ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ 7ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
18 Ιουνίου 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (17, 1-11)
Τον καιρό εκείνο, σηκώνοντας τα μάτια του στον ουρανό, είπε: “Πατέρα, έφθασε η ώρα. Δόξασε τον Υιό σου, ώστε ο Υιός να δοξάσει εσένα, Όπως του έδωσες εξουσία πάνω σε κάθε άνθρωπο, έτσι θα δώσει την αιώνια ζωή σ’όσους του έχεις δώσει. Κι αυτή είναι η αιώνια ζωή: να γνωρίσουν εσένα το μοναδικό αληθινό Θεό κι εκείνον που έστειλες, τον Ιησού Χριστό.
Εγώ σε δόξασα πάνω στο γη με το να φέρω σε πέρας το έργο που μου έδωσες να κάμω. Και τώρα, εσύ Πατέρα, δόξασέ με κοντά σου με τη δόξα που είχα κοντά σου πριν να υπάρξει ο κόσμος.
Φανέρωσα το όνομά σου στους ανθρώπους εκείνους που μου έδωσες μέσα από τον κόσμο. Δικοί σου ήταν και τους έδωσες σε μένα και έχουν τηρήσει το λόγο σου. Τώρα κατάλαβαν πως όλα όσα μου έδωσες, προέρχονται από σένα, επειδή τα λόγια που μου έδωσες τα έδωσα σ’αυτούς κι αυτοί τα δέχθηκαν και κατάλαβαν αληθινά ότι από σένα προήλθα και πίστεψαν ότι σε με απέστειλες.
Εγώ γι’αυτούς σε παρακαλώ. Δε σε παρακαλώ για τον κόσμο, αλλά για κείνους που μου έδωσες, επειδή είναι δικοί σου. Κι ό,τι είναι δικό μου είναι και δικό σου και ό,τι είναι δικό σου, είναι και δικό μου κι μ’αυτούς έχω δοξασθεί. Τώρα δεν είμαι πια στον κόσμο, ενώ αυτοί είναι στον κόσμο κι εγώ έρχομαι σε σένα. Πατέρα άγιε, κράτησέ ενωμένους στο όνομά σου αυτούς που μου έχεις δώσει, για να είναι ένα όπως κι εμείς.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός
Πολύ ωραία η περικοπή μου μας προτείνει σήμερα η Λειτουργία. Πρόκειται για την «Αρχιερατική προσευχή» του Ιησού. Ο Ιησούς προφέρει την αρχιερατική προσευχή του στο υπερώο δυνατά, περιστοιχισμένος από τους μαθητές του λίγο πριν το πάθος του: «Πατέρα, έφθασε η ώρα φανέρωσε τη δόξα του Υιού σου, ώστε κι ο Υιός σου να φανερώσει τη δική σου δόξα. Εσύ του έδωσες εξουσία πάνω σε όλους τους ανθρώπους έτσι κι αυτός θα δώσει την αιώνια ζωή σε όλους αυτούς που του εμπιστεύτηκες». Ερχόμενος στον κόσμο εκείνος εκμηδένισε αυτή τη δόξα για να ντυθεί «τη φύση του δούλου», αλλά τώρα που με το θάνατο βγαίνει από αυτό τον κόσμο, ζητά να εισαχθεί σε αυτή τη δόξα. Αφού δέχθηκε θεληματικά το θάνατο, ο Χριστός ένδοξα θα αναστηθεί, θα δοξάσει τον Πατέρα και θα σώσει τους ανθρώπους.
Αφού προσευχήθηκε για εκείνον, ο Ιησούς προσεύχεται για τους δικού του. Εκείνοι ανήκουν στον Πατέρα όχι μόνο ως δημιουργήματα, αλλά και γιατί από εκείνον καλέστηκαν να είναι απόστολοι. Ο Ιησούς τους αγάπησε και τους φύλαξε με μια αφοσίωση περισσότερο από πατρική, θεϊκή. Τώρα που φεύγει, μοιάζει σαν να τους αφήνει με μελαγχολία στην καρδιά στον κόσμο, εκτεθειμένους στο κίνδυνο και στην πάλη και τους εμπιστεύεται στον Πατέρα με μια συγκινητική τρυφερότητα: «εγώ για αυτούς σε παρακαλώ. Δε σε παρακαλώ για τον κόσμο αλλά γι’ αυτούς που μου έδωσες, γιατί ανήκουν σ’ εσένα..αυτοί μένουν μέσα στον κόσμο, κι εγώ έρχομαι σε Σένα». Οι απόστολοι παραμένουν για να συνεχίσουν την αποστολή του Ιησού, αλλά μπορούν, η καλύτερα, μπορούμε να είμαστε ήρεμοι γιατί ο Ουράνιος Πατέρας αγρυπνά επάνω σε όλους εμάς: «Άγιε Πατέρα, διατήρησέ τους στη πίστη με τη δύναμη του ονόματος σου».
Προσευχή της ημέρας.
Κύριε Ιησού, εσύ υποσχέθηκες στον Πατέρα: «Πως θα φανερώσεις το όνομα του σε όλους τους αδελφούς». Φανέρωσέ μας Κύριε, τον Πατέρα! Τα λόγια σου μας σώζουν, μας διδάσκουν. Φώτισέ μας Κύριε και κάνε μας να βρούμε Εκείνον που είναι Θεός και Πατέρας μας. Εμείς γινόμαστε κληρονόμοι με Εσένα από τη στιγμή που Εσύ μας ονομάζεις φίλους και αδελφούς. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
