ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ 23ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
13 Σεπτεμβρίου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Λούκα Άγιο Ευαγγέλιο (6, 20-26)
Και ο Ιησούς, αφού σήκωσε τους οφθαλμούς του στους μαθητές του, έλεγε: Μακάριοι οι φτωχοί, γιατί δική σας είναι η βασιλεία του Θεού.
Μακάριοι όσοι πεινάτε τώρα, γιατί θα χορτάσετε. Μακάριοι όσοι κλαίτε τώρα, γιατί θα γελάσετε.
Μακάριοι είστε, όταν σας μισήσουν οι άνθρωποι και όταν σας αφορίσουν και σας βρίσουν και βγάλουν το όνομά σας ως κακό εξαιτίας του Υιού του ανθρώπου.
Χαρείτε εκείνη την ημέρα και σκιρτήσετε, γιατί ιδού, ο μισθός σας είναι πολύς στον ουρανό. Γιατί κατά τον ίδιο τρόπο έκαναν στους προφήτες οι πατέρες τους.
Όμως αλίμονο σ’ εσάς τους πλούσιους, γιατί έχετε πάρει πλήρως την παρηγοριά σας.
Αλίμονο σ’ εσάς τους χορτασμένους τώρα, γιατί θα πεινάσετε. Αλίμονο, όσοι γελάτε τώρα, γιατί θα πενθήσετε και θα κλάψετε.
Αλίμονο όταν πουν καλά λόγια για σας όλοι οι άνθρωποι. γιατί κατά τα ίδια έκαναν στους ψευδοπροφήτες οι πατέρες τους».
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός (don Luigi Maria Epicoco)
«Και ο Ιησούς, αφού σήκωσε τους οφθαλμούς του στους μαθητές του, έλεγε: Μακάριοι». Έτσι ξεκινάει το σημερινό Ευαγγέλιο, με αυτή την λεπτομέρεια πως τα μάτια του Ιησού στρέφονται στα πρόσωπα των μαθητών του, και αυτό σημαίνει πολλά για το περιεχόμενο των ίδιων των μακαρισμών: φτωχοί, πεινασμένοι, ταλαιπωρημένοι, άνθρωποι με κάθε είδους προβλήματα, με τις ανησυχίες τους, την απελπισία τους, τους σταυρούς τους, τους κόπους τους, τα δάκρυά τους.
Όμως το Ευαγγέλιο δεν τελειώνει μόνο με τους μακάριους, αλλά περιέχει και έναν δεύτερο κατάλογο που ξεκινά ως εξής: «Αλλά αλίμονο σε σας».
Και ο Ιησούς φαίνεται να καταρρίπτει αυτούς που είναι πλούσιοι, χορτάτοι, γελαστοί, αλαζονικοί. Ανάμεσα στους μαθητές υπήρχαν και αυτοί.
Μπορούμε να σκεφτούμε ότι αυτές οι δύο κατηγορίες ανθρώπων είναι στην πραγματικότητα οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, είναι δύο τρόποι που κάθε μαθητής του Χριστού φέρει μέσα του. Είμαστε ταυτόχρονα ζητιάνοι που αναζητούν ένα νόημα αλλά και περήφανοι πλούσιοι που νομίζουν ότι είναι αυτάρκεις. Πεινάμε για έναν αξιόπιστο λόγο με τον οποίο να ζήσουμε και ταυτόχρονα είμαστε γεμάτοι από την νοοτροπία του κόσμου που μπερδεύει την ευτυχία με την ικανοποίηση. Είμαστε άνθρωποι που θρηνούμε για την αυθεντικότητά μας, είμαστε όμως και κυνικοί που γελάμε ευθέως νομίζοντας ότι η αδιαφορία θα μας κρατήσει ασφαλείς.
Εν ολίγοις, είμαστε και ο ένας και ο άλλος, αλλά μπορούμε να αποφασίσουμε σε ποια πλευρά θα παραμείνουμε: αν θα είμαστε στο πλευρό των «μακαρίων», ή στο πλευρό των «αλίμονο».
Δεν είναι η ζωή που αποφασίζει αντί για εμάς. Ο Χριστιανισμός ριζώνει στην αδυναμία μας, στις ελλείψεις μας, στις αποτυχίες μας, αλλά όχι επειδή αποτελεί λύση ή παρηγοριά, αλλά επειδή η αγάπη του Θεού ξέρει πώς να εμπιστεύεται εκεί που κανείς δεν θα εμπιστευόταν ποτέ, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μας. Ο χριστιανικός μακαρισμός συνίσταται στο να αφήνουμε τον εαυτό μας να αγαπηθεί ακριβώς εκεί που νιώθουμε πιο χαμένοι, πιο εύθραυστοι, πιο αποτυχημένοι. Μακάριος σημαίνει αφήνω τον Θεό να μπει στη δυστυχία μου ακόμη και πριν τη λύσει. Μακάριος σημαίνει επιτρέπω στον Θεό να εκδηλωθεί στην αδυναμία μου ακόμη περισσότερο παρά στην αυτάρκειά μου. Μακάριος δεν είναι αυτός που μπορεί να βγάλει τον εαυτό του από τα προβλήματα, αλλά εκείνος που αφήνει τον εαυτό του να τραβηχτεί έξω από την Αγάπη Του.
Προσευχή της ημέρας.
Κύριε,
κοίταξε Εσύ βαθιά μεσ’ την καρδιά μου
και καθάρισε τις σκέψεις μου
τα συναισθήματα μου,
τις αφορμές των πράξεων μου.
Δώσε μου Εσύ μάτια για να βλέπω
αυτό το οποίο
είναι σύμφωνο με το θέλημα σου.
Και δώσε μου το κουράγιο
να απομακρύνω ότι δεν σου είναι αρεστό. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
