ΤΗΣ 5ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΤΕΣΣΡΑΚΟΣΤΗΣ
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει. Αμήν.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
X Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (11, 45-56)
Τον καιρό εκείνο, πολλοί απ’ τους Ιουδαίους που ήλθαν στη Μαρία και είδαν όσα έκαμε ο Ιησούς, πίστεψαν σ’ αυτόν. Αλλά κάποιοι απ’ αυτούς πήγαν στους Φαρισαίους και τους είπαν όσα έκαμε ο Ιησούς.
Συγκάλεσαν τότε οι Αρχιερείς και οι Φαρισαίοι το Συνέδριο και είπαν: “Τι να κάνουμε, επειδή αυτός ο άνθρωπος κάνει πολλά σημεία; Αν τον αφήσουμε έτσι, όλοι θα πιστέψουν σ’ αυτόν και θα έλθουν οι Ρωμαίοι και θα καταστρέψουν το Ναό και το έθνος μας”. Τότε, κάποιος απ’ αυτούς, ο Καϊάφας, που ήταν Αρχιερέας εκείνης της χρονιάς, τους είπε: “Εσείς δε ξέρετε τίποτα, κι ούτε σκέπτεστε ότι σας συμφέρει να πεθάνει ένας άνθρωπος για το λαό και να μη χαθεί όλο το έθνος”.
Αυτό, βέβαια, δεν το είπε αφ’ εαυτού του, αλλά επειδή ήταν Αρχιερέας εκείνης της χρονιάς, προφήτεψε ότι ο Ιησούς έμελλε να πεθάνει για το έθνος, και όχι μόνο για το έθνος, αλλά για να συγκεντρώσει σε ένα σώμα τα διασκορπισμένα παιδιά του Θεού. Από εκείνη, λοιπόν, τη μέρα αποφάσισαν να τον σκοτώσουν.
Ο Ιησούς στο μεταξύ, δεν περπατούσε πια ελεύθερα ανάμεσα στους Ιουδαίους, αλλά αναχώρησε από εκεί και πήγε σε μια περιοχή κοντά στην έρημο, σε μια πόλη που λεγόταν Εφραΐμ κι εκεί έμενε με τους μαθητές.
Πλησίαζε το Πάσχα των Ιουδαίων και πολλοί, πριν το Πάσχα, ανέβηκαν στα Ιεροσόλυμα απ’ όλη τη χώρα για να εξαγνιστούν. Αναζητούσαν, τότε, τον Ιησού και έλεγαν μεταξύ τους καθώς βρίσκονταν στο Ναό: “Τι σας φαίνεται; Δεν θα έλθει στην γιορτή;” Μάλιστα, οι Αρχιερείς και οι Φαρισαίοι είχαν δώσει εντολές ώστε αν κάποιος μάθει πού είναι, να ειδοποιήσει για να τον πιάσουν.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
Και βέβαια θα έρθει. Θα έρθει αν τον καλέσουμε. Ας αναρωτηθούμε με ειλικρίνεια: «Εμείς τον καλέσαμε;» Όταν προσκαλούμε κάποιο άτομο σε γεύμα ή δείπνο, υπολογίζουμε καλά τα πράγματα. Προετοιμαζόμαστε καλά. Καθαρίζουμε το σπίτι, το βάζουμε σε τάξη. Γίνετε η λεγόμενη «Καθαριότητα του Πάσχα». Και μετά προετοιμάζουμε το τραπέζι, βγάζουμε το καλό σερβίτσιο, προετοιμάζουμε τα πιο ωραία φαγητά. Όλα γίνονται ώστε να υποδεχτούμε τον φιλοξενούμενο με τον καλύτερο τρόπο, και στο τέλος να μπορέσει να πει: «Τι ωραίες στιγμές πέρασα, ευχάριστες, μαζί με φίλους». Αυτές οι προετοιμασίες είναι εκείνες που κάναμε ή έπρεπε να κάνουμε σε αυτή την περίοδο της Τεσσαρακοστής, για να κάνουμε την καρδιά μας σαν ένα τραπέζι στολισμένο, ένα μέρος