ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ 13ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
6 Ιουλίου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (9,1-8)
Τον καιρό εκείνο, ο Ιησούς μπήκε στο πλοιάριο και πέρασε στην άλλη όχθη και έφθασε στην πόλη του. Τότε του έφεραν ένα παράλυτο, κατάκοιτο σε κρεβάτι. Και ο Ιησούς όταν είδε την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: “Έχε θάρρος, παιδί μου. Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες”.
Και τότε, κάποιοι γραμματείς είπαν μέσα τους: “Αυτός βλαστημά”.
Κι ο Ιησούς, γνωρίζοντας τις σκέψεις τους, είπε: “Γιατί κάνετε πονηρές σκέψεις μέσα στις καρδιές σας; Τι, πράγματι, είναι ευκολότερο να πω: “σου συγχωρούνται οι αμαρτίες” ή να πω: “σήκω και περπάτα”; Αλλά για να γνωρίστε ότι έχει εξουσία ο Υιός του ανθρώπου πάνω στη γη να συγχωρεί τις αμαρτίες” -λέει τότε στον παράλυτο: “Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου”.
Κι αφού σηκώθηκε, έφυγε για το σπίτι του.
Αλλά τα πλήθη όταν είδαν, φοβήθηκαν και δόξασαν το Θεό, που έδωσε μια τέτοια εξουσία στους ανθρώπους.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός don Luigi Maria Epicoco
Δύο λεπτομέρειες προκύπτουν με δύναμη από τη σημερινή διήγηση του Ευαγγελίου. Η πρώτη αφορά μια χούφτα ανθρώπων που βρίσκονται στο βάθος, αλλά είναι καθοριστικοί για ένα θαύμα: «του έφεραν ένα παράλυτο, κατάκοιτο σε κρεβάτι. Και ο Ιησούς όταν είδε την πίστη τους, είπε στον παράλυτο: “Έχε θάρρος, παιδί μου. Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες”.
Το Ευαγγέλιο δεν μας μεταφέρει καμία λέξη και καμία ομολογία πίστης από αυτόν τον παράλυτο, αλλά υπογραμμίζει πώς η απλή μαρτυρία των φίλων που τον έφεραν στους ώμους τους μέχρι τον Ιησού, αποκτά το θαύμα της συγχώρεσης. Πολύ συχνά ξεχνάμε αυτή την τεράστια δύναμη μεσιτείας. Αντί να υποφέρουμε σκεπτόμενοι μόνο τη δυστυχία αυτών που αγαπάμε, μπορούμε να μεσολαβήσουμε για αυτούς. Αντί να παραπονιόμαστε ότι δεν έχουν πίστη, μπορούμε να βάλουμε στο παιχνίδι τη δική μας πίστη. Αντί να νιώθουμε άσχημα επειδή δεν προσεύχονται, μπορούμε να το κάνουμε εμείς για εκείνους. Η Εκκλησία ταυτίζεται με αυτούς τους φίλους που αναφέρονται στο σημερινό Ευαγγέλιο.
Ωστόσο, αμέσως μετά από αυτή την τεράστια πράξη μεσιτείας και πίστης, υπάρχει η θλιβερή σύγκρουση με τη νοοτροπία των γραμματέων: «ο Ιησούς, γνωρίζοντας τις σκέψεις τους, είπε: “Γιατί κάνετε πονηρές σκέψεις μέσα στις καρδιές σας; Τι, πράγματι, είναι ευκολότερο να πω: “σου συγχωρούνται οι αμαρτίες” ή να πω: “σήκω και περπάτα”; Αλλά για να γνωρίστε ότι έχει εξουσία ο Υιός του ανθρώπου πάνω στη γη να συγχωρεί τις αμαρτίες” -λέει τότε στον παράλυτο: “Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου».
Η διαμάχη του Ιησού πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε: είναι καλύτερη η συγχώρεση ή η σωματική θεραπεία;
Η συγχώρεση είναι μια θεραπεία της καρδιάς που κάνει ώστε να μην σε νοιάζει πλέον τι συμβαίνει γύρω σου γιατί μέσα σου το πρόβλημα έχει ήδη λυθεί.
Η απλή εξωτερική θεραπεία είναι σίγουρα κάτι καλό, αλλά σχετίζεται με το γεγονός ότι αργά ή γρήγορα θα προκύψει ένα άλλο πρόβλημα και θα βρεθεί κανείς στην ίδια θέση με πριν.
Πρέπει να επιθυμούμε την θεραπεία της καρδιάς, την συγχώρεση, πάνω από όλα. Και ο Ιησούς είναι αυτός που μπορεί να μας δώσει αυτή τη συγχώρεση, ακόμα κι αν ο γραμματέας που κατοικεί μέσα μας αντιστέκεται.
Προσευχήσου……
Ο Λόγος Κύριε είναι ζωντανός και αληθινός
και διερευνά τα βάθη της καρδιάς του ανθρώπου.
Και σήμερα για ακόμη μια φορά μελετώντας το Λόγο σου έζησα αυτή τη θαυμάσια αλήθεια.
Κύριε παρότι μπορώ να κινούμε, να περπατώ,
ο Λόγος με βοήθησε να καταλάβω πως είμαι και εγώ σαν τον παράλυτο του Ευαγγελίου.
Παράλυτος όχι σωματικά, αλλά ηθικά,
για κάθε φορά που δεν στρέφομαι προς το καλό.
Παράλυτος πνευματικά
για κάθε φορά που δεν στρέφω τα βήματα μου
στο δικό σου δρόμο.
Παράλυτος ψυχικά για κάθε φορά που οι φόβοι με κρατούν καθηλωμένο και δεν τολμώ να ανοιχτώ στο καινούργιο.
Παράλυτος από τον εγωισμό μου
που δεν με αφήνει να κάνω βήματα αγάπης
προς τα αδέλφια μου.
Ποιος μπορεί Κύριε, να θεραπεύσει Κύριε,
ποιος εκτός από Εσένα.
Πες μου βαθιά μες στην καρδιά μου
«Σήκω και περπάτα».
Διάταξέ με να βαδίζω με αποφασιστικότητα στη ζωή, με τα βήματα της πίστης της ελπίδας και της αγάπης. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
