ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ 32ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
15 Νοεμβρίου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (17,11-19)
Ενώ ο Ιησούς πήγαινε στην Ιερουσαλήμ, περνούσε μέσα απ’τη Σαμάρεια και τη Γαλιλαία. Κι ενώ έμπαινε σε κάποιο χωριό τον συνάντησαν δέκα λεπροί άνδρες που στάθηκαν μακριά κι άρχισαν να φωνάζουν και να λένε: “Κύριε Ιησού, ελέησέ μας!” Κι ο Ιησούς όταν τους είδε είπε: “Πηγαίνετε και δείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς”. Κι ενώ πήγαιναν, καθαρίστηκαν. ‘Ενας απ’αυτούς, όταν είδε πως θεραπεύθηκε, γύρισε πίσω και με δυνατή φωνή δόξαζε το Θεό. Κι έπεσε στα πόδια του Ιησού, με το πρόσωπο στη γη και τον ευχαριστούσε. Κι αυτός ήταν Σαμαρείτης. Ο Ιησούς είπε τότε: “Δεν καθαρίστηκαν και οι δέκα; Αλλά οι εννιά πού είναι; Δεν βρέθηκε κανένας να επιστρέψει και να δοξάσει το Θεό παρά μόνο αυτός ο αλλοεθνής;” Και του είπε: “Σήκω και πήγαινε. Η πίστη σου σε έσωσε!”.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός του don Pino Terranova
“Και οι άλλοι εννέα, που είναι;” (Λκ. 17,11-19).
Διαβάζοντας αυτή την περικοπή του Ευαγγελίου, η πρόσκληση που αισθάνομαι για τον εαυτό μου είναι να ζητήσω στον Θεό το δώρο να με θεραπεύσει μου από την «λέπρα της αχαριστίας». Άσχημη ασθένεια, η αχαριστία. Οι λεπροί του σημερινού Ευαγγελίου ξανά- απέκτησαν το δώρο της υγείας και της ζωής σε πληρότητα. Ωστόσο, μόνο ένας επέστρεψε για να ευχαριστήσει τον Θεό επειδή του έδωσε μια δεύτερη ζωή να ζήσει. Είναι ένας λεπρός ο οποίος σήμερα μας δίνει το μάθημα. Ας είναι ο άνθρωπος αυτός ένα παράδειγμα για μας, που από το Θεό έχουμε λάβει κάθε δώρο. Πολλοί από εμάς είναι σαν τους δέκα λεπρούς. Φωνάζουν στον Θεό στην περίοδο της ανάγκης, και μετά τίποτα. Μόλις περάσει η ανάγκη, ξεχνάμε τον Θεό. Συναντώντας τον Θεό στη ζωή τους, πολλοί σαν και εμένα και ίσως σαν εσένα, είχαμε σαν αυτούς τους άντρες μια δεύτερη ευκαιρία. Το θυμόμαστε; Αμέτρητοι είναι οι λόγοι για να ευχαριστήσουμε τον Θεό. Πολλοί περισσότεροι, από εκείνους που σχετίζονται με κάποια εξαιρετική παρέμβασή του. Κάθε μέρα Εκείνος επεμβαίνει συστηματικά, δίνοντάς μας τροφή, ρούχα, φιλίες, αγάπη, δουλειά, ακόμα και το περιττό. Συχνά συνειδητοποιούμε τι έχουμε την στιγμή που κινδυνεύουμε να το χάσουμε ή δεν το έχουμε πλέον. Δεν αντιλαμβανόμαστε την εποχή των “παχιών αγελάδων”, αλλά μόνο όταν φτάνει ο καιρός των “αδύνατων αγελάδων”. Όλοι έχουμε μολυνθεί, λίγο πολύ, από το τσίμπημα του “όλα μου οφείλονται”. Αλλά δεν είναι αλήθεια. Τίποτα δεν μας οφείλεται. Όλα είναι χάρη. Όλα είναι δώρο. Ας ζητήσουμε τη χάρη σήμερα να θεραπευτούμε από τη λέπρα της αχαριστίας. Ας μάθουμε να ευχαριστούμε ακόμη για ένα ηλιοβασίλεμα ή ένα λουλούδι. Θα βρούμε τη ζωή μας πολύ πιο όμορφη. Θα την εκτιμήσουμε πολύ περισσότερο. Θα αρχίσουμε να την βλέπουμε λιγότερο γκρίζα, θα την γεμίσουμε με χρώμα και νόημα. Μαθαίνοντας να βλέπουμε τα πολλά που έχουμε και τα οποία δεν παρατηρούμε, θα μάθουμε να παραπονιόμαστε λιγότερο και θα σταματήσουμε να κατηγορούμε τον Θεό για αυτό που πιστεύουμε ότι δεν έχουμε. Ας ξεκινήσουμε αυτή την μέρα, σήμερα, ευχαριστώντας τον Θεό που μας διαφύλαξε αυτή τη νύχτα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, μέσα σε ότι τακτικά καθημερινά κάνουμε, ας λέμε συχνά: “Κύριε ευχαριστώ”. Το βράδυ ας τον ευχαριστούμε που μας διατήρησε και αυτήν την ημέρα. Ας τον ευχαριστήσουμε για τους ανθρώπους που συναντήσαμε, για το καλό που λάβαμε ή για το καλό που μπορούσαμε να κάνουμε. Και τέλος, κάνοντας την εξέταση της συνείδησης μας, ας εξετάσουμε επίσης το καλό που έχει έρθει σε μας. Θα αποκοιμηθούμε με ένα χαμόγελο. Η “λέπρα της αχαριστίας” θα έχει αρχίσει στη διάρκεια της πορείας της ημέρας μας να μας αφήνει. Ας είναι ευλογημένος ο Ιησούς, Πρόνοια του Θεού, άξιος για κάθε έπαινο, ο οποίος μας έχει δώσει τη σωτηρία.
Προσευχή της ημέρας.
Κύριε, Ιησού,
κάνε με άνθρωπο που να ξέρει να σε δοξάζει
και να ευχαριστεί.
Κάνε στην καρδιά μου
να αφθονεί η ευγνωμοσύνη
και έτσι να δίνω χαρά στα αδέλφια μου. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
