ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

19 Απριλίου 2023

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.  Αμήν

Επικαλούμαι το  Πνεύμα  Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.

Ας ακούσουμε το Λόγο του Θεού, από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (24,13-35)

Την ίδια εκείνη ημέρα, δυο από τους μαθητές του Ιησού πήγαιναν σε μια κωμόπολη  που απέχει εξήντα στάδια από την Ιερουσαλήμ, η οποία λεγόταν Εμμαούς.

Και αυτοί μιλούσαν μεταξύ τους για όλα που είχαν συμβεί. Και συνέβη, ενώ μιλούσαν και συζητούσαν, ο ίδιος ο Ιησούς τους πλησίασε και συμπορευόταν μαζί τους. Τα δε μάτια τους εμποδίζονταν για να μην τον αναγνωρίσουν. Τους είπε: «Τι είναι αυτά τα λόγια που ανταλλάσσετε μεταξύ σας, ενώ προχωρείτε;». Τότε εκείνοι, σκυθρωποί, σταμάτησαν. Απάντησε τότε ο ένας,  που λεγόταν Κλεόπας και του είπε: «Εσύ μόνος κατοικείς στην Ιερουσαλήμ και δε γνωρίζεις όλα όσα συνέβησαν σ’ αυτήν την πόλη αυτές τις ημέρες». Τους είπε: «Ποια;». Κι εκείνοι του είπαν: «Τα σχετικά με τον Ιησού το Ναζαρηνό, ο οποίος ήταν ένας άνδρας προφήτης δυνατός σε έργα και λόγια ενώπιον του Θεού και όλου του λαού, πώς τον παρέδωσαν οι αρχιερείς και οι άρχοντές μας σε θάνατο και τον σταύρωσαν. Εμείς δε ελπίζαμε ότι αυτός είναι ο μελλοντικός λυτρωτής του Ισραήλ. Και τώρα, εκτός απ’ όλα τούτα, αυτή είναι η τρίτη ημέρα από τότε που συνέβησαν αυτά τα γεγονότα. Αλλά και κάποιες γυναίκες από τον κύκλο μας,  μάς αναστάτωσαν, όταν πήγαν πολύ νωρίς το πρωί στο μνήμα και, μη βρίσκοντας το σώμα του, ήλθαν και μας είπαν ότι είδαν οπτασία αγγέλων, που είπαν ότι αυτός ζει. Τότε κάποιοι από μας πήγαν στο μνημείο και βρήκαν έτσι όπως τα είχαν πει οι γυναίκες, αλλά εκείνον δεν τον είδαν».

Αυτός τότε τους είπε: «Ανόητοι και αργοί στην καρδιά για να πιστέψετε όλα εκείνα που είπαν οι προφήτες. Αυτά δεν έπρεπε να πάθει ο Χριστός και μετά να εισέλθει στη δόξα του;». Κι αρχίζοντας από το Μωυσή και όλους τους προφήτες, τους ερμήνευσε όλα εκείνα που ανέφεραν οι Γραφές σχετικά μ’ αυτόν. Όταν έφθασαν κοντά στο χωριό που πήγαιναν, εκείνος προσποιήθηκε ότι πηγαίνει πιο μακριά. Εκείνοι τον πίεσαν και του είπαν: «Μείνε μαζί μας, γιατί πλησιάζει το βράδυ και η ημέρα έφθασε ήδη στο τέλος της». Και μπήκε στο σπίτι για να μείνει μαζί τους. Κι όταν κάθισε μαζί τους στο τραπέζι, πήρε το ψωμί, ευλόγησε και αφού το έκοψε τους το έδωσε. Τα μάτια τους, τότε, ανοίχτηκαν και τον αναγνώρισαν. Αλλά εκείνος έγινε άφαντος. Είπαν τότε μεταξύ τους: «Η καρδιά μας δε φλεγόταν μέσα μας, όταν στο δρόμο μας μιλούσε, καθώς μας ερμήνευε τις Γραφές;».

Και αφού σηκώθηκαν εκείνη την ώρα, γύρισαν πίσω στην Ιερουσαλήμ και βρήκαν συναθροισμένους τους Ένδεκα και όσους ήταν μαζί τους, που έλεγαν: «Πραγματικά ο Κύριος αναστήθηκε κι εμφανίστηκε στο Σίμωνα». Κι αυτοί εξηγούσαν όσα συνέβησαν στο δρόμο και πώς τον αναγνώρισαν στον τεμαχισμό του άρτου.

