ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ 2ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
17 Μαΐου 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
+ Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (6,1-15)
Μετά απ’αυτά, ο Ιησούς αναχώρησε πέρα από τη θάλασσα της Γαλιλαίας, δηλαδή τη λίμνη της Τιβεριάδας. Αλλά τον ακολουθούσε πολύς κόσμος, διότι έβλεπαν τα θαύματα που έκανε στους ασθενείς. Ανέβηκε τότε ο Ιησούς στο βουνό και καθόταν εκεί μαζί με τους μαθητές του. Πλησίαζε το Πάσχα, η γιορτή των Ιουδαίων. Όταν σήκωσε τα μάτια του ο Ιησούς και είδε ότι πολύς κόσμος έρχεται σ’αυτόν, λέει στο Φίλιππο: “Από πού θα αγοράσουμε ψωμιά για να φάνε αυτοί;” Αυτό το έλεγε για να τον δοκιμάσει, διότι ο ίδιος ήξερε τι επρόκειτο να κάμει. Του αποκρίθηκε ο Φίλιππος: “Ψωμιά αξίας διακοσίων δηναρίων δεν επαρκούν για να πάρει ο καθένας από ένα μικρό κομμάτι”. Του λέει ο Ανδρέας, ένας απ’τους μαθητές του, ο αδελφός του Σίμωνα Πέτρου: “Είναι εδώ ένα παιδί που έχει πέντε κρίθινα ψωμιά και δυο ψάρια. Αλλά τι είναι αυτά για τόσους πολλούς;” Είπε ο Ιησούς: “Βάλτε τους ανθρώπους να καθήσουν για να φάνε”. Υπήρχε πολύ χορτάρι σ’εκείνο το μέρος. Κάθησαν τότε για να φάνε οι άνδρες που ήταν περίπου πέντε χιλιάδες. Πήρε, λοιπόν, ο Ιησούς τα ψωμιά κι αφού είπε την προσευχή της ευχαριστίας, μοίρασε στους καθισμένους, καθώς επίσης κι απ’τα ψάρια όσο ήθελαν. Όταν χόρτασαν είπε ο Ιησούς στους μαθητές του: “Συγκεντρώστε τα κομμάτια που περίσσεψαν, ώστε να μη χαθεί τίποτα”. Τα συγκέντρωσαν τότε και γέμισαν δώδεκα κοφίνια κομμάτια απ’τα πέντε κρίθινα ψωμιά, που περίσσεψαν σ’αυτούς που είχαν φάει.
Τότε οι άνθρωποι, όταν είδαν το θαύμα αυτό που έκαμε ο Ιησούς, έλεγαν: “Αληθινά, αυτός είναι ο προφήτης που πρόκειται να έλθει στον κόσμο”. Τότε ο Ιησούς, γνωρίζοντας ότι πρόκειται να έλθουν και να τον αρπάξουν για να τον κάμουν βασιλιά, αναχώρησε πάλι στο βουνό ολομόναχος.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός
Η πρόνοια του Θεού, που γνωρίζει όλες τις ανάγκες του ανθρώπου, είναι το θέμα που μας παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων μας το περιγράφει ο Ευαγγελιστής με δυνατό τρόπο. Ο Ιησούς ανεβαίνει σε ένα λόφο της Γαλιλαίας με τους μαθητές του και αμέσως περιστοιχίζετε από ένα μεγάλο πλήθος κόσμου που ήρθε σε Εκείνον. Η σκηνή αυτή μας θυμίζει τον Ελισαίο ο οποίος είχε φροντίσει για την πείνα των μαθητών του (2 Βασ. 4,42-44 ) και ο οποίος είναι προεικόνιση του σημερινού θαύματος του Ευαγγελίου. Όπως ο Ελισαίος έτσι και ο Ιησούς φροντίζει για την πείνα του πλήθους που τον ακολουθεί για να ακούσει τα λόγια του.
