ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ 5ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
6 Φεβρουαρίου 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (7,1-13)
Κατ’ εκείνον τον καιρό, συγκεντρώθηκαν γύρω από τον Ιησού οι Φαρισαίοι και κάποιοι γραμματείς που ήλθαν από τα Ιεροσόλυμα. Αυτοί είδαν κάποιους μαθητές του να τρώνε ψωμί με ακάθαρτα χέρια, δηλαδή με άπλυτα. Οι Φαρισαίοι, πράγματι, και όλοι οι Ιουδαίοι, αν δεν πλύνουν τα χέρια τους μέχρι τον αγκώνα δεν τρώνε, τηρώντας έτσι την παράδοση των παλαιοτέρων. Κι όταν γυρίσουν απ’την αγορά δεν τρώνε αν πρώτα δεν κάνουν καθαρμούς. Και τηρούν κι άλλα πολλά που παρέλαβαν, όπως καθαρμούς ποτηριών, μαγειρικών σκευών και χάλκινων αντικειμένων και κρεβατιών. Ρωτούν οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς τον Ιησού: “Γιατί οι μαθητές σου δε ζουν σύμφωνα με την παράδοση των παλαιοτέρων, αλλά τρώνε ψωμί με ακάθαρτα χέρια;” Κι εκείνος τους είπε: “Σωστά προφήτεψε για σας τους υποκριτές ο Ησαΐας, όπως λέει η Γραφή: Αυτός ο λαός με τιμά με τα χείλη, αλλά η καρδιά τους βρίσκεται μακριά μου. Μάταια με σέβονται, αφού διδάσκουν διδασκαλίες που είναι εντολές ανθρώπων.
Εγκαταλείπετε την εντολή του Θεού και τηρείτε την παράδοση των ανθρώπων”. Και τους έλεγε: “Καλά κάνετε που αθετείτε την εντολή του Θεού, για να τηρήσετε την παράδοσή σας. Γιατί ο Μωυσής είπε: `Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, και όποιος κακολογήσει τον πατέρα του ή τη μητέρα του, να τιμωρείται με θάνατο’. Αλλά εσείς λέτε: `Εάν κάποιος πει στον πατέρα του ή στη μητέρα του: `Κορβάν’, που σημαίνει ότι αυτό που ήταν να ωφεληθείς από μένα εγώ το δωρίζω στο Θεό’, δεν τον αφήνετε πια να κάνει κάτι στον πατέρα του ή στη μητέρα του. Κι έτσι ακυρώνετε το λόγο του Θεού με την παράδοσή σας που μεταβιβάζετε. Και άλλα πολλά παρόμοια κάνετε”.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (don Luigi Maria Epicoco)
Συχνά θεωρούμε ότι η πίστη είναι να ξαναφτιάξουμε την εικόνα μας, αλλά τον Θεό δεν τον ενδιαφέρει το τι φαίνεται από εμάς, αλλά εκείνο που είναι κρυμμένο. Ο Θεός νοιάζεται για αυτό που υπάρχει στην καρδιά του καθενός μας και όχι για το τι φοράμε για να μας κάνει να πιστεύουμε κάτι για τον εαυτό μας που πολύ συχνά δεν είναι πραγματικό ή ίσως υπερβολικό. Το να ζούμε προσπαθώντας να σώσουμε την εικόνα μας και να παραμελούμε τις αληθινές προθέσεις της καρδιάς αργά ή γρήγορα μας οδηγεί σε μια μορφή υποκρισίας που είναι από μόνη της ο προθάλαμος της κόλασης.
Και αυτό επειδή η υποκρισία είναι μια σύγκρουση μέσα μας που σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή μας κάνει να αναρωτηθούμε στα σοβαρά αν ξέρουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. «Σωστά προφήτεψε για σας τους υποκριτές ο Ησαΐας, όπως λέει η Γραφή: Αυτός ο λαός με τιμά με τα χείλη, αλλά η καρδιά τους βρίσκεται μακριά μου. Μάταια με σέβονται, αφού διδάσκουν διδασκαλίες που είναι εντολές ανθρώπων».
Νομίζω γι΄αυτό πρέπει ο καθένας μας να προσεύχεται και να κάνει μετάνοια. Είναι το βασικό αλφάβητο της μεταστροφής μας. Προσεύχομαι σημαίνει εκθέτω τον εαυτό μου σε ένα φως που φέρνει την αλήθεια μέσα μου. Να μετανοώ σημαίνει να εναντιώνομαι σε οτιδήποτε διατάσσει από μέσα τη ζωή μου και δεν με αφήνει να είμαι ελεύθερος.
Το μεγάλο θαύμα για τον καθένα μας είναι να πλησιάσουμε στην εξομολόγηση, δηλαδή σε ένα λουτρό αυθεντικότητας, που αν το ζήσουμε με ανοιχτή καρδιά, θα έχει ως συνέπεια μια βαθιά συμφιλίωση. Έτσι θα πέσει κάθε μάσκα για να ζούμε στην αλήθεια.
Προσευχήσου……
Δώρισέ μου, Κύριε,
να διαφυλάξω με κάθε τρόπο
την καρδιά μου από κάθε υποκρισία,
ώστε να μην συμβεί με μένα
να μοιάζω καθαρός εξωτερικά
αλλά σάπιος μέσα μου.
Βοήθησέ με να μην χάνομαι σε πολλούς κανόνες,
αλλά να διατηρώ
και να εφαρμόζω τη μια και μοναδική εντολή της αγάπης. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
