ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ 29ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
26 Οκτωβρίου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (12, 49-53)
Τον καιρό εκείνο είπε στον Ιησού: ‘Ηλθα για να φέρω τη φωτιά πάνω στη γη. Και τι θέλω; Να είχε κιόλας ανάψει! ‘Εχω να βαφτισθώ με ένα βάφτισμα και τι ανυπομονησία έχω μέχρις ότου συντελεσθεί!
Νομίζετε ότι ήλθα στη γη για να φέρω την ειρήνη; ‘Οχι, σας λέω, αλλά τις διαιρέσεις. Από τώρα, σε ένα σπίτι πέντε ατόμων θα χωριστούν σε τρεις εναντίον δύο και δύο εναντίον τριών. Θα χωριστούν
ο πατέρας κατά του γιου και ο γιος κατά του πατέρα,
η μητέρα κατά της κόρης και η κόρη κατά της μητέρας,
η πεθερά κατά της νύφης και η νύφη κατά της πεθεράς”.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (Στοχασμός Πάπα Φραγκίσκου)
Ο Ιησούς λέει στους μαθητές: «Νομίζετε ότι ήλθα στη γη για να φέρω την ειρήνη; ‘Οχι, σας λέω, αλλά τις διαιρέσεις.» (Λκ 12,51). Τι σημαίνει αυτό? Σημαίνει ότι η πίστη δεν είναι διακοσμητική, δεν είναι ένα στόλισμα. Το να ζεις την πίστη δεν είναι να στολίζεις τη ζωή με λίγη θρησκεία, σαν να είναι μια τούρτα που την γαρνίρεις με σαντιγί. Όχι, η πίστη δεν είναι αυτό. Η πίστη οδηγεί στην επιλογή του Θεού ως το βασικό κριτήριο της ζωής, και ο Θεός δεν είναι κενός, ο Θεός δεν είναι ουδέτερος, ο Θεός είναι πάντα θετικός, ο Θεός είναι αγάπη και η αγάπη είναι θετική! Από τη στιγμή που ήρθε ο Ιησούς στον κόσμο, δεν μπορούμε να ενεργούμε σαν να μην γνωρίζαμε τον Θεό. Σαν να είναι μια αφηρημένη έννοια, κάτι κενό. Όχι, ο Θεός έχει συγκεκριμένο πρόσωπο, έχει όνομα: ο Θεός είναι έλεος, ο Θεός είναι πιστότητα, είναι η ζωή που δίνεται σε όλους μας. Γι’ αυτό ο Ιησούς λέει: Ήρθα να φέρω διχασμό. όχι ότι ο Ιησούς θέλει να χωρίσει τους ανθρώπους μεταξύ τους, αντίθετα: ο Ιησούς είναι η ειρήνη μας, είναι δική μας συμφιλίωση.
Αλλά αυτή η ειρήνη δεν είναι η ειρήνη των τάφων, δεν είναι ουδετερότητα, ο Ιησούς δεν φέρνει ουδετερότητα, αυτή η ειρήνη δεν είναι συμβιβασμός με κάθε κόστος. Το να ακολουθείς τον Ιησού σημαίνει αποκήρυξη του κακού, του εγωισμού και επιλογή του καλού, της αλήθειας, της δικαιοσύνης, ακόμη και όταν αυτό απαιτεί θυσία και αποποίηση των συμφερόντων σου. Και αυτό ναι, διαιρεί? ξέρουμε, χωρίζει ακόμη και τους πιο στενούς δεσμούς. Προσοχή όμως: δεν είναι ο Ιησούς που διχάζει! Θέτει το κριτήριο: να ζεις για τον εαυτό σου ή να ζεις για τον Θεό και τους άλλους. να υπηρετείς, ή να υπηρετήσαι, να υπακούει κανείς στον εαυτό του ή να υπακούει στον Θεό. Με αυτή την έννοια ο Ιησούς είναι «σημείο αντιλεγόμενο». Επομένως, αυτός ο λόγος του Ευαγγελίου δεν εξουσιοδοτεί καθόλου τη χρήση βίας για τη διάδοση της πίστης. Είναι ακριβώς το αντίθετο: η αληθινή δύναμη του Χριστιανού είναι η δύναμη της αλήθειας και της αγάπης, που συνεπάγεται την αποκήρυξη κάθε βίας. Πίστη και βία είναι ασυμβίβαστα! Πίστη και βία είναι ασυμβίβαστα! Αντίθετα, η πίστη και το σθένος πάνε μαζί. Ο χριστιανός δεν είναι βίαιος, αλλά είναι δυνατός. Και με τι σθένος; Αυτό της πραότητας, την δύναμη της πραότητας, την δύναμη της αγάπης.
Προσευχή της ημέρας.
Ιερά Καρδία του Ιησού,
επιθυμώ και εγώ να φλέγομαι
από αγάπη για σένα
και για όλα τα αδέλφια μου.
Βοήθησε με στην καθημερινότητά μου
να ζω την αγάπη που σώζει
και που οδηγεί στην ανάσταση.
Κύριε Ιησού,
Εσύ δεν μου δώρισες ένα Πνεύμα χλιαρότητας
αλλά το Πνεύμα της δύναμης.
Μην επιτρέψεις λοιπόν να πέσω στον πειρασμό
να ζω την πίστη μου χλιαρά,
αλλά δώσε μου το κουράγιο να είμαι
πραγματικά παιδί του φωτός. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
