Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν 

Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει. 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
X Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (13,21-33.36-38)

Τον καιρό εκείνο, ο Ιησούς αισθάνθηκε ταραχή στο πνεύμα του κι έδωσε μαρτυρία και είπε: «Αλήθεια, αλήθεια, σας λέω: ένας από σας θα με παραδώσει». Κοιτάζονταν μεταξύ τους οι μαθητές, απορώντας για ποιον μιλά. Ένας απ’ τους μαθητές του, αυτός που τον αγαπούσε ο Ιησούς, ήταν γερμένος στο στήθος του Ιησού. Έκαμε νεύμα, τότε, ο Σίμων Πέτρος σ’ αυτόν για να ρωτήσει ποιος είναι αυτός για τον οποίο μιλά. Έγειρε, τότε, εκείνος στο στήθος του Ιησού και του λέει: «Κύριε, ποιος είναι;» Αποκρίνεται ο Ιησούς: «Είναι εκείνος για τον οποίο θα βουτήξω το ψωμί στο πιάτο και θα του το δώσω». Βούτηξε τότε το ψωμί, το πήρε και το έδωσε στον Ιούδα, το γιο του Σίμωνα του Ισκαριώτη. Και μετά απ’ το ψωμί, τότε μπήκε μέσα του ο Σατανάς. Του λέει τότε ο Ιησούς: «Αυτό που έχεις να κάνεις, κάνε το, το γρηγορότερο». Αλλά αυτό κανένας από εκείνους που κάθονταν στο τραπέζι δεν κατάλαβε γιατί του το είπε. Διότι μερικοί νόμιζαν ότι, επειδή ο Ιούδας κρατούσε το ταμείο, ο Ιησούς του είπε: «Αγόρασε όσα έχουμε ανάγκη για τη γιορτή» είτε να δώσει κάτι στους φτωχούς. Όταν ο Ιούδας πήρε το ψωμί, αμέσως βγήκε έξω. Κι ήταν νύχτα.
Όταν εκείνος βγήκε, λέει ο Ιησούς: «Τώρα δοξάστηκε ο Υιός του ανθρώπου και στο πρόσωπό του δοξάστηκε ο Θεός. Αν ο Θεός δοξάστηκε στο πρόσωπό του, και ο Θεός απ’ την πλευρά του θα τον δοξάσει και μάλιστα θα τον δοξάσει αμέσως. Παιδιά μου, ακόμα λίγο θα είμαι μαζί σας. Θα με αναζητήσετε και, όπως είπα στους Ιουδαίους, “όπου εγώ πηγαίνω εσείς δεν μπορείτε να έλθετε” και σε σας το λέω τώρα. Μια νέα εντολή σας δίνω: να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Όπως εγώ σας αγάπησα κι εσείς να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Με αυτό όλοι θα γνωρίζουν ότι είστε δικοί μου μαθητές, αν έχετε αγάπη μεταξύ σας». Του λέει ο Σίμων Πέτρος: «Κύριε, πού πηγαίνεις;» Του αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Όπου πηγαίνω, εσύ τώρα δεν μπορείς να με ακολουθήσεις. Αλλά θα ακολουθήσεις αργότερα». Του λέει ο Πέτρος: «Κύριε, γιατί δεν μπορώ να σε ακολουθήσω από τώρα; Και τη ζωή μου θα θυσιάσω για σένα». Απαντάει ο Ιησούς: «Αλήθεια, αλήθεια σου λέω: Δε θα λαλήσει ο πετεινός, έως ότου με αρνηθείς τρεις φορές».
Λόγος του Κυρίου

