ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΗΣ 5ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
10 Φεβρουαρίου 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (8,1-10)
Εκείνες τις ημέρες, που πάλι συγκεντρώθηκε πολύς κόσμος που δεν είχε τι να φάει, ο Ιησούς κάλεσε τους μαθητές του και τους λέει: “Σπλαχνίζομαι τον κόσμο, επειδή τρεις μέρες με περιμένουν και δεν έχουν τι να φάνε. Κι αν τους αφήσω να φύγουν νηστικοί, για να πάνε στα σπίτια τους, θα αποκάμουν στο δρόμο. Και κάποιοι απ’αυτούς ήλθαν από μακριά”.
Και οι μαθητές του τού απάντησαν: “Από πού μπορεί κανείς να χορτάσει με ψωμί όλους αυτούς, αφού είμαστε εδώ, στην ερημιά;”
Τους ρώτησε: “Πόσα ψωμιά έχετε;”
Κι αυτοί του είπαν: “Επτά”.
Έδωσε τότε εντολή στον κόσμο να καθίσουν καταγής. Κι αφού πήρε τα επτά ψωμιά κι ευχαρίστησε, έκοψε και έδωσε στους μαθητές του να μοιράσουν κι εκείνοι μοίρασαν στον κόσμο. Είχαν ακόμα λίγα μικρά ψάρια. Κι αφού τα ευλόγησε κι αυτά, είπε κι απ’αυτά να μοιράσουν.
Έφαγαν και χόρτασαν και σήκωσαν επτά καλάθια κομμάτια που περίσσεψαν. Ήταν περίπου τέσσερις χιλιάδες. Και μετά τους άφησε να φύγουν.
Κι αμέσως μπήκε στο πλοιάριο μαζί με τους μαθητές του, πήγε στα μέρη Δαλμανουθά.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (don Luigi Maria Epicoco)
«Σπλαχνίζομαι τον κόσμο, επειδή τρεις μέρες με περιμένουν και δεν έχουν τι να φάνε. Κι αν τους αφήσω να φύγουν νηστικοί, για να πάνε στα σπίτια τους, θα αποκάμουν στο δρόμο. Και κάποιοι απ’αυτούς ήλθαν από μακριά».
Είναι ωραίο να σκεφτόμαστε πώς η ανησυχία που έχει ο Ιησούς για τον καθένα μας δεν είναι ποτέ αφηρημένη ανησυχία. Συχνά όταν αναφερόμαστε στους ανθρώπους που μας εμπιστεύονται, τους αναφέρουμε ως ψυχές. Είναι αλήθεια ότι ο χριστιανισμός ασχολείται με τη σωτηρία των ψυχών, δεν πρέπει όμως ποτέ να ξεχνάμε ότι οι ψυχές υπάρχουν σε σώματα, σε ιστορίες, σε σχέσεις.
Δηλαδή, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να μην μετατρέπουμε το Ευαγγέλιο σε κάτι το εντελώς πνευματικό, τόσο πολύ ώστε να γίνει αφηρημένο, αδιάφορο για τις συγκεκριμένες ανάγκες των ανθρώπων. Ο Ιησούς σώζει τους ανθρώπους, δεν σώζει μόνο τις ψυχές τους. Γι’ αυτό μερικές φορές θεραπεύει τα σώματά τους, τα αρπάζει από το θάνατο, τα συγχωρεί, τα επαναφέρει στην ησυχία τους, τα τρέφει.
Είναι η σημερινή περίπτωση που όλο το θαύμα περιστρέφεται γύρω από ένα γεύμα που δεν μπορεί να σερβιριστεί λόγω έλλειψης προμηθειών: «Από πού μπορεί κανείς να χορτάσει με ψωμί όλους αυτούς, αφού είμαστε εδώ, στην ερημιά;»
Φαίνεται ότι ο ρεαλισμός των μαθητών είναι πιο αληθινός από εκείνον του Ιησού. Αλλά το μάθημα που πρόκειται να δώσει ο Ιησούς σε όλους αυτούς είναι ένα μάθημα που πρέπει να μείνει χαραγμένο στον καθένα μας: Τους ρώτησε: “Πόσα ψωμιά έχετε;” Κι αυτοί του είπαν: “Επτά”. Έδωσε τότε εντολή στον κόσμο να καθίσουν καταγής. Κι αφού πήρε τα επτά ψωμιά κι ευχαρίστησε, έκοψε και έδωσε στους μαθητές του να μοιράσουν κι εκείνοι μοίρασαν στον κόσμο. Είχαν ακόμα λίγα μικρά ψάρια. Κι αφού τα ευλόγησε κι αυτά, είπε κι απ’αυτά να μοιράσουν. Έφαγαν και χόρτασαν και σήκωσαν επτά καλάθια κομμάτια που περίσσεψαν. Ήταν περίπου τέσσερις χιλιάδες».
Ένας Χριστιανός πρέπει πάντα να κάνει τους λογαριασμούς με την πραγματικότητα, πρέπει να είναι πάντα ρεαλιστής, αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνά ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν μόνο πράγματα που μπορούν να μετρηθούν αλλά υπάρχει και η μυστηριώδης Πρόνοια του Θεού που ξέρει πώς να βγάζει από τα πράγματα που μπορούν να μετρηθούν όχι μόνο ότι χρειαζόμαστε αλλά και αυτό που στο τέλος περισσεύει.
Προσευχήσου……
Κύριε,
Επέτρεψε μου να παρηγορήσω
αντί να παρηγορηθώ,
Να κατανοώ
αντί να με κατανοούν,
Να αγαπώ αντί να με αγαπούν.
Επειδή προσφέροντας , παίρνω.
Επειδή συγχωρώντας, συγχωρούμαι.
Επειδή πεθαίνοντας γεννιέμαι
στην αιώνια ζωή! Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
