ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ 23ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
10 Σεπτεμβρίου 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Λούκα Άγιο Ευαγγέλιο (6, 12-19)
Εκείνες τις μέρες ο Ιησούς έφυγε κι ανέβηκε στο βουνό για να προσευχηθεί και πέρασε τη νύχτα του προσευχόμενος στο Θεό. Όταν ξημέρωσε κάλεσε τους μαθητές του κι εξέλεξε απ’ αυτούς δώδεκα, τους οποίους και ονόμασε αποστόλους: το Σίμωνα στον οποίο έδωσε το όνομα Πέτρος και τον Ανδρέα τον αδελφό του, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, το Φίλιππο, το Βαρθολομαίο, το Ματθαίο, το Θωμά και τον Ιάκωβο το γιο του Αλφαίου, το Σίμωνα που λεγόταν Ζηλωτής, τον Ιούδα το γιο του Ιακώβου και τον Ιούδα Ισκαριώτη, που έγινε προδότης.
Κατέβηκε μαζί τους και στάθηκε σ’ ένα πεδινό τόπο. Ήταν μαζί του κόσμος πολύς από μαθητές του και πλήθος λαού πολύ από όλη την Ιουδαία και την Ιερουσαλήμ και τα παράλια της Τύρου και της Σιδώνας, που είχαν έλθει να τον ακούσουν και να θεραπευθούν από τις ασθένειές τους. Κι όλος ο κόσμος ήθελε να τον αγγίξει, επειδή μια δύναμη έβγαινε απ’ τον Ιησού, η οποία τους θεράπευε όλους.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (Στοχασμός don Luigi Maria Epicoco)
Δύο πράγματα είναι εντυπωσιακά στο σημερινό Ευαγγέλιο: το πρώτο είναι ο χρόνος που αφιερώνει ο Ιησούς στην προσευχή και το δεύτερο είναι η διάκριση που πηγάζει από αυτήν.
Γιατί προσεύχεται ο Ιησούς; Γιατί χωρίς προσευχή δεν μπορεί να έχει τη σωστή επίγνωση του ποιος πραγματικά είναι.
Πράγματι, ο σκοπός της προσευχής είναι να μας υπενθυμίσει ποιοι είμαστε. Η προσευχή δεν χρησιμεύει ώστε να πείσουμε τον Θεό για κάτι, ούτε καν για να μας έχει καλά, αλλά χρησιμεύει στο να αποκτήσουμε τη ζωντανή επίγνωση ότι είμαστε παιδιά του Θεού. Αν είσαι παιδί του Θεού, τότε όλα είναι δυνατά.
Ο Ιησούς προσεύχεται γιατί δεν μπορεί χωρίς τον Πατέρα. Και εμείς πρέπει να προσευχόμαστε για τον ίδιο λόγο, αλλά με το πλεονέκτημα ότι στην δική μας προσευχή είναι ο ίδιος ο Ιησούς που συνεχίζει να προσεύχεται.
Από αυτό το λουτρό σχέσης που κάνει ο Ιησούς πολλές φορές, ειδικά τη νύχτα (ίσως επειδή η νύχτα είναι η ώρα της οικειότητας), αναδεύεται η επιλογή εκείνων των μαθητών που στην συνέχεια θα γίνουν απόστολοι.
Συνειδητά τους επιλέγει όλους, από τον Πέτρο μέχρι τον Ιούδα. Εκείνος επιλέγει, αλλά όποιος επιλέχτηκε παραμένει απείρως ελεύθερος μπροστά στην κλήση Του και την ερμηνεία του μηνύματός Του. Για το λόγο αυτό δεν πρέπει να θεωρούμαι ότι επειδή είμαστε ανάμεσα στους δικούς του, αυτό αυτομάτως μας καθιστά και σωστούς, δίκαιους. Χρειάζεται μια επιλογή εκ μέρους μας και μια μεγάλη ταπεινοφροσύνη για να μην παρερμηνεύσουμε ποτέ το μήνυμά Του, όπως συνέβη με τον Ιούδα.
Μένει να κάνουμε μια τελευταία υπογράμμιση γι’ αυτό που βρίσκουμε στο τέλος της περικοπής: «Όλο το πλήθος προσπαθούσε να τον αγγίξει, γιατί βγήκε από μέσα του μια δύναμη που θεράπευσε τους πάντες». Αυτή η δύναμη είναι επίσης καρπός της προσευχής Του.
Προσευχή της ημέρας.
Κύριε, βοήθησέ με ν’ αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα όσα θα μου φέρει η σημερινή ημέρα. Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο θέλημά Σου. Στην κάθε ώρα της ημέρας φώτιζέ με και δυνάμωνέ με για το κάθε τι.
Όποιες ειδήσεις κι αν λάβω σήμερα, δίδαξέ με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την ακλόνητη πεποίθηση ότι τίποτε δεν συμβαίνει, χωρίς να το επιτρέψεις Εσύ.
Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου σε όλα τα έργα και τα λόγια. Στις απρόοπτες περιστάσεις μη με αφήσεις να ξεχάσω ότι όλα παραχωρούνται από Σένα. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
