ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ 3ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
24 Ιανουαρίου 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (4,1-20)
Κι άρχισε πάλι ο Ιησούς να διδάσκει κοντά στη θάλασσα. Και συγκεντρώθηκε κοντά του πολύ μεγάλο πλήθος, ώστε ο Ιησούς αναγκάσθηκε να ανέβει και να καθίσει σ’ένα πλοιάριο στη θάλασσα και όλος ο κόσμος βρίσκονταν στη στεριά κοντά στη θάλασσα. Και τους δίδασκε πολλά με παραβολές και τους έλεγε στη διδαχή του:
“Ακούστε. Βγήκε ο σπορέας για να σπείρει. Κι ενώ έσπερνε άλλοι σπόροι έπεσαν κοντά στο δρόμο και ήλθαν τα πουλιά και τους έφαγαν. Και άλλοι έπεσαν στο πετρώδες έδαφος, όπου δεν υπήρχε πολύ χώμα, και αμέσως βλάστησαν επειδή η γη δεν είχε βάθος. Αλλά όταν ανέτειλε ο ήλιος, κάηκαν και ξεράθηκαν, επειδή δεν είχαν ρίζα. Άλλοι έπεσαν μέσα στα αγκάθια και τα αγκάθια μεγάλωσαν και τους έπνιξαν και δεν έδωσαν καρπό. Και άλλοι έπεσαν στο καλό χώμα και έδωσαν καρπό: ανέβηκαν και αυξήθηκαν και καρποφόρησαν τριάντα και εξήντα και εκατό φορές περισσότερο”. Και τους έλεγε: “Όποιος έχει αυτιά για ν’ακούει, ας ακούει”.
Όταν έμεινε μόνος του ο Ιησούς, όσοι ήταν μαζί του, μαζί με τους δώδεκα, τον ρώτησαν για τις παραβολές. Και τους είπε: “Το μυστήριο της βασιλείας του Θεού δόθηκε σε σας. Αλλά για εκείνους που βρίσκονται έξω, όλα παρουσιάζονται με παραβολές, ώστε κοιτάζοντας να κοιτάζουν, αλλά να μη βλέπουν, κι ακούγοντας να ακούνε αλλά να μην καταλαβαίνουν, μη τυχόν και μεταστραφούν και τους συγχωρεθεί”.
Και τους είπε: “Δεν καταλάβατε αυτή την παραβολή και πώς θα καταλάβετε όλες τις παραβολές; Ο σπορέας σπέρνει το λόγο. Αυτοί είναι εκείνοι που σπάρθηκαν κοντά στο δρόμο: όπου σπέρνεται ο λόγος και όταν ακούσουν αμέσως έρχεται ο Σατανάς και αφαιρεί το λόγο που σπάρθηκε μέσα τους. Αυτοί είναι εκείνοι που σπάρθηκαν στο πετρώδες έδαφος: είναι αυτοί που όταν ακούσουν το λόγο, αμέσως και με χαρά τον δέχονται, αλλά δεν έχουν ρίζα μέσα τους και είναι προσωρινός. Έπειτα, όταν έλθει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας του λόγου, αμέσως πέφτουν. Υπάρχουν και άλλοι, αυτοί που σπάρθηκαν στα αγκάθια. Αυτοί είναι εκείνοι που άκουσαν το λόγο, αλλά οι μέριμνες του κόσμου και η απάτη του πλούτου και οι επιθυμίες για τα υπόλοιπα, υπεισέρχονται και πνίγουν το λόγο και μένει άκαρπος. Κι εκείνοι που έπεσαν στο καλό χώμα, είναι αυτοί που ακούνε το λόγο και τον παραδέχονται και καρποφορούν τριάντα ή εξήντα ή εκατό φορές περισσότερο”.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (don Luigi Maria Epicoco)
Η παραβολή του σπορέα είναι πάντα μια εξέταση της συνείδησης που πρέπει να κάνουμε περιοδικά για τη ζωή μας. Και αυτό γιατί πρέπει να ξεκινήσουμε από την υπόθεση ότι όποια και αν είναι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε (δρόμος, πέτρες, αγκάθια, καλό χώμα) ο Θεός εξακολουθεί να σπέρνει κάτι στη ζωή μας.
