι του. Ας ακούσουμε τη φωνή του και τις ουσιαστικές συμβουλές του.
Προσευχήσου……
Κύριε Ιησού,
ο οποίος θέλησες όσοι σε ακολουθούν
να είναι ελεύθεροι
και να απαρνηθούν τα υλικά αγαθά,
να ζουν φτωχά και με διαθεσιμότητα,
βοήθησέ με να ακούω την κραυγή
εκείνων που έχουν ανάγκη από βοήθεια,
από ένα χαμόγελο,
από το χρόνο μου για να τους ακούσω
και κατέστησε με έτοιμο να ξεκινήσω
για μια συνάντηση με τον άλλο
εκεί όπου Εσύ πάντα βρίσκεσαι……
(www.episkopisyrou.gr)
