ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ 4ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
31 Ιανουαρίου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (5,21-43)
Αφού και πάλι πέρασε με το πλοιάριο ο Ιησούς στην αντίπερα όχθη, συγκεντρώθηκε κόσμος πολύς γύρω του και βρισκόταν κοντά στη θάλασσα. Έρχεται τότε ένας από τους αρχισυνάγωγους, ονομαζόμενος Ιάϊρος, ο οποίος όταν είδε τον Ιησού έπεσε στα πόδια του, και τον παρακαλούσε πολύ, λέγοντας: “Η κορούλα μου είναι στα τελευταία της. Έλα να