ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ 18ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
8 Αυγούστου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (14,22-36)
Κι αμέσως υποχρέωσε τους μαθητές του να μπουν στο πλοιάριο και να πάνε πριν απ’αυτόν στην αντίπερα όχθη, έως ότου διώξει τον κόσμο. Κι όταν απέλυσε το πλήθος, ανέβηκε μόνος του στο βουνό για να προσευχηθεί. Και όταν βράδιασε ήταν εκεί μόνος του.
Αφού διέσχισαν τη θάλασσα, άραξαν στη Γενησαρέτ. Και μόλις οι άνθρωποι εκείνου του τόπου τον αναγνώρισαν, ειδοποίησαν σε όλα τα περίχωρα και του έφεραν όλους τους ασθενείς, και τον παρακαλούσαν να τους αφήσει να αγγίξουν μόνο την άκρη του φορέματός του. Και όσοι το άγγιζαν, θεραπεύονταν.
Το πλοιάριο, στο μεταξύ, απείχε αρκετά στάδια από τη στεριά και το συγκλόνιζαν τα κύματα, επειδή ο άνεμος ήταν αντίθετος. Κατά τα ξημερώματα, ο Ιησούς τους πλησίασε περπατώντας πάνω στη θάλασσα. Οι μαθητές βλέποντάς τον να περπατάει πάνω στη θάλασσα, ταράχθηκαν κι έλεγαν: “Είναι φάντασμα!” κι από το φόβο τους έβγαλαν φωνή. Αλλά ο Ιησούς αμέσως τους μίλησε και τους είπε: “Έχετε θάρρος! Εγώ είμαι. Μη φοβάστε!”. Του απάντησε τότε ο Πέτρος και του είπε: “Κύριε, αν είσαι εσύ, διέταξέ με να έλθω κοντά σου πάνω στα νερά”. Κι εκείνος είπε: “Έλα!”. Κι ο Πέτρος, αφού κατέβηκε από το πλοιάριο, περπάτησε πάνω στα νερά και έφθασε μέχρι τον Ιησού. Βλέποντας, όμως, τον ισχυρό άνεμο, φοβήθηκε και όταν άρχισε να βουλιάζει έβγαλε μια κραυγή και είπε: “Κύριε, σώσε με!”. Και αμέσως, ο Ιησούς απλώνοντας το χέρι τον έπιασε και του είπε: “Ολιγόπιστε, γιατί δίστασες;”. Και μόλις ανέβηκαν στο πλοίο, ο άνεμος σταμάτησε. Κι εκείνοι που βρισκόταν στο πλοιάριο, τον προσκύνησαν λέγοντας: “Αληθινά, είσαι ο Υιός του Θεού!”.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός
O Ιησούς είναι βυθισμένος στην προσευχή, έδιωξε τα πλήθη και έδωσε εντολή στους μαθητές του να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη. Είναι βράδυ και Εκείνος είναι ακόμη μόνος με το Θεό στο βουνό, ενώ η βάρκα με τους αποστόλους πάλευε με τα κύματα.
Συμβαίνει οι καταιγίδες να ταράζουν τα κύματα όταν ο Κύριος είναι μακριά από εμάς και προσπαθούμε να κρατήσουμε τη βάρκα μόνο με τις δικές μας φτωχές δυνάμεις. Τότε λοιπόν αισθανόμαστε τα όρια μας, μας κυριεύει ο φόβος πως θα βυθιστούμε και θα μας πνίξει η καταιγίδα της ζωής.
Ο Κύριος ευτυχώς δεν αργεί να έρθει και έρχεται λέγοντας μας ξεκάθαρα πως εκείνος είναι ικανός να κυριεύσει τους νόμους της φύσης, εκείνος μπορεί να βαδίσει πάνω στα νερά, που τρομάζουν τους μαθητές αλλά που για εκείνον είναι σαν ένα καλό χαλί.
Μπορούμε να φανταστούμε τον θαυμασμό των αποστόλων και τα καθησυχαστικά λόγια του Χριστού που θέλουν να εμπνεύσουν κουράγιο και να διώξουν το φόβο. Μπορούμε να φανταστούμε και τον ενθουσιασμό του Πέτρου ο οποίος θα ήθελε να μιμηθεί το διδάσκαλο για να έχει τη βεβαιότητα της παρουσίας του.
Για να βαδίζουμε όμως στα νερά όπως ο Χριστός, χρειάζεται η σταθερότητα στην πίστη που διώχνει το φόβο, χρειάζεται να πιστεύουμε τα λόγια του Κυρίου και στις θεϊκές του προτροπές ακόμη και όταν οι νόμοι της φύσης και η άμεση αίσθηση μας αποσπούν από τις θεϊκές σκέψεις και σχέδια.
Ο Κύριος Ιησούς έρχεται και πάλι επαναλαμβάνοντας στον καθένα από εμάς, ιδιαίτερα στις στιγμές της τρικυμίας: «Θάρρος! Εγώ είμαι, μην φοβάσαι». Το επαναλαμβάνει σε εμένα και σ’ εσένα ΣΗΜΕΡΑ.
Προσευχή της ημέρας.
Κύριε, οι τρικυμίες στη ζωή είναι πολλές. Και όταν αυτές έρχονται εσύ συνήθως είσαι μακριά. Και είσαι μακριά όχι επειδή με έχεις εγκαταλείψει, η γιατί δεν ασχολείσαι μαζί μου, αλλά επειδή εγώ δεν σε άφησα να ανεβείς στη βάρκα μαζί μου. Τότε σε αυτές τις στιγμές τρικυμίας συνειδητοποιώ πως συχνά σε αφήνω έξω από το ταξίδι της ζωής μου. Σ’ ευχαριστώ όμως Κύριε, γιατί όταν τα κύματα φουσκώνουν και ο φόβος αρχίζει να με κυριεύει, Εσύ δεν λείπεις Εσύ πλησιάζεις, βαδίζεις πάνω στα κύματα, πάνω σε ότι με ταλαιπωρεί σε ότι με φοβίζει και έρχεσαι για να ηρεμήσεις την καρδιά μου να επαναφέρεις γαλήνη στη ζωή μου και μου λες: «Έχε θάρρος, εγώ είμαι μη φοβάσαι». Σε δοξάζω Κύριε, γιατί είσαι κοντά μου, είσαι κοντά στα αδέλφια που αγαπώ και που και αυτά ταλαιπωρούνται από τα κύματα της ζωής. Σου ζητώ να με συγχωρέσεις Κύριε για όσες φορές τα κύματα με τα οποία παλεύουν τα αδέλφια μου τα δημιούργησα εγώ. Συγχώρεσε με και βοήθησε τους και εκείνοι με τη σειρά τους να με συγχωρέσουν. Έλα Κύριε, έλα να φέρεις θάρρος, ειρήνη στην καρδιά μου, στην καρδιά κάθε ανθρώπου. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
