ΤΗΣ 4ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΤΕΣΣΡΑΚΟΣΤΗΣ
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Αμήν.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (5, 1-3.5-16)
Εκείνο τον καιρό, ήταν η εορτή των Ιουδαίων κι ο Ιησούς ανέβηκε στα Ιεροσόλυμα. Υπάρχει στα Ιεροσόλυμα, κοντά στην προβατική πύλη, μια κολυμπήθρα που λέγεται στα Εβραϊκά Βηθεσδά, που έχει πέντε στοές. Σ’ αυτές τις στοές κείτονταν πλήθος ασθενών, τυφλών, κουτσών, παράλυτων. Ήταν εκεί και κάποιος άνθρωπος, που ήταν άρρωστος τριάντα οκτώ χρόνια. Όταν τον είδε ο Ιησούς κατάκοιτο και γνωρίζοντας ότι βρισκόταν εκεί από πολύ καιρό, του λέει: “Θέλεις να γίνεις καλά;” Του απάντησε ο ασθενής: “Κύριε, δεν έχω έναν άνθρωπο ώστε όταν το νερό αναταραχθεί να με βάλει μέσα στην κολυμπήθρα. Ενώ εγώ πηγαίνω, κάποιος άλλος κατεβαίνει πριν από μένα”. Του λέει ο Ιησούς: “Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα”.
Κι αμέσως έγινε καλά ο άνθρωπος, σήκωσε το κρεβάτι του και περπατούσε.
Εκείνη η μέρα ήταν Σάββατο. Έλεγαν τότε οι Ιουδαίοι στο θεραπευμένο: “Είναι Σάββατο και δε σου επιτρέπεται να σηκώνεις το κρεβάτι σου”. Αλλά εκείνος τους αποκρίθηκε: “Αυτός που έκαμε καλά μου είπε: `Σήκωσε το κρεβάτι σου και περπάτα'”. Τον ρώτησαν: “Ποιός είναι αυτός ο άνθρωπος που σου είπε: «σήκωσε το και περπάτα;» Ο θεραπευμένος δεν ήξερε ποιός ήταν, γιατί ο Ιησούς έφυγε απαρατήρητος, επειδή υπήρχε κόσμος σ’ εκείνο το μέρος.
Μετά απ’ αυτά ο Ιησούς τον βρίσκει στο ναό και του είπε: “Κοίτα, έγινες καλά. Μην αμαρτάνεις πια, ώστε να μη σου συμβεί τίποτα χειρότερο”.
Πήγε τότε ο άνθρωπος και ανέφερε στους Ιουδαίους ότι ο Ιησούς ήταν αυτός που τον έκαμε καλά. Γι’ αυτό καταδίωκαν οι Ιουδαίοι τον Ιησού, επειδή έκανε αυτά τα έργα κατά το Σάββατο.
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
“Θέλεις να θεραπευτείς;”. Έτσι ξεκινά ο διάλογος ανάμεσα στο Θεό και τον ασθενή που βρισκόταν κοντά στη δεξαμενή της Βηθεσδά. Μοιάζει παράλογη η ερώτηση του Ιησού. «Πως είναι δυνατόν; Είναι σαράντα χρόνια που αυτός ο άνθρωπος είναι άρρωστος, και εσύ τον ρωτάς αν θέλει να θεραπευτεί;». Διάβασα ένα παλαιότερο στοχασμό, και έναν ακόμη ενός άλλου ατόμου. Και οι δυο συμφωνούσαν στο γεγονός πως συχνά το να θεραπευτείς είναι μια απόφαση που πρέπει να πάρεις. Γιατί συνηθίζουμε ακόμη και το να είμαστε ασθενής. Μετά από πολύ καιρό μια θεραπεία, μπορεί να ανατρέψει τη ζωή ενός ανθρώπου. Έτσι και γι’ αυτόν τον άρρωστο. Εάν θεραπευτεί, θα πρέπει να σταματήσει να ζητιανεύει, και να βρει μια εργασία. Θα πρέπει να σταθεί στα πόδια του. Δεν θα έχει πια καμία δικαιολογία. Θα πρέπει να φανταστεί, να κοιτάξει τη ζωή του και το μέλλον του, με μια διαφορετική προοπτική. Δεν είναι πια άρρωστος. Δεν θα πρέπει πια να περιμένει κάποιον να τον στηρίζει. Θα πρέπει αντιθέτως να γίνει «στήριγμα» για άλλους. Είναι πολύ ωραίο που η πορεία της Τεσσαρακοστής μας κάνει να περάσουμε και από αυτή την πλατεία, όπου βρίσκεται αυτή η δεξαμενή. Περνά από την θεραπεία, γιατί η πορεία της Τεσσαρακοστής είναι θεραπεία. Περνά επίσης και από τα σπίτια μας. Είμαστε έτοιμη να απαντήσουμε στην ερώτησή Του; Θέλουμε πραγματικά να θεραπευτούμε; Πιθανόν, κάποιος μπορεί να σκεφτεί πως έχει κάτι από το οποίο πρέπει να θεραπευτεί. Συχνά όμως δεν είναι έτσι. Έχουμε πολλά να θεραπεύσουμε. Πολλά να καθαρίσουμε. Πρέπει να θεραπεύσουμε τις πληγές, από τα μίση και τους θυμούς. Έχουμε πράγματα που βρίσκονται εκεί «από πέντε, δέκα, είκοσι, τριάντα χρόνια». Χρειάζεται θάρρος κάποιες φορές για να «θεραπευτείς». Γιατί αυτό σημαίνει «να σηκώνεις εσύ το κρεβάτι σου και να περπατάς», και όχι πλέον να σε «σηκώνει το κρεβάτι σου». Σημαίνει επίσης να βλέπουμε τις καταστάσεις μας όρθιοι, «ως ώριμοι άνθρωποι».
Σημαίνει να δυναμώσω τους μυς μου για να είναι ικανοί να στηρίζουν τα πόδια μου και να τα κάνουν να περπατούν. Φυσικά, υπάρχουν άτομα που μπορούν να πουν: «Εγώ θέλω να θεραπευτώ, αλλά αυτή η θεραπεία δεν έρχεται».
Εδώ πατάω στις μύτες των ποδιών, με μεγάλο σεβασμό προς όποιον υποφέρει. Πιστεύω πως ο Λόγος του Θεού σήμερα, πηγαίνει πέρα από τη θεραπεία οποιασδήποτε ασθένειας. Πιστεύω πως μας προσκαλεί να μην παραδινόμαστε να μην παίρνουμε τη ζωή ως «κάτι το άσχημο». Πιστεύω πως μας ωθεί να βρούμε ένα νόημα και μια ευτυχία παρά τις δυσκολίες μας. Και αυτό σημαίνει σηκώνομαι όρθιος, παίρνω το κρεβάτι μου και περπατάω.
Να προσεύχεστε για μένα. Ο Κύριος να με βοηθήσει να βρω το θάρρος να θέλω να θεραπευτώ.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Θεέ της ευσπλαχνίας και της συμπόνιας, Θεέ, πηγή της ζωής από την αρχή, εσύ που με έπλασες κατ’ εικόνα σου και ομοίωση σου, σε ευχαριστώ, γιατί με το Λόγο σου με βοηθάς να αναγνωρίσω τις πνευματικές μου ασθένειες, και με ρωτάς με αγάπη «θέλεις να γίνει καλά;» ναι Κύριε θέλω, θεράπευσέ με. Αμήν
