ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ 13ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
4 Ιουλίου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (8, 23-27)
Και όταν ο Ιησούς μπήκε στο πλοιάριο, οι μαθητές του τον ακολούθησαν. Και τότε ξέσπασε στη θάλασσα μεγάλη τρικυμία, ώστε το πλοιάριο να σκεπάζεται από τα κύματα, ενώ εκείνος κοιμόταν. Τότε τον πλησίασαν και τον ξύπνησαν, λέγοντας: “Κύριε, σώσε μας. Χανόμαστε”. Και τους λέει: “Γιατί είστε δειλοί, ολιγόπιστοι;” Και τότε, αφού σηκώθηκε, επιτίμησε τους ανέμους και τη θάλασσα κι έγινε απόλυτη γαλήνη. Κατάπληξη κυρίεψε τους ανθρώπους τότε, που είπαν: “ποιος είν’ αυτός, στον οποίον υπακούν και οι άνεμοι και η θάλασσα;”
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός don Luigi Maria Epicoco
«Και όταν ο Ιησούς μπήκε στο πλοιάριο, οι μαθητές του τον ακολούθησαν. Και τότε ξέσπασε στη θάλασσα μεγάλη τρικυμία, ώστε το πλοιάριο να σκεπάζεται από τα κύματα, ενώ εκείνος κοιμόταν.». Ακολουθείς τον Ιησού, κάνεις επιλογές, μπαίνεις σε μια βάρκα, αρχίζουν τα προβλήματα και Αυτός κοιμάται.
Αυτό το συναίσθημα είναι που βιώνουμε πολλές φορές στη ζωή μας.
Πράγματι , όσο οι καταιγίδες γεννιούνται από τις αμαρτίες μας, δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν, αλλά όταν συμβαίνουν ενώ προσπαθούμε να ακολουθήσουμε τον Ιησού, τότε αναρωτιέται κανείς γιατί, και πολλές φορές σκανδαλιζόμαστε.
Ωστόσο, η προσευχή μας πρέπει να είναι ικανή να διαπεράσει ακόμη και ένα τέτοιο σκοτάδι, και η υπόδειξη που έχουμε σήμερα από τους μαθητές φαίνεται ουσιαστική: «Τότε τον πλησίασαν και τον ξύπνησαν, λέγοντας: “Κύριε, σώσε μας. Χανόμαστε”».
Αλλά πώς μπορείς να πεις ότι χάθηκες εάν ο Ιησούς είναι μαζί σου; Αλλά αυτό που εκφράζουμε συχνά στην πίστη μας είναι η ανάγκη να πούμε αυτό που νιώθουμε, πολύ περισσότερο από αυτό που γνωρίζουμε. Πράγματι με το νου γνωρίζουμε ότι ο Ιησούς είναι εκεί, αλλά η αίσθηση που νιώθουμε είναι ότι τον αντιλαμβανόμαστε κοιμισμένο, αδιάφορο, άχρηστο σε σχέση με τα προβλήματα μας.
«Και εκείνος τους είπε: «Γιατί φοβάστε, ολιγόπιστοι; Και τότε, αφού σηκώθηκε, επιτίμησε τους ανέμους και τη θάλασσα κι έγινε απόλυτη γαλήνη».
Το να φοβάσαι, και το να αφήνεις τον φόβο να αποφασίζει για σένα είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Το να φοβόμαστε είναι ανθρώπινο, το να αφήνουμε όμως να αποφασίζει ο φόβος για μας είναι το ξεκάθαρο σημάδι της δυσπιστίας μας.
Γι’ αυτό και ο Άγιος Παύλος κάποια στιγμή λέει δυνατά αυτό που πρέπει να μας θυμίζει η πίστη μας:
« Ποιός θα μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού; Θλίψη ή στενοχώρια ή διωγμός ή πείνα ή γύμνια ή κίνδυνος ή μαχαίρι; Καθώς είναι γραμμένο: Για σένα όλη τη μέρα θανατωνόμαστε, θεωρηθήκαμε σαν πρόβατα προορισμένα για σφαγή.
Αλλά σε όλα αυτά εμείς νικούμε με το παραπάνω, μέσω εκείνου που μας αγάπησε. Επειδή, είμαι πεπεισμένος πως ούτε θάνατος, ούτε ζωή, ούτε άγγελοι, ούτε αρχές, ούτε παρόντα, ούτε μελλοντικά, ούτε δυνάμεις, ούτε ύψος, ούτε βάθος, ούτε κανένα άλλο πλάσμα θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, που φανερώθηκε με το Χριστό Ιησού τον Κύριό μας». (Ρωμ 8,35-39).
Προσευχήσου……
Κύριε μου, μην επιτρέψεις ποτέ, να επαναπαυθώ στη ζωή μου.
Δώσε μου μια πίστη η οποία να με ωθεί να ενεργώ με αγάπη.
Μια πίστη που θα με κάνει να συνειδητοποιώ πως εσύ είσαι μαζί στη βάρκα της ζωής μου
την οποία εμπιστεύομαι στα δικά σου σίγουρα χέρια.
Κύριε Ιησού σε εμπιστεύομαι. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
