ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ 22ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
5 Σεπτεμβρίου 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (5,1-11)
Τον καιρό εκείνο, όταν το πλήθος συνωστιζόταν γύρω στον Ιησού για να ακούσει το λόγο του Θεού κι εκείνος στεκόταν κοντά στη λίμνη Γεννησαρέτ, είδε να βρίσκονται στη λίμνη δυο πλοιάρια. Κι οι ψαράδες είχαν αποβιβασθεί απ’αυτά κι έπλεναν τα δίχτυα. Μπήκε τότε σε ένα από τα πλοιάρια, σ’αυτό που ανήκε στο Σίμωνα και του ζήτησε να απομακρυνθεί λίγο από τη στεριά. Κάθισε κι απ’το πλοιάριο δίδασκε τα πλήθη.
‘Οταν σταμάτησε να μιλά, είπε στο Σίμωνα: “Πήγαινε στα βαθιά και ρίξτε τα δίχτυα για ψάρεμα”. Απαντώντας ο Σίμωνας είπε: “Κύριε, αν και όλη τη νύκτα κοπιάσαμε, δεν πιάσαμε τίποτα. Αλλά επειδή εσύ το είπες, θα ρίξω τα δίχτυα”. ‘Οταν το έκαμαν, έπιασαν μεγάλο αριθμό ψαριών και τα δίχτυα σχίζονταν. ‘Εκαμαν τότε νεύμα στους συντρόφους που βρίσκονταν στο άλλο πλοιάριο να έλθουν και να τους βοηθήσουν. Πήγαν και γέμισαν με ψάρια και τα δυο πλοιάρια, σε σημείο που να βυθίζονται. ‘Οταν το είδε αυτό ο Σίμωνας Πέτρος, έπεσε στα γόνατα του Ιησού λέγοντας: “Απομακρύνσου από μένα, Κύριε, διότι είμαι άνθρωπος αμαρτωλός”. Πράγματι τον είχε κυριεύσει δέος και όσους ήταν μαζί του, εξαιτίας των ψαριών που είχαν πιάσει. Το ίδιο συνέβηκε και στον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, τους γιους του Ζεβεδαίου, που ήταν συνέταιροι του Σίμωνα. Κι ο Ιησούς είπε στο Σίμωνα: “Μη φοβάσαι. Από τώρα θα ψαρεύεις ανθρώπους”. Κι αφού τράβηξαν τα πλοιάροια στη στεριά, τα άφησαν όλα και τον ακολούθησαν.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (του Πάπα Φραγκίσκου)
«Μοχθήσαμε όλη τη νύχτα και δεν πιάσαμε τίποτα» (εδ. 5), λέει ο Σίμων. Πόσες φορές παραμένουμε κι εμείς με μια αίσθηση ήττας, ενώ η απογοήτευση και η πικρία αναδύονται στις καρδιές μας. Δύο πολύ επικίνδυνα σαράκια. Τι κάνει τότε ο Κύριος; Επιλέγει να ανέβει στο σκάφος μας. Από εκεί θέλει να κηρύξει το Ευαγγέλιο. Αυτό το άδειο καράβι, σύμβολο των ανικανοτήτων μας, γίνεται η «καθέδρα» του Ιησού, ο άμβωνας από τον οποίο κηρύττει το Λόγο.
Και αυτό είναι που αγαπά να κάνει ο Κύριος – ο Κύριος είναι ο Κύριος των εκπλήξεων, των θαυμάτων μέσα στις εκπλήξεις – μπαίνει στη βάρκα της ζωής μας όταν δεν έχουμε τίποτα να του προσφέρουμε. Μπαίνει μέσα στα κενά μας για να τα γεμίσει με την παρουσία Του. Χρησιμοποιεί τη φτώχεια μας για να αναγγείλει τον πλούτο Του, τις δυστυχίες μας για να αναγγείλει το έλεός Του. […]
Με τον Ιησού πλέουμε στη θάλασσα της ζωής χωρίς φόβο, χωρίς να ενδίδουμε στην απογοήτευση όταν δεν πιάνουμε τίποτα και χωρίς να παραδινόμαστε στο «δεν υπάρχει τίποτα άλλο να κάνουμε». Πάντοτε, τόσο στην προσωπική ζωή, όσο και στην ζωή της Εκκλησίας και της κοινωνίας, υπάρχει κάτι όμορφο και θαρραλέο που μπορεί να γίνει, πάντοτε. Μπορούμε πάντα να ξεκινήσουμε ξανά, ο Κύριος πάντα μας προσκαλεί να ξαναμπούμε στο παιχνίδι επειδή ανοίγει νέες δυνατότητες.
Προσευχή της ημέρας.
Φοβάμαι να σου πω «ναι», Κύριε.
Που θα με οδηγήσεις;
Φοβάμαι να Σου υπογράψω «εν λευκώ».
Φοβάμαι να Σου πω ένα «ναι»,
που θα απαιτήσει έπειτα πολλά άλλα «ναι».
Φοβάμαι να συναντήσω το βλέμμα Σου.
Φοβάμαι τις απαιτήσεις Σου.
Δεν σου έχω πει το «ναι», Κύριε,
αλλά και δεν μπορώ να βρω ησυχία.
Με παρακολουθείς…
Κάθε μέρα μιλάς στην καρδιά μου.
Θέλεις ν’ αποφασίσω. Θέλεις να Σου πω «ναι».
Βλέπω, Κύριε, πως ο κόσμος έχει ανάγκη
από την παρουσία Σου.
Το βλέπω ότι μόνο Εσύ μπορείς να τον σώσεις.
Αλλά…θέλεις να τον σώσεις,
χρησιμοποιώντας κι εμένα.
Θέλεις να τον σώσεις με την προσφορά μου.
Για να με χρησιμοποιήσεις, όμως,
θέλεις την ελεύθερη συγκατάθεσή μου,
όπως θέλησες την ελεύθερη συγκατάθεση
της Μητέρας Σου για να έρθεις στη γη.
Κύριε, δεν έχω τη δύναμη να σου πω «ναι».
Πάρε εσύ την πρωτοβουλία,
βοήθησε με, να πω «ναι». Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
