ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ 14ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
8 Ιουλίου 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (9, 18-26)
Τον καιρό εκείνο, ενώ ακόμα ο Ιησούς τους μιλούσε, ένας άρχοντας τον πλησίασε και τον προσκύνησε, λέγοντας: “Η κόρη μου μόλις πέθανε. Έλα, όμως, και βάλε το χέρι σου πάνω της και θα ζήσει”. Κι ο Ιησούς, αφού σηκώθηκε, τον ακολούθησε μαζί με τους μαθητές του.
Και τότε, αφού τον πλησίασε από πίσω μια γυναίκα, που έπασχε δώδεκα χρόνια από αιμορραγία, άγγιξε το κράσπεδο του φορέματός του. Διότι έλεγε μέσα της: “Και αν μόνο αγγίξω το φόρεμά του, θα σωθώ”. Κι ο Ιησούς, αφού γύρισε και την είδε, της είπε: “Έχε θάρρος, κόρη μου. Η πίστη σου σε έσωσε”. Κι από εκείνη την ώρα σώθηκε η γυναίκα.
Και όταν ο Ιησούς έφθασε στο σπίτι του άρχοντα και είδε τους μουσικούς και τον κόσμο που έκανε θόρυβο, είπε: “Αναχωρήστε! Γιατί το κορίτσι δεν πέθανε, αλλά κοιμάται”. Και τον περιγελούσαν. Και όταν έβγαλαν έξω τον κόσμο, ο Ιησούς μπήκε μέσα και έπιασε το χέρι της και το κορίτσι σηκώθηκε πάνω. Και διαδόθηκε η φήμη αυτού του γεγονότος σε όλη την περιοχή εκείνη.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός του Πάπα Φραγκίσκου
Το Ευαγγέλιο […] παρουσιάζει δύο θαύματα που έκανε ο Ιησούς, περιγράφοντάς τα σχεδόν ως ένα είδος θριαμβευτικής πορείας προς τη ζωή. […] Αυτές είναι δύο αλληλένδετες ιστορίες, με ένα μόνο κέντρο: την πίστη. Και δείχνουν τον Ιησού ως την πηγή της ζωής, ως Εκείνον που αποκαθιστά τη ζωή σε εκείνους που τον εμπιστεύονται πλήρως. Οι δύο πρωταγωνιστές, δηλαδή ο πατέρας του κοριτσιού και η άρρωστη γυναίκα, δεν είναι μαθητές του Ιησού και όμως εισακούονται χάρης την πίστη τους. Έχουν πίστη σε εκείνο το πρόσωπο. Από αυτό καταλαβαίνουμε ότι στον δρόμο του Κυρίου όλοι γίνονται δεκτοί: κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται σαν εισβολέας, καταληψίας ή άτομο χωρίς δικαιώματα.
Για να έχεις πρόσβαση στην καρδιά του, στην καρδιά του Ιησού, υπάρχει μόνο μία προϋπόθεση: να αισθάνεται ότι χρειάζεσαι θεραπεία και να εμπιστεύεσαι σε Αυτόν. […]
Ο Ιησούς πηγαίνει να ανακαλύψει αυτούς τους ανθρώπους μέσα στο πλήθος και τους βγάζει από την ανωνυμία, τους ελευθερώνει από το φόβο της ζωής. Το κάνει με ένα βλέμμα και έναν λόγο που, τους ξαναβάζει σε μια πορεία μετά από τόσα βάσανα και ταπεινώσεις.
Κι εμείς καλούμαστε να μάθουμε και να μιμηθούμε αυτά τα λόγια που απελευθερώνουν και εκείνο το βλέμμα που αποκαθιστά, σε όσους τα στερούνται, τη θέληση για ζωή.
Σε αυτή την ευαγγελική περικοπή τα θέματα της πίστης και της νέας ζωής που ο Ιησούς ήρθε να προσφέρει σε όλους είναι αλληλένδετα. […] Ο Ιησούς είναι ο Κύριος, και μπροστά Του ο φυσικός θάνατος είναι σαν τον ύπνο: δεν υπάρχει λόγος απελπισίας. Ένας άλλος είναι ο θάνατος που πρέπει να φοβόμαστε: αυτός της καρδιάς που σκληραίνει από το κακό! Ναι, πρέπει να τον φοβόμαστε αυτόν! […] Αλλά ακόμη και η αμαρτία, ακόμη και η μουμιοποιημένη καρδιά, δεν είναι ποτέ η τελευταία λέξη για τον Ιησού, επειδή μας έφερε την άπειρη ευσπλαχνία του Πατέρα.
Προσευχήσου……
Εσύ με αγγίζεις και μου δίνεις νέα ζωή.
Με ξυπνάς από τον ύπνο μου
και μου δίνεις την χαρά να ζήσω μια νέα ζωή
ανανεωμένη από το άγγιγμά σου.
Κάθε μέρα γεύομαι και χαίρομαι
με τις ευλογίες του Λόγου σου
που ανανεώνει και σώζει.
Με αγγίζει ο Λόγος σου,
ανανεώνει, θεραπεύει τις πληγές
και γιατρεύει τις θλίψεις μου.
Μια είναι η επιθυμία μου, Κύριε
να σε αγγίζω καθημερινά μέσα από το Λόγο σου
και την Ευχαριστία ώστε η ζωή μου
να ανανεώνεται συνεχώς
και να μην πέσει στον κίνδυνο της μονοτονίας
και της ρουτίνας.
Εσύ Κύριε, είσαι η ζωή,
είσαι η χαρά είσαι τα πάντα για μένα, σε μένα. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)