ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ 14ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
12 Ιουλίου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (10, 1-7)
Ο Ιησούς αφού κάλεσε τους δώδεκα μαθητές του, τους έδωσε εξουσία πάνω στα ακάθαρτα πνεύματα, για να τα διώχνουν και για να θεραπεύουν κάθε ασθένεια και κάθε αρρώστια.
Και τα ονόματα των δώδεκα αποστόλων είναι αυτά: πρώτος ο Σίμωνας ο λεγόμενος Πέτρος και ο Ανδρέας ο αδελφός του και ο Ιάκωβος ο γιος του Ζεβεδαίου και ο Ιωάννης ο αδελφός του, ο Φίλιππος και ο Βαρθολομαίος, ο Θωμάς και ο Ματθαίος ο τελώνης, ο Ιάκωβος ο γιος του Αλφαίου και ο Θαδδαίος, ο Σίμων ο Καναναίος και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο οποίος και τον πρόδωσε.
Αυτούς τους δώδεκα απέστειλε ο Ιησούς, και τους παρήγγειλε λέγοντας:
“Μην πάρετε το δρόμο που οδηγεί στους εθνικούς και μην μπείτε σε πόλη Σαμαρειτών. Αλλά πηγαίνετε, καλύτερα, στα χαμένα πρόβατα της γενιάς του Ισραήλ. Και όπου πάτε, να κηρύττετε λέγοντας: “Έφθασε η βασιλεία των ουρανών”.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός don Luigi Maria Epicoco
Κάθε Χριστιανός μπορεί και πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του μαθητή του Ιησού. Κάθε Χριστιανός μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του θεματοφύλακα αυτής της «δύναμης» που δίνει για να ελευθερώσει και να θεραπεύσει.
Ο Χριστιανισμός δεν είναι ένα προσωπικό όφελος που «με κάνει να νιώθω καλά», ο Χριστιανισμός είναι ένα καλό που μπαίνοντας στη ζωή μου κάνει καλό πάνω απ’ όλα στους γύρω μου, σε αυτούς που συναντώ, σε αυτούς που μου εμπιστεύονται με κάποιο τρόπο. Είναι μια λεπτομέρεια που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ.
Και πλάι σ’ αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό το κάλεσμα δεν εμπλέκει ανώνυμους στρατιώτες για να τους απασχολήσει στη μεγάλη υπόθεση της βασιλείας, αλλά καλεί τους πάντες με το όνομά τους, με τη δική τους ιστορία, τη δική τους ελπίδα, τα δικά τους ελαττώματα. Γι’ αυτό το Ευαγγέλιο καθυστερεί να μας πει τα ονόματα όλων των αποστόλων. Αυτοί είναι οι Δώδεκα που απέστειλε ο Ιησούς και τους πρόσταξε:
«Μην πάρετε το δρόμο που οδηγεί στους εθνικούς και μην μπείτε σε πόλη Σαμαρειτών. Αλλά πηγαίνετε, καλύτερα, στα χαμένα πρόβατα της γενιάς του Ισραήλ. Και όπου πάτε, να κηρύττετε λέγοντας: “Έφθασε η βασιλεία των ουρανών.».
Πράγματι δεν υπάρχει πιο αναγκεμένη αλλά και πιο δύσκολη ιεραποστολική γη από αυτή εκείνων που βρίσκονται κοντά μας. Οι μακρινοί μας δελεάζουν περισσότερο, αλλά είναι με τους κοντινούς μας που έχουμε ευθύνη πρώτα από όλα. Πρώτα απ’ όλα σε αυτούς μας στέλνει ο Ιησούς και μας ζητά πάνω απ’ όλα να κηρύξουμε μια εγγύτητα και όχι μια θεωρία.
“Έφθασε η βασιλεία των ουρανών
Το κήρυγμα που ακούν οι κοντινοί μας αποτελείται από εγγύτητα, από τον τρόπο που τους πλησιάζουμε και όχι από λόγια. Μπορούμε να τους μεταφέρουμε την καλή είδηση του Ευαγγελίου κυρίως προσπαθώντας να είμαστε παρόντες εκεί, στη ζωή τους. Να είμαστε παρόντες όχι για να λύνουμε όλα τα προβλήματα, αλλά να είμαστε εκεί για να μην βιώνουν την κόλαση να νιώθουν μόνοι μπροστά σε αυτό που έχει σημασία.
Ένας χριστιανισμός εγκλωβισμένος στο σκευοφυλάκιο ή σε μορφές ζωής αποκομμένες από τον κόσμο είναι η διαστροφή του Ευαγγελίου. Ακόμη και ο πιο αυστηρός μοναχός ή μοναχή ενορατικής εσώκλειστης ζωής επιλέγει αυτό το δρόμο με σκοπό να είναι περισσότερο μέσα στην ιστορία και στους άλλους και όχι για να αποκοπούν από αυτήν.
Προσευχήσου…
Σ’ ευχαριστώ. Κύριε, γιατί συνεχίζεις να πιστεύεις στον άνθρωπο και να του προσφέρεις νέες δυνατότητες.
Σ’ ευχαριστώ γιατί με το δώρο του Πνεύματος σου μας δίνεις την δύναμη να «τολμούμε» να δεσμευόμαστε στη ζωή μας.
Έλα στην γη της καρδιάς μου, Κύριε, δρόσισε την με τη βροχή του Λόγου σου ώστε να μάθω να δέχομαι τη Βασιλεία σου, και έτσι να είμαι πλήρης από χαρά. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