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ

“Αλήθεια, αλήθεια σου λέω: δεν θα λαλήσει ο πετεινός, έως να αρνηθείς τρεις φορές πως με ξέρεις”
Είναι μια σκληρή σελίδα αυτή του σημερινού Ευαγγελίου. Οι γλυκές και χρωματιστές πινελιές του χθεσινού Ευαγγελίου, έδωσαν τη θέση τους σε πολλές σκοτεινές πινελιές. Από τις πιο δύσκολες σελίδες που συναντάμε, γιατί, σήμερα, κάνουμε την εμπειρία της θλίψης και του πόνου, που στη βάση τους υπάρχει η προδοσία.
Πόσοι από εμάς δεν γνωρίζουμε την πικρία που αφήνει η προδοσία; Πόσοι από εμάς, δεν έχουμε πονέσει από αυτή την αιτία; Πόσες ιστορίες προδοσίας μπορούμε να διηγηθούμε, προδοσίες οικογενειακές, στις φιλίες, στην εργασία, ακόμη και στις ομάδες προσευχής… Κανένας δεν μπορεί να πει: είναι πράγματα που σε μένα δεν συμβαίνουν ποτέ. Δεν θα γίνω εγώ ποτέ ένας που θα προδώσω ή θα απαρνηθώ. Μπορεί να συμβεί στους άλλους, αλλά σε μένα όχι…
Θα κάνουμε το ίδιο λάθος του Πέτρου. Πιστεύω πως στη ζωή του καθενός, έχει ήδη συμβεί να λαλήσει ο πετεινός. Και ίσως για περισσότερες από μια φορές. Ο Πέτρος σήμερα, γίνεται δάσκαλός μας. Είναι τόσο ανθρώπινος, τρυφερός και σκληρός μαζί. Ωθούμενος από τις καλύτερες προθέσεις, και εμψυχωμένος από ειλικρινή αγάπη για τον Ιησού, κι όμως έπεσε. Και η πτώση του θα ήταν τραγική, αν δεν είχε ελπίσει και δεν είχε συναντήσει την ευσπλαχνία του Θεού που τον περιβάλλει.
Ο Πέτρος, σήμερα, είμαι εγώ, και ίσως και εσύ. Πόσες φορές απαρνήθηκα τον Κύριο μου ίσως για απλά πράγματα, ίσως από υπερηφάνεια, ή για «ανθρώπινο σεβασμό»; Και πόσες φορές το κάνω ακόμη, δίχως να το συνειδητοποιώ, με τις επιλογές μου; Γιατί υπάρχει ένας Πέτρος μέσα μου, που συχνά δεν διστάζει να βγάλει το μαχαίρι για να υπερασπιστεί τον Κύριο. Και είναι έτοιμος να ομολογήσει την πίστη του, ενώ άλλες φορές τον αφήνει μόνο, «αποκοιμάται» αντί να αγρυπνά, και αλίμονο, κάποιες φορές λέει: «Εγώ δεν τον γνωρίζω».
Και εγώ, όπως ο Πέτρος, αγαπώ τον Ιησού. Και παρόλο που νιώθω έντονα την  αγάπη Του, είμαι ευάλωτος. Μερικές φορές αρκεί ένας «χαζός πειρασμός», ή μια «μικρή δοκιμασία», και να, ακούω το πετεινό να λαλεί. Παρ’ όλα αυτά αγαπητοί μου αδελφοί, παρά τις σκοτεινές πινελιές αυτής της σελίδας του Ευαγγελίου, εκπέμπεται ένα μεγάλο φως. Εγώ το βλέπω. Αν, πράγματι, ακούμε τον πετεινό να λαλεί, σημαίνει πως είμαστε ακόμα μέσα μας ζωντανοί. Μόνο όποιος είναι βυθισμένος στο σκοτάδι δεν τον ακούει. Το λάλημα λοιπόν, μας θυμίζει, για ακόμη μια φορά, τη νίκη του κακού. Ας τον κάνουμε να λαλήσει λοιπόν, με δυνατή φωνή. Αν το κακό που θέλει να με νικήσει, μου θυμίζει την αμαρτία μου, το καλό μου θυμίζει πως και πάλι τα κατάφερα: έπεσα, αλλά ξανασηκώθηκα.
Η Αγάπη του Κυρίου για μένα, για μας, το έκανε αυτό.  Και ακόμα θα το κάνει. «Σας αγάπησα με αιώνια αγάπη. Γι αυτό, ακόμη, δίνω έλεος».

Στοχασμός του don Pino Terranova

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Δίνω τη ζωή μου για σένα.
Άκου τον ενθουσιασμό μου!
Μπροστά στο Σταυρό, μην τον αφήσεις να χαθεί.
Το ξέρω πως ο πετεινός θα λαλήσει…
Το ξέρω ότι θα σε ακολουθήσω αργότερα…
Το ξέρω… γιατί είμαι αδύνατος και άπιστος!
Αλλά τι μπορεί να με χωρίσει από την αγάπη σου, Κύριε;
Η αδυναμία μου; Οι ψευδαισθήσεις μου;
Πες μου… Τι μπορεί να με χωρίσει;
Ο Σταυρός σου είναι αληθινός.
Η ζωή σου είναι αληθινή.
Ακόμη και η σκληρότητα του θανάτου σου, είναι αληθινή.
Ποιος θα με χωρίσει από αυτή τη σωτηρία;
Δίνω τη ζωή μου για σένα!
Ακόμη και αν ο πετεινός θα λαλεί συχνά την απιστία μου,
Εγώ θα δίνω τη ζωή μου για σένα, όπως εσύ, Κύριε, την έδωσες για μένα… από αγάπη!
ΑΜΗΝ

(πηγή: episkopisyrou.gr)

πνρ