Λόγος του Κυρίου

Στοχασμός don Luigi Maria Epicoco

Οι μαθητές της Εμμαούς είναι ίσως οι πιο διάσημοι χαρακτήρες του Πάσχα και οι πιο κοντινοί στην δική μας εμπειρία. Δεν έχουν τίτλους, δεν είναι στην ομάδα των 12 αποστόλων, δεν μπορούν να υπολογίσουν ποιος ξέρει σε τι άλλες εμπειρίες που μας αφηγούνται τα Ευαγγέλια, όμως ο ευαγγελιστής Λουκάς μας τους προσφέρει ως Πασχαλινό παράδειγμα.

Είναι απλά δύο νεαροί που επιστρέφουν σπίτι απογοητευμένοι. Η απογοήτευση είναι μια εμπειρία που συμβαίνει μόνο σε εκείνους που επέτρεψαν στον εαυτό τους να ονειρευτεί και να ελπίσει. Όποιος δεν ονειρεύεται και δεν ελπίζει δεν γνωρίζει απογοήτευση, αλλά δεν γνωρίζει ούτε τη ζωή, γιατί η ζωή είναι ζωντανή μόνο όταν υπάρχουν όνειρα και ελπίδες.

Αυτοί οι δύο μαθητές μπορούν μόνο να διηγηθούν ο ένας στον άλλον τι τους συνέβη σε εκείνη την περίοδο της ζωής τους αλλά δεν έχουν το σωστό κλειδί ανάγνωσης που τους επιτρέπει να καταλάβουν το βαθύτερο νόημα. Ο Αναστημένος για εκείνους είναι ένας ξένος που τους παρέχει το σωστό κλειδί ανάγνωσης σε όλη την ιστορία: «Ανόητοι και αργοί στην καρδιά για να πιστέψετε όλα εκείνα που είπαν οι προφήτες. Αυτά δεν έπρεπε να πάθει ο Χριστός και μετά να εισέλθει στη δόξα του;». Κι αρχίζοντας από το Μωυσή και όλους τους προφήτες, τους ερμήνευσε όλα εκείνα που ανέφεραν οι Γραφές σχετικά μ’ αυτόν.»

Χωρίς τον Ιησού είμαστε καταδικασμένοι να μην καταλαβαίνουμε τίποτα για την ζωή μας. Εκείνος είναι το αληθινό κλειδί ανάγνωσης που μας επιτρέπει να ξαναδιαβάσουμε την ιστορία μας με τρόπο που να έχει νόημα. Χάρη σε Αυτόν μια χαρά, ένας πόνος, μια ασθένεια, μια δοκιμασία, ένα απρόσμενο, ένα δώρο, αποκτούν μεγαλύτερο νόημα και συνειδητοποιούμε ότι Του επιτρέψαμε να το κάνει αυτό γιατί σε μια στιγμή η καρδιά αρχίζει να φλέγεται ξανά για κάτι: «Η καρδιά μας δε φλεγόταν μέσα μας, όταν στο δρόμο μας μιλούσε, καθώς μας ερμήνευε τις Γραφές». Έχω πίστη σημαίνει αφήνω τον Ιησού να μου εξηγήσει τη ζωή σε σημείο να αναγεννηθεί μέσα μου ένα πάθος, που νόμιζα ότι είχε χαθεί οριστικά.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Κύριε, μην επιτρέψεις  οι ανομίες μου να θολώσουν τα μάτια του πνεύματός μου, για  να μη  μου συμβεί ό,τι και στους μαθητές της Εμμαούς, οι οποίοι, παρόλο που σε είχαν πλάι τους δεν σε είδαν και παρόλο που άκουσαν τη φωνή σου, δεν σε αναγνώρισαν.

Σε παρακαλώ Κύριε, μη μου στερήσεις ποτέ τη χάρη Σου, ώστε να μη μου συμβεί ποτέ να απομακρυνθώ από Εσένα.

Μείνε μαζί μου, Κύριε, ώστε το φως της πίστης να μην σβήσει ποτέ στη ζωή μου, καθώς και ο ζήλος για την αγάπη. Μείνε μαζί μου, Ιησού, όταν η ημέρα φθάνει στο τέλος της και έχω ανάγκη από την παρουσία Σου.

Μείνε μαζί μου και εγώ μαζί σου Κύριε… ΑΜΗΝ

(www.episkopisyrou.gr)