ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ 3ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΤΕΣΣΡΑΚΟΣΤΗΣ
24 Μαρτίου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
Αμήν.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (12,28β-34)
Τον καιρό εκείνο, ένας από τους γραμματείς πλησίασε και ρώτησε τον Ιησού: «Ποια είναι η εντολή η πρώτη απ’ όλες;».
Ο Ιησούς απάντησε: «Πρώτη εντολή είναι: “Άκου Ισραήλ: Ο Κύριος, ο Θεός μας, είναι ο ένας Κύριος. Και θα αγαπήσεις τον Κύριο το Θεό σου, με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια και με όλη σου τη δύναμη”. Η δεύτερη εντολή είναι ετούτη: “Θα αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου”. Μεγαλύτερη εντολή απ’ αυτές δεν υπάρχει».
Ο γραμματέας τότε του είπε: «Πολύ καλά, διδάσκαλε. Είναι σύμφωνο με την αλήθεια αυτό που είπες, ότι “ένας είναι ο Θεός και δεν υπάρχει άλλος εκτός απ’ αυτόν”. Και το “να τον αγαπάς με όλη σου την καρδιά και με όλο σου το νου και με όλη σου τη δύναμη και το να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου” είναι σπουδαιότερο από όλα τα ολοκαυτώματα και τις θυσίες».
Ο Ιησούς, βλέποντας ότι απάντησε συνετά, του είπε: «Δε βρίσκεσαι μακριά από τη Βασιλεία του Θεού». Και κανένας πια δεν τολμούσε να του θέσει άλλες ερωτήσεις.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός don Luigi Maria Epicoco
«Ποια είναι η πρώτη από όλες τις εντολές; ”, ρωτά τον Ιησού ένας από τους γραμματείς. Το ερώτημα είναι σοβαρό γιατί υπάρχουν πάνω από εξακόσιες αρχές για να επιλέξεις. Ποια έχει προτεραιότητα; «Πρώτη εντολή είναι: “Άκου Ισραήλ: Ο Κύριος, ο Θεός μας, είναι ο ένας Κύριος. Και θα αγαπήσεις τον Κύριο το Θεό σου, με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια και με όλη σου τη δύναμη”. Η δεύτερη εντολή είναι ετούτη: “Θα αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου”. Μεγαλύτερη εντολή απ’ αυτές δεν υπάρχει».
Η αγάπη προς τον Θεό και προς τους άλλους είναι η απαράβατη πρώτη εντολή. Προσοχή όμως, δεν είναι αγάπη προς τον Θεό ή αγάπη προς τον πλησίον, αλλά είναι αγάπη προς τον Θεό και αγάπη προς τον πλησίον χωρίς τη δυνατότητα να μπορούμε τα χωρίσουμε. Και πράγματι, το μεγάλο μας πρόβλημα είναι να καταλάβουμε ότι αυτές οι δύο αγάπες δεν μπορούν ποτέ να χωριστούν και αντίθετα ο χωρισμός τους μας καταδικάζει να πέσουμε σε επικίνδυνες παγίδες. Το να αγαπούμε μόνο τον Θεό, μας δίνει την ψευδαίσθηση της πίστης, αλλά είναι μια πίστη αφηρημένη με θρησκευτική γεύση που μας κάνει όμως σχεδόν πάντα για να ξεφεύγουμε από την πραγματικότητα. Από την άλλη, η απλή αγάπη μόνο για τους άλλους μπορεί εύκολα να μας κάνει να πέσουμε σε μια μορφή ειδωλολατρίας του άλλου ή χειρότερα στον εγωισμό μεταμφιεσμένο σε αλτρουισμό. Βασικά χρησιμοποιούμε τους άλλους επειδή μας κάνουν να αισθανόμαστε καλά. Όταν η αγάπη για τον Θεό και η αγάπη για τους άλλους ενώνονται, τότε ο Θεός είναι συγκεκριμένος και ο άλλος απελευθερώνεται από κάθε πειρασμό να τον θεοποιήσω ή να τον καταχραστώ. Κατανοούμαι επίσης ότι στην αγάπη για τον πλησίον υπάρχει ανάγκη για μια υγιή βάση, δηλαδή αγάπη για τον εαυτό μας. Όποιος δεν ξέρει να αγαπά τον εαυτό του, δεν κατορθώνει να αγαπά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον άλλο, γιατί τότε, είτε θα υπερβάλλει είτε κάτι θα λείπει.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Κύριε, δέχομαι να κάνω σιωπή, για να ακούσω τη δική σου φωνή.
Ιδού Κύριε, με υπομονή προδιαθέτω τον εαυτό μου να ακούσει.
Έλα Κύριε της ζωής, Θεέ της ευτυχίας, ώστε να γευτώ την ευτυχία στην πληρότητά της.
Έλα Θεέ της ελπίδας, ώστε να παλέψω με ελπίδα για την ευτυχία κάθε δημιουργήματος.
Για να τα καταφέρω όλα αυτά, βοήθησε με να ενωθώ με Εσένα, που είσαι η Αγάπη. Πάρε με από το χέρι και μάθε με να σε αγαπώ με όλο μου το είναι και μάθε με να αγαπώ τον πλησίον μου όπως τον εαυτό μου. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