Πράγματι Εκείνος, δεν χορηγεί ένα αγαθό ανάλογα με το πόσο καλοί είμαστε, πόσο προετοιμασμένοι, πόσο τέλειοι είμαστε, πόσο είμαστε στο ύψος των περιστάσεων. Αλλά πολύ συχνά Εκείνος τα χορηγεί παρά την αναξιότητά μας. Για παράδειγμα, σου δίνει ένα παιδί, όχι επειδή είσαι καλύτερος από κάποιον άλλο, αλλά πολύ συχνά, παρά το γεγονός ότι δεν είσαι καλύτερος, ή ακόμη ίσως και χειρότερος, από άλλους. Εκείνος σου δίνει άλλη μια μέρα ζωής όχι επειδή συμπεριφέρεσαι καλά ή επειδή είναι πεπεισμένος ότι δεν θα την σπαταλήσεις, αλλά σου τη δίνει παρά τον προβλέψιμο κίνδυνο ότι πιθανότατα θα κάνεις κακό.
Εν ολίγοις, για τα πάντα στη ζωή μας, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε το γεγονός ότι υπάρχει πολύ καλό που κάνει ο Κύριος για εμάς, κοιτάζοντάς μας με εμπιστοσύνη ότι κι αν είμαστε. Αν συμβαίνει αυτό, τότε το ερώτημα αντιστρέφεται: τι θέλουμε να κάνουμε με το καλό που ο Θεός έχει σπείρει στη ζωή μας;
Θέλουμε να το σπαταλήσουμε με την επιπολαιότητά μας;
«Ένα μέρος του σπόρου έπεσε στην άκρη του δρόμου. Και τα πουλιά ήρθαν και τον έφαγαν». Θέλουμε να εγκαταλείψουμε τον εαυτό μας μόνο στη λογική του εύκολου ενθουσιασμού που ξεκινά πολλά πράγματα χωρίς να καταλήγει σε κανένα από αυτά;
«Μια άλλη έπεσε σε βραχώδες έδαφος όπου δεν είχε πολλή γη. Και αμέσως ξεπήδησε, γιατί δεν είχε βαθύ έδαφος. Αλλά όταν ανέτειλε ο ήλιος, κάηκε. Και, μη έχοντας ρίζα, μαράθηκε». Θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε μόνο όμηροι των φόβων, των υπολογισμών και των ανησυχιών μας χωρίς ποτέ να απολαμβάνουμε αυτό που έχουμε;
«Ένας άλλος έπεσε ανάμεσα στα αγκάθια. Τα αγκάθια μεγάλωσαν και την έπνιξαν και δεν καρποφόρησε». Εν ολίγοις, τι θέλουμε να κάνουμε σε σχέση με αυτό που κάνει ο Θεός στη ζωή μας;
«Άλλα μέρη έπεσαν στην καλή γη. Έφεραν καρπούς, οι οποίοι ήρθαν και μεγάλωσαν, και ήρθαν να δώσουν τριάντα, εξήντα και εκατό φορές σε έναν». Ευτυχώς, υπάρχει μια πραγματική πιθανότητα ότι μπορούμε να αποφασίσουμε να εκτιμήσουμε το καλό που μας δίνεται.
Προσευχή της ημέρας.
Είμαι καλή γη σημαίνει:
ακούω εσένα Θεέ μου που μου μιλάς.
Είμαι καλή γη σημαίνει:
μαθαίνω να ακούω τους άλλους.
Είμαι καλή γη σημαίνει:
ανακαλύπτω πως Εσύ με αγαπάς.
Είμαι καλή γη σημαίνει:
ακούω εσένα Κύριε, είμαι στην διάθεση σου, σε δοξάζω και σε ευχαριστώ, αισθάνομαι παιδί Σου, σου ζητώ με εμπιστοσύνη.
Είμαι καλή γη σημαίνει:
σε αφήνω να με ανανεώσεις.
Είμαι καλή γη σημαίνει:
παρουσιάζομαι σε Σένα, και με εμπιστεύομαι σε Σένα,
είμαι έτοιμος να δεχτώ ότι θελήσεις να μου προσφέρεις.
Είμαι καλή γη σημαίνει:
ανοίγω τα αυτιά μου και προσπαθώ να καταλάβω
το μήνυμα σου Θεέ μου.
Είμαι καλή γη σημαίνει:
παραμένω με την πίστη και με την αγάπη
στην παρουσία Σου.
Είμαι καλή γη σημαίνει:
πιστεύω πως στο βάθος του δρόμου
υπάρχει ένα φως,
γιατί Εσύ Θεέ κρατάς από το χέρι
όσους σε εμπιστεύονται. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
