ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ 4ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
9 Μαΐου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα.
Ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο (10,22-30)
Τον καιρό Εκείνο τελούσαν στα Ιεροσόλυμα τη γιορτή των Εγκαινίων. Ήταν χειμώνας. Ο Ιησούς περπατούσε στο ναό, στη στοά του Σολομώντα. Τον περικύκλωσαν τότε οι Ιουδαίοι και του έλεγαν: «Έως πότε θα κρατάς την ψυχή μας σε αμφιβολία; Αν εσύ είσαι ο Χριστός, πες το μας καθαρά».
Ο Ιησούς τους απάντησε: «Σας το είπα, και δεν πιστεύετε. Τα έργα που εγώ κάνω στο όνομα του Πατέρα μου, αυτά δίνουν μαρτυρία για μένα. Αλλά εσείς δεν πιστεύετε, διότι δεν είστε απ’ τα δικά μου πρόβατα.
Τα δικά μου πρόβατα ακούνε τη φωνή μου, κι εγώ τα γνωρίζω, και με ακολουθούν. Κι εγώ τους δίνω την αιώνια ζωή, και ποτέ δε θα χαθούν και κανείς δε θα τα αρπάξει απ’ το χέρι μου.
Αυτό που μου έχει δώσει ο Πατέρας μου είναι ανώτερο απ’ όλα, και κανείς δε μπορεί να το αρπάξει απ’ το χέρι του Πατέρα. Εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα».
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός
Ήταν η Εορτή των «Εγκαινίων» του Ναού της Ιερουσαλήμ. (Βλ 2 Μακ 4,36-59). Ήταν μια γιορτή πολύ διαδεδομένη, με μεγάλο πλήθος και πολλά φώτα. Ο Ιησούς βρισκόταν στην πλατεία του Ναού, στη στοά του Σολομώντα. Οι Ιουδαίοι έλεγαν: «Ως πότε θα μας κρατάς σε αγωνία; Αν εσύ είσαι ο Μεσσίας πες το μας». Εκείνοι ήθελαν ο Ιησούς να τους προσδιορίσει το ποιος είναι ώστε εκείνοι να μπορέσουν να επαληθεύσουν, με βάση τα δικά τους κριτήρια, εάν όντως είναι ο Μεσσίας ή όχι. Ήθελαν αποδείξεις.
Η απάντηση του Ιησού είναι πάντα η ίδια: «Σας το είπα αλλά δε θέλετε να πιστέψετε. Τα έργα που κάνω στο όνομα του Πατέρα μου, αυτά μαρτυρούν για μένα, εσείς όμως δεν θέλετε να πιστέψετε, γιατί δεν είστε από τα δικά μου πρόβατα».
Δεν πρόκειται λοιπόν για αποδείξεις. Δεν θα χρησίμευαν σε τίποτα. Όταν ένας δεν θέλει να αποδεχτεί τη μαρτυρία κάποιου, δεν υπάρχει απόδειξη που να στηρίζει και να τον οδηγήσει να σκεφτεί διαφορετικά.
Το πραγματικό πρόβλημα κατά βάθος, είναι η αδιαφορία του ανθρώπου να ανοιχτεί στο Θεό και στην αλήθεια. Όπου υπάρχει αυτό το άνοιγμα, ο Ιησούς αναγνωρίζεται από τα πρόβατά του. Αυτή η διαθεσιμότητα λείπει από τους Ιουδαίους.
Συνέπεια για όποιον ανοιχτεί στην αλήθεια που είναι ο Ιησούς είναι η αναγνώριση πως ο Θεός είναι αγάπη και προστασία.
Η αγάπη του Ιησού για τα πρόβατά του εκδηλώνεται και ως προστασία.
«Κανένας δεν θα τα αρπάξει από το χέρι μου». Ο Ιησούς κρατά σταθερά στο χέρι του τα πρόβατά του και μάλιστα για να μας κάνει να αισθανθούμε ακόμη πιο προστατευμένοι μας βάζει στα χέρια του Πατέρα. «Το χέρι» συχνά στην Βίβλο εννοείται μεταφορικά ως η προστατευτική δύναμη του Θεού. Εμείς δεν είμαστε μόνοι και απροστάτευτοι. Αυτό είναι το μήνυμα του σημερινού Ευαγγελίου.
«Είμαστε στα χέρια του καλού ποιμένα», που μας καθοδηγεί με αγάπη έναν – ένα. Και η σχέση είναι τόσο προσωπική που μας επιτρέπει να ζούμε με έναν ξεχωριστό τρόπο. Εμείς, οι καλεσμένοι από το Θεό με το πραγματικό μας όνομα, έτσι όπως μόνο ο Θεός μπορεί να μας καλέσει και με τη μοναδική φωνή του Θεού, ο οποίος αγαπά το δημιούργημά του. Τα πρόβατα μπορούν να ακούσουν τη φωνή του, γιατί εκείνος, τα καλεί.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Όπως ποθεί το ελάφι τις πηγές των νερών, έτσι σε ποθεί, Θεέ, η ψυχή μου.
Δίψασε η ψυχή μου το Θεό, το ζωντανό Θεό μου.
Πότε θα έρθω για να παρουσιαστώ ενώπιον του Θεού μου;
Μέρα και νύχτα δεν έχω άλλη τροφή παρά τα δάκρυά μου,
καθώς συνέχεια μου λένε: «Πού είναι ο Θεός σου;».
Αυτά θυμούμαι και μέσα μου η ψυχή μου λιώνει.
Διότι θα περάσω στον τόπο της θαυμαστής σκηνής,
μέχρι τον οίκο του Θεού,
μέσα σε χαρούμενες φωνές και ύμνους
ενός πλήθους που γιορτάζει.
Γιατί είσαι λυπημένη, ψυχή μου;
Γιατί ταράζεσαι μέσα μου;
Να ελπίζεις στο Θεό, αφού ακόμα μπορώ να τον δοξολογώ.
Αυτός είναι ο σωτήρας του προσώπου μου και ο Θεός μου.
Τη μέρα ο Κύριος έστειλε το έλεός του,
και τη νύχτα ψάλλω το άσμα του:
προσευχή προς το Θεό της ζωής μου.
Θα πω στο Θεό: «εσύ είσαι ο προστάτης μου.
Γιατί με λησμόνησες; Γιατί πορεύομαι λυπημένος,
εξαιτίας του εχθρού που με καταθλίβει;».
Όταν τα οστά μου συντρίβονταν,
με χλεύασαν αυτοί που μου προξενούνε λύπη,
αυτοί που κάθε μέρα μου λένε: «πού είναι ο Θεός σου;».
Γιατί είσαι λυπημένη, ψυχή μου;
γιατί ταράζεσαι μέσα μου;
Να ελπίζεις στο Θεό, αφού ακόμα μπορώ να τον δοξολογώ.
Αυτός είναι ο σωτήρας του προσώπου μου και ο Θεός μου. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
