ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ 27ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
10 Οκτωβρίου 2023
Ευαγγέλιο
Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (10, 38-42)
Κι ενώ πορεύονταν, ο Ιησούς μπήκε σε κάποιο χωριό. Κάποια γυναίκα, που την έλεγαν Μάρθα, τον υποδέχθηκε σπίτι της. Κι αυτή είχε μιαν αδελφή που λεγόταν Μαριάμ που πήγε και κάθισε κοντά στα πόδια του Κυρίου και άκουγε το λόγο του. Αλλά η Μάρθα είχε επιδοθεί να ετοιμάσει μεγάλη περιποίηση. Πήγε τότε κοντά και είπε: “Κύριε, δε σε μέλει που η αδελφή μου με άφησε μόνη να υπηρετώ; Πές της, λοιπόν, να με βοηθήσει”. Της απάντησε τότε ο Κύριος και της είπε: “Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και αγωνιάς για πολλά, ενώ υπάρχει ανάγκη μόνο ενός πράγματος. Η Μαριάμ, πράγματι, διάλεξε το καλύτερο μέρος, που δε θα της αφαιρεθεί”.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (don Luigi Maria Epicoco)
Η ιστορία της Μάρθας και της Μαρίας γεμίζει τη χριστιανική μας φαντασία, αναδεικνύοντας την πιθανή αντίθεση που δημιουργείται μεταξύ δράσης και στοχασμού. Ωστόσο, νομίζω ότι το θέμα είναι πιο βαθύ.
Πρώτα από όλα γιατί ο Λουκάς, αναφέροντάς μας την ιστορία αυτών των δύο αδερφών, μάλλον θέλει να τονίσει δύο στάσεις του Ισραήλ.
Η πρώτη στάση είναι εκείνη της Μάρθας που είναι «αφοσιωμένη σε ότι έχει να κάνει», όπως κάθε καλός Ισραηλίτης θέλει να ακολουθήσει τις 613 εντολές που θα τον προετοίμαζαν για τη συνάντηση με τον Κύριο. Η Μαρία, από την άλλη πλευρά, συνειδητοποιεί ότι ο Μεσσίας έχει ήδη μπει στο σπίτι και αφήνει στην άκρη πράγματα που έχει να κάνει για να του κάνει χώρο αποκλειστικά σ’ Εκείνον. Εκείνη εκπροσωπεί το μέρος εκείνο του Ισραήλ που είναι ικανό να επιτρέψει στον εαυτό του να τεθεί σε κρίση από την πρωτοβουλία του Θεού που μπαίνει στη ζωή του με απροσδόκητο τρόπο και ζητά να τον δεχθούν και να τον ακούσουν.
Δεν είναι ο Ιησούς που θέτει σε αντιπαράθεσή αυτές τις αδερφές, αλλά είναι η Μάρθα είναι εκείνη που αντιτίθεται στη Μαρία, νομίζοντας ότι το καθήκον των πραγμάτων πρέπει να υπερισχύει ακόμη και της δικής Του Παρουσίας: “Κύριε, δε σε μέλει που η αδελφή μου με άφησε μόνη να υπηρετώ; Πές της, λοιπόν, να με βοηθήσει”. Της απάντησε τότε ο Κύριος και της είπε: “Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και αγωνιάς για πολλά, ενώ υπάρχει ανάγκη μόνο ενός πράγματος. Η Μαριάμ, πράγματι, διάλεξε το καλύτερο μέρος, που δε θα της αφαιρεθεί”.
Ο Ιησούς δεν θέλει να διαγράψει τις πράξεις της Μαρίας, αλλά θέλει αυτές να εξαγνιστούν από τον στοχασμό, δηλαδή να ξαναβρούν το επίκεντρό τους.
Αυτό που συμβαίνει συχνά και στη δική μας ζωή είναι να έχουμε πολλά πράγματα να κάνουμε, αλλά να μην μπορούμε πλέον να κάνουμε τη διαφορά μεταξύ του επείγοντος και του ουσιαστικού. Ζούμε κυνηγώντας επείγουσες καταστάσεις και χάνουμε αυτό για το οποίο αξίζει να ζήσουμε.
Εκείνοι που αφιερώνουν χρόνο να στοχαστούν δεν είναι αυτοί που δεν κάνουν τίποτα, αλλά είναι εκείνοι που προσπαθούν να υπερασπιστούν με όλες τους τις δυνάμεις την πρωτοκαθεδρία αυτού που είναι ουσιαστικό απέναντι σε όλες τις πιεστικές απαιτήσεις των επειγόντων περιστάσεων της ζωής που θα μας τραβούσαν πάντα δεξιά και αριστερά.
Υπό αυτή την έννοια, λίγο περισσότερο στοχασμός θα άλλαζε τον κόσμο.
Προσευχήσου……
Κύριε,
βοήθησέ με
να έχω μια καρδιά
που να ξέρει να ακούει και να προσκυνά.
Μια καρδιά όπως της Μαρίας,
η οποία καθισμένη στα πόδια σου
μακριά από το τρέξιμο και τις έννοιες
δίνει προσοχή στα λόγια σου,
ώστε ενδυναμωμένη από αυτά
και την παρουσία σου,
να ξανασηκωθεί όρθια
και να επιστρέψει στη ζωή. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
