Mελέτη του Ευαγγελίου της ημέρας.

ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΗΣ 18ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ

10 Αυγούστου 2024

 

 

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν

Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.

 

 

Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο  (17,14-20)

Κι όταν έφθασαν στο πλήθος, τον πλησίασε ένας άνθρωπος, γονατιστός μπροστά του, και είπε: “Κύριε, ελέησε το γιο μου, επειδή είναι επιληπτικός και υποφέρει πολύ. Διότι πολλές φορές πέφτει στη φωτιά και πολλές φορές στο νερό. Τον έφερα στους μαθητές σου, αλλά δεν μπόρεσαν να τον θεραπεύσουν. Κι απαντώντας ο Ιησούς είπε: “Άπιστη και διεστραμμένη γενιά, έως πότε θα είμαι μαζί σας; Έως πότε θα σας ανέχομαι; Φέρτε τον μου εδώ”. Και ο Ιησούς του μίλησε απειλητικά και βγήκε από μέσα του το δαιμόνιο και θεραπεύθηκε το παιδί από εκείνη την ώρα.

Τότε τον πλησίασαν μόνο του τον Ιησού οι μαθητές και του είπαν: “Εμείς γιατί δεν μπορέσαμε να βγάλουμε αυτό το δαιμόνιο;” Κι εκείνος τους είπε: “Εξαιτίας της ολιγοπιστίας σας. Αλήθεια σας λέω: αν έχετε πίστη σαν το σπόρο του σιναπιού, θα πείτε σ’ αυτό το βουνό “πήγαινε από εδώ εκεί”, και θα πάει. Και τίποτα δε θα σας είναι αδύνατο”.

Λόγος του Κυρίου

 

Στοχασμός (του Πάπα Φραγκίσκου)

Ο Ιησούς έφερε μια νέα ελπίδα στον κόσμο και το έκανε με τον τρόπο του σπόρου: έκανε τον εαυτό του μικρό, σαν κόκκο σιταριού. Άφησε την ουράνια δόξα του για να έρθει ανάμεσά μας: «έπεσε στη γη». Αλλά και πάλι δεν ήταν αρκετό. Για να καρποφορήσει, ο Ιησούς έζησε την αγάπη στο έπακρο, αφήνοντας τον εαυτό του να συντριβεί από το θάνατο όπως ένας σπόρος επιτρέπει στον εαυτό του να συντριβεί κάτω από το έδαφος. Ακριβώς εκεί, στο ακραίο σημείο της υποτίμησής του – που είναι και το υψηλότερο σημείο αγάπης – φύτρωσε ελπίδα. Αν κάποιος από εσάς ρωτήσει: «Πώς γεννιέται η ελπίδα»; «Από το σταυρό. Κοιτάξτε τον σταυρό, κοιτάξτε τον Εσταυρωμένο Χριστό και από εκεί θα έρθει η ελπίδα που δεν εξαφανίζεται ποτέ, αυτή που διαρκεί μέχρι την αιώνια ζωή».

Και αυτή η ελπίδα έχει βλαστήσει ακριβώς λόγω της δύναμης της αγάπης: επειδή η αγάπη «ελπίζει τα πάντα, υπομένει τα πάντα» (Α ́ Κορ. 13, 7), η αγάπη που είναι η ζωή του Θεού, έχει ανανεώσει όλα όσα έχει πλησιάσει. Έτσι, το Πάσχα, ο Ιησούς μεταμόρφωσε, παίρνοντας επάνω του, την αμαρτία μας, σε συγχώρεση. Αλλά ακούστε προσεκτικά τη μεταμόρφωση που κάνει το Πάσχα: ο Ιησούς μεταμόρφωσε την αμαρτία μας σε συγχώρεση, το θάνατό μας σε ανάσταση, το φόβο μας σε εμπιστοσύνη. Γι’ αυτό εκεί, πάνω στο σταυρό, γεννήθηκε η ελπίδα μας και πάντα ξαναγεννιέται. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο με τον Ιησού όλο το σκοτάδι μας μπορεί να μετατραπεί σε φως, κάθε ήττα σε νίκη, κάθε απογοήτευση σε ελπίδα. Κάθε: ναι, κάθε. Η ελπίδα ξεπερνά τα πάντα, γιατί γεννιέται από την αγάπη του Ιησού που έγινε σαν τον κόκκο του σιταριού στη γη και πέθανε για να δώσει ζωή, και από αυτή τη ζωή γεμάτη αγάπη έρχεται η ελπίδα. Όταν επιλέγουμε την ελπίδα του Ιησού, σιγά-σιγά ανακαλύπτουμε ότι ο νικηφόρος τρόπος ζωής είναι αυτός του σπόρου, αυτός της ταπεινής αγάπης.

 

Προσευχήσου……

Κάθε μέρα σε αναζητώ, αλλά που μπορώ να σε βρω Κύριε;

Μου απαντάς: είμαι στο βάθος της καρδιάς σου και σε αναζητώ.

Κάθε πρωί ελπίζω σε Εσένα, πώς να χορτάσω την πείνα μου;

Μου απαντάς: Δέξου την Ευχαριστία η οποία είναι η ίδια μου η ζωή που τεμαχίζεται για όλους. Η επιθυμία σου είναι η δική μου ελπίδα.

Κάθε βράδυ, με αγωνία μέσα στη σιωπή σε επικαλούμαι, άκουσε την κραυγή μου.

Μου απαντάς: μάθε να ακούς, γιατί μέσα στη σιωπή σε καλώ.

Κάθε μέρα σε αναζητώ Κύριε, αλλά είσαι πάντοτε Εσύ αυτός που με βρίσκει. Αμήν.

(www.episkopisyrou.gr)

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

23η Κυριακή του Έτους (Β)

23η  ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ (Β)   ΑΝΤΙΦΩΝΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ Ψλ 119{118},137.124                        Δίκαιος είσαι, Κύριε και δίκαιη η κρίση Σου. Πράξε στον δούλο Σου,  σύμφωνα

Καθολική Αρχιεπισκοπή Νάξου-Τήνου-Μυκόνου-Άνδρου και Μητρόπολη παντός Αιγαίου