όπου μπορεί να εξελιχτεί η γιορτή. Η απόφαση αν ο Ιησούς θα έρθει στη γιορτή, ή όχι, εξαρτάται από εμάς. Από αυτό που εμείς θεωρούμε ότι είναι γιορτή και πάμε να το γιορτάσουμε. Αν αυτή η γιορτή είναι μόνο μια συνήθεια της οικογένειας, ένα έθιμο, μια στιγμή ανάπαυσης ή διακοπών, εντελώς άδεια από τη βαθιά και εσωτερική της σημασία, τότε η καρέκλα που προορίζεται για τον Ιησού θα παραμείνει κενή. Και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι κανείς δεν θα παρατηρήσει αυτή την απουσία. Εάν αυτό το Πάσχα θα το έχουμε προετοιμάσει δίνοντας χώρο στον Θεό και στον Λόγο του, γεμίζοντας το με καλά πράγματα, αν αυτό το Πάσχα εμείς γιορτάσουμε τον θρίαμβο του Θεού που νίκησε τον θάνατο, τότε ο Ιησούς θα είναι παρών και το τραπέζι μας θα γεμίσει με νόημα. Επειδή ο Ιησούς φέρνει πάντα “νόημα” οπουδήποτε πηγαίνει. Και θα μας αποκαλέσει “φίλους” και όπως έλεγε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος «Εκείνος θέλει να εμψυχώσει σε μας μια γιορτή δίχως τέλος». Προσωπικά, εγώ σκοπεύω να προσκαλέσω τον Ιησού. Θα ήθελα επίσης να προσκαλέσω τους αγαπημένους μου, και εκείνους που δεν πιστεύουν σ ‘Αυτόν, έτσι ώστε μέσα από μένα και αυτοί να είναι ευλογημένοι. Ήδη από την αρχή της Αγίας Τεσσαρακοστής εργάστηκα σκληρά για να προετοιμάσω αυτή τη στιγμή. Μου απομένει ακόμη η Μεγάλη και Αγία Εβδομάδα, για να τα ολοκληρώσω όλα. Κάνοντας, έτσι, θα φτάσουμε στην Κυριακή του Πάσχα και δεν θα γιορτάσουμε “το Πασχαλινό αρνί”, ούτε καν το “Πασχαλινό λαγουδάκι”, πόσο μάλλον το “Πασχαλινό περιστέρι”, αλλά μόνο στην Ανάσταση του Ιησού. Γιατί ο πιο σημαντικός φιλοξενούμενός μου θα είναι παρών, ας μπορέσει να περάσει όμορφες στιγμές, και ας με αποκαλέσει “φίλο”.
Και εσείς αδελφοί και αδελφές, τι έχετε αποφασίσει; Τον καλείτε στη γιορτή, ή όχι; Έχετε ακόμα μια εβδομάδα, την Μεγάλη Εβδομάδα, για να αποφασίσετε αν θα ανοίξετε τις πόρτες της καρδιάς σας στον Ιησού, σε περίπτωση που δεν είστε ακόμα σίγουροι. Ακόμη και αν προσκληθεί την τελευταία στιγμή, Εκείνος θα έρθει.
Στοχασμός του don Pino Terranova
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
«Ο Λόγος σου Κύριε αντήχησε και πάλι στην καρδιά μου.
Βλέπω τους Ιουδαίους να συνεχίζουν την προσπάθεια τους να σε παγιδεύσουν για να σε οδηγήσουν στο θάνατο. Και αναρωτιέμαι γιατί; Τι τους πείραξε από όσα είπες και έκανες; Τα λόγια σου είναι λόγια ελπίδας, και οι πράξεις σου δίνουν ζωή. Στρέφω όμως το βλέμμα μου σε μένα και βλέπω Κύριε, με λύπη πως συχνά και εγώ συμπεριφέρομαι ακριβώς όπως οι Ιουδαίοι, με τις πράξεις μου συχνά και εγώ είναι σαν να σε θανατώνω…
(πηγή:episkopisyrou.gr)
πνρ