Στην πρώτη περίπτωση με είκοσι ψωμιά μπόρεσαν να χορτάσουν 100 άνθρωποι, εδώ μόνο με πέντε ψωμιά και δυο ψάρια χορταίνουν περίπου πέντε χιλιάδες. Και στις δυο περιπτώσεις έχουμε περίσσευμα, δώδεκα κοφίνια στο ευαγγέλιο, για να αποδείξει πως ο Θεός δεν είναι τσιγκούνης στο να φροντίζει τις ανάγκες των δημιουργημάτων του.
Μα γιατί λοιπόν σήμερα στον κόσμο υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που πεινούν; Πρέπει να στοχαστούμε. Τα δύο θαύματα έγιναν σχεδόν από το τίποτα, από λίγα ψωμιά για ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, ακριβώς γιατί ο Θεός μπορεί να κάνει τα πάντα, από το τίποτα. Εκείνος κάνει δυνατό αυτό το οποίο στα μάτια των ανθρώπων μοιάζει αδύνατο να πραγματοποιηθεί. Αλλά όταν βρίσκεται μπροστά στο δημιούργημά του το οποίο το έχει πλάσει ελεύθερο, εκεί ο Θεός δεν ενεργεί χωρίς την συνεργασία και συγκατάθεση του δημιουργήματος του.
Αυτό το οποίο μπορεί να κάνει το δημιούργημα είναι πάντοτε λίγο, αλλά ο Θεός απαιτεί αυτό το λίγο που μπορούμε να το προσφέρουμε γενναιόδωρα για να μπορέσει με τη χάρη του να το κάνει άφθονο.
Εάν λοιπόν σήμερα στον κόσμο υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν αρκετή τροφή, δεν είναι μάλλον γιατί η πείνα εξαρτάται από το γεγονός πως όποιος κολυμπά στην αφθονία δεν ξέρει να προσφέρει στα αδέλφια του ούτε καν το περίσσευμα του;
Το θαύμα όμως του πολλαπλασιασμού των άρτων δεν έχει μόνο σκοπό να σβήσει με θαυματουργικό τρόπο την πείνα του πλήθους ούτε περιορίζετε στο να είναι μια ανταμοιβή για όλο εκείνο το πλήθος που παρουσιάζει μια μεγάλη πίστη στον Ιησού. Εκείνος, σκοπό έχει να παρουσιάσει το εαυτό του ως τον αληθινό «άρτο της ζωής», «ο άρτος που κατέβηκε από τον ουρανό». Ο Ιησούς Χριστός πράγματι είναι πολύ περισσότερο από ένας προφήτης, καθώς είναι ο Κύριος, ο Υιός και Λόγος του Πατέρα που πραγματοποιεί τη λύτρωση και τη σωτηρία του λαού του και αυτό τον οδηγεί να είναι για όλους ουσιαστική τροφή.
Το Ευαγγέλιο λοιπόν σήμερα μας μιλάει όχι μόνο για την υλική πείνα αλλά και την πνευματική. Ο Χριστός είναι ο μόνος άρτος που μπορεί να χορτάσει και να τονώσει την πνευματική μας ζωή και πορεία. Αυτόν τον Άρτο, τον Αληθινό, που κατέβηκε από τον ουρανό, αυτόν ας αναζητούμε ως καθημερινή τροφή της ψυχής και του πνεύματος.
Προσευχή της ημέρας.
Κύριε, Εσύ βλέποντας το πεινασμένο πλήθος, προέβλεψες για την τροφή του. Εσύ που με πέντε ψωμιά χορταίνεις πέντε χιλιάδες ανθρώπους, δείξε την ίδια καλοσύνη και πρόνοια σε όλα τα παιδιά σου, που πεινούν στο σώμα και στο πνεύμα. Σε παρακαλώ χόρτασε και εμένα από τον άρτο Σου, γιατί και εγώ αισθάνομαι πεινασμένος, και Εσύ Κύριε το γνωρίζεις. Μάθε με να σου προσφέρω με γενναιοδωρία το λίγο που έχω, για να το πολλαπλασιάσεις και να το κάνεις με τη θεία σου χάρη άφθονο για κάθε πεινασμένο αδελφό μου. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
