Μελέτη του Ευαγγελίου της Παρασκευής 5 Φεβρουαρίου 2021
της 4ης Εβδομάδας της Κοινής Περιόδου του Έτους

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (6,14-29)
Κατ’ εκείνο τον καιρό, άκουσε και ο βασιλιάς Ηρώδης για τον Ιησού, αφού το όνομά του είχε γίνει γνωστό. Και άλλοι έλεγαν ότι αναστήθηκε απ’ τους νεκρούς ο Ιωάννης ο Βαφτιστής και για τούτο μπορούσε να κάνει τέτοια θαύματα. Άλλοι, πάλι, έλεγαν ότι είναι ο Ηλίας, άλλοι έλεγαν ότι είναι ένας προφήτης όπως και οι άλλοι προφήτες. Όταν το άκουσε και ο Ηρώδης έλεγε: “Αυτός ο Ιωάννης που αποκεφάλισα, αυτός αναστήθηκε!”.
Διότι, ο Ηρώδης είχε στείλει να συλλάβουν τον Ιωάννη και τον έδεσε στη φυλακή, εξαιτίας της Ηρωδιάδας, της γυναίκας του Φιλίππου, του αδελφού του, επειδή την είχε παντρευτεί. Έλεγε, πράγματι, ο Ιωάννης στον Ηρώδη: “Δεν σου επιτρέπεται να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου”. Και η Ηρωδιάδα τον μισούσε και ήθελε να τον σκοτώσει, αλλά δε μπορούσε, επειδή ο Ηρώδης φοβόταν τον Ιωάννη, γνωρίζοντας ότι είναι άνδρας δίκαιος και άγιος και γι’ αυτό τον προστάτευε. Αν και, ακούγοντάς τον απορούσε πολύ, τον άκουγε ευχαρίστως.
Η κατάλληλη μέρα ήλθε, όταν ο Ηρώδης έκανε δείπνο στους μεγιστάνες του και στους χιλίαρχους και τους προύχοντες της Γαλιλαίας για τα γενέθλιά του. Τότε μπήκε η κόρη του, εκείνη της Ηρωδιάδας, που όταν χόρεψε άρεσε στον Ηρώδη και στους συνδαιτυμόνες. Είπε ο βασιλιάς στο κορίτσι: “Ζήτησέ μου ό,τι θέλεις και θα σου το δώσω”. Και της έδωσε πολλούς όρκους: “Ο,τι και να μου ζητήσεις θα σου δώσω, μέχρι το μισό βασίλειό μου”. Κι αυτή βγήκε και είπε στη μητέρα της: “Τι να ζητήσω;”. Κι εκείνη της είπε: “Το κεφάλι του Ιωάννη του βαφτιστή”. Κι αμέσως μπήκε μέσα γρήγορα εκεί που ήταν ο βασιλιάς και ζήτησε λέγοντας: “Θέλω τώρα αμέσως να μου δώσεις το κεφάλι του Ιωάννη του Βαφτιστή πάνω σ’ένα πιάτο”. Κι ο βασιλιάς λυπήθηκε πολύ, αλλά εξαιτίας των όρκων και των παρόντων δε θέλησε να της το αρνηθεί. Κι αμέσως ο βασιλιάς έστειλε ένα φρουρό με τη διαταγή να φέρουν το κεφάλι του Ιωάννη. Κι εκείνος πήγε και τον αποκεφάλισε στη φυλακή κι έφερε το κεφάλι του πάνω σ’ ένα πιάτο και το έδωσε στο κορίτσι και το κορίτσι το έδωσε στη μητέρα της. Όταν το έμαθαν οι μαθητές του πήγαν και σήκωσαν το πτώμα του και το έβαλαν σε μνήμα.
Λόγος του Κυρίου

Στοχασμός
Στον Ηρώδη ήταν συμπαθής ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, δεν θα είχε σκεφτεί ποτέ να τον σκοτώσει. Ήξερε πόσο ο λαός αγαπούσε αυτόν τον προφήτη που κήρυττε στην έρημο, ήξερε πόσους φίλους είχε αποκτήσει. Αλλά ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ακόμη και με το κεφάλι κομμένο φωνάζει σε αυτό το βασιλιά πόσο αδύναμη και φτωχή είναι η εξουσία του. Μια εξουσία που αφήνεται στα χέρια ενός κοριτσιού που χορεύει.
Ο Ηρώδης κατά βάθος είναι το σύμβολο εκείνου που δεν καταφέρνει να είναι κύριος των πράξεων του, εκείνου που οι καταστάσεις τον συντρίβουν. Η ιστορία του Ιωάννη ξεφεύγει από τα χέρια του Ηρώδη. Η κατάσταση του Ηρώδη, είναι η χαρακτηριστική κατάσταση ενός ανθρώπου που δεν μπορεί να διαχειριστεί τις δικές του επιλογές και βρίσκεται αντιμέτωπος με ό,τι δεν είχε προβλέψει και που τώρα τον έχει περικυκλώσει. Και ίσως εδώ βρισκόμαστε λίγο πολύ, όλοι μας. Αν και μας σκανδαλίζει η στάση του Ηρώδη, διαπιστώνουμε ότι πολλές φορές ενεργούμε ακριβώς όπως εκείνος, δηλαδή όχι όπως θα θέλαμε, αλλά ωθούμενοι από εξωτερικές συνθήκες που μας επιβάλουν, ορισμένες φορές, επιλογές που δεν επιθυμούμε και οι οποίες συχνά είναι δολοφονικές.
Είμαι υπερβολικός; Όχι! Σκέψου για παράδειγμα όταν αλλάζουμε παπούτσια, ή ρούχα η κάτι άλλο, μόνο και μόνο επειδή η μόδα μας το επιβάλει. Με αυτά τα χρήματα θα μπορούσαμε να είχαμε σώσει τη ζωή πολλών πεινασμένων παιδιών. Αλλά δεν το κάνουμε για να είμαστε μέσα στη μόδα. Δεν είναι ίσως η μόδα ο ασημένιος δίσκος που σου ζητά το κεφάλι πολλών αδελφών μας που βρίσκονται στην ανάγκη; Και χιλιάδες άλλα παραδείγματα υπάρχουν.
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν ένας ελεύθερος άνθρωπος, κύριος των αποφάσεών του, υπεύθυνος των λόγων του. Ο Ηρώδης όμως όχι! Ο πραγματικός κρατούμενος ήταν ο Ηρώδης, αιχμάλωτος των παθών του.
Τι μπορεί να μας διδάξει αυτός ο Λόγος; Να τεθούμε με την πλευρά του Θεού και όχι με την πλευρά του κόσμου. Να επιλέγουμε να πηγαίνουμε αντίθετα στο ρεύμα, να αντιστρέψουμε την πορεία του εγώ μας προς μια ύπαρξη ικανή να συμμορφώνεται όχι με το πνεύμα του κόσμου, αλλά σύμφωνα με το Πνεύμα του Θεού.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Κύριε, θέλω να μπαίνω συχνά στο βάθος της καρδιάς μου.
Να κοιτάζω στο πρόσωπο δίχως φόβο τα συναισθήματά μου,
καλλιεργώντας μόνο εκείνα τα οποία είναι σύμφωνα με το θέλημα σου,
και τα οποία είναι το αληθινό καλό για μένα και για τους άλλους.
Αμήν