ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
ΠΕΜΠΤΗ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (1,39-56)
Εκείνες τις μέρες σηκώθηκε η Μαριάμ και πήγε γρήγορα στην ορεινή περιοχή, σε μια πόλη του Ιούδα, και μπήκε στο σπίτι του Ζαχαρία και ασπάσθηκε την Ελισάβετ. Και μόλις εκείνη άκουσε το χαιρετισμό της Μαρίας, σκίρτησε το βρέφος μέσα της. Και γεμάτη από ‘Αγιο Πνεύμα η Ελισάβετ, φώναξε με δυνατή κραυγή και είπε: “Ευλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες κι ευλογημένος είναι ο καρπός των σπλάχνων σου. Αλλά πώς μου συνέβηκε αυτό, να έλθει σε μένα η μητέρα του Κυρίου μου; Πράγματι, μόλις έφθασε η φωνή του χαιρετισμού σου στ’ αυτιά μου, σκίρτησε από αγαλλίαση το βρέφος στα σπλάχνα μου. Είναι μακάρια αυτή που πίστεψε, διότι θα ολοκληρωθούν σ’ αυτήν τα λόγια τα οποία της αναγγέλθηκαν από τον Κύριο”. Είπε τότε η Μαρία: “Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριο, και αγάλλιασε το πνεύμα μου για το Θεό το σωτήρα μου. Γιατί κοίταξε με προσοχή την ταπείνωση της δούλης του. Ιδού, από τώρα όλες οι γενεές θα με μακαρίζουν. Γιατί έκαμε σ’εμένα ο Δυνατός μεγαλεία, και άγιο είναι το ‘Ονομά του. Σε γενεές και γενεές το έλεός του, απλώνεται σε όσους τον φοβούνται. ‘Έδειξε τη δύναμη του βραχίονά του, διασκόρπισε υπερήφανους στις σκέψεις των καρδιών τους. ‘Άρχοντες απ’ τους θρόνους των καθαίρεσε, και ταπεινούς ανύψωσε. Πεινασμένους με αγαθά τους γέμισε, και τους πλούσιους κενούς τους έδιωξε. Βοήθησε τον Ισραήλ το δούλο του, ενθυμούμενος το έλεός του, που, όπως είχε υποσχεθεί στους πατέρες μας, θα έδειχνε στον Αβραάμ, και στους απογόνους του αιώνια.
‘Έμεινε μαζί της η Μαριάμ περίπου τρεις μήνες και μετά επέστρεψε στο σπίτι της.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός
Σήμερα, πανήγυρη της Μεταστάσεως της Θεοτόκου, ατενίζουμε εκείνη που υψώθηκε σώμα και ψυχή στην δόξα του Ουρανού. Ακόμη και το σημερινό Ευαγγέλιο μας την παρουσιάζει ενώ ανεβαίνει, αυτή τη φορά σε μια «ορεινή περιοχή» (Λκ 1:39). Και γιατί ανεβαίνει; Για να βοηθήσει την ξαδέλφη της Ελισάβετ, και εκεί αναφωνεί το χαρμόσυνο άσμα «Μεγαλύνει». Η Αειπάρθενος Μαρία ανεβαίνει και ο Λόγος του Θεού μας αποκαλύπτει αυτό που την χαρακτηρίζει καθώς ανεβαίνει: η υπηρεσία στον πλησίον της και η δοξολογία στον Θεό. […] Όταν σκύβουμε για να υπηρετήσουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας, ανεβαίνουμε ψηλά: είναι η αγάπη που ανυψώνει τη ζωή. Πηγαίνουμε να υπηρετήσουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας και με αυτή την υπηρεσία πηγαίνουμε «ψηλά». Αλλά το να υπηρετείς δεν είναι εύκολο: Η Παναγία, η οποία μόλις είχε συλλάβει, ταξίδεψε σχεδόν 150 χιλιόμετρα για να φτάσει στο σπίτι της Ελισάβετ από τη Ναζαρέτ.
Η βοήθεια κοστίζει σε όλους μας. […] Ωστόσο, η υπηρεσία μας κινδυνεύει να είναι στείρα χωρίς τον αίνο στον Θεό. Πράγματι, όταν η Μαρία μπαίνει στο σπίτι της ξαδέλφης της, δοξάζει τον Κύριο. Δεν μιλάει για την κούρασή της από το ταξίδι, αλλά ένα τραγούδι αγαλλίασης ξεσπά από την καρδιά της. Γιατί αυτός που αγαπά τον Θεό γνωρίζει τον έπαινο. Και το σημερινό Ευαγγέλιο μας φανερώνει έναν «καταρράκτη δοξολογίας»: το παιδί σκιρτά από χαρά στα σπλάχνα της Ελισάβετ (βλ. Λκ 1, 44), η οποία προφέρει λόγια ευλογίας και «τον πρώτο μακαρισμό»: «Μακάρια είναι αυτή που πίστεψε» (Λκ 1, 45)· Και όλα κορυφώνονται με τη Μαρία, η οποία διακηρύττει το Μεγαλυνάριο (βλ. Λκ 1, 46-55). Ο έπαινος αυξάνει τη χαρά. Ο έπαινος είναι σαν μια σκάλα: ανυψώνει τις καρδιές.
Προσευχή της ημέρας.
Σε μεγαλύνει Κύριε η ψυχή μου, για όλα τα θαυμάσια που έχεις πράξει και συνεχίζεις να πράττεις στη ζωή μου.
Το Πνεύμα μου αγάλλεται, γιατί είσαι Θεός και Σωτήρας μου. Με σώζεις με την αγάπη σου, με την συγχώρεση σου και με καλείς κάθε μέρα κοντά σου, να ενωθώ με Σένα και να κατοικήσω στον οίκο σου για την αιωνιότητα.
Για όλα αυτά και τόσα άλλα θαυμαστά έργα που πραγματοποιείς στη ζωή μου πως μπορώ να μην σε μεγαλύνω Κύριε; Πως μπορώ να μην μετατρέψω τη ζωή μου σε έναν αδιάκοπο ευχαριστήριο ύμνο της αγάπης σου.
(www.episkopisyrou.gr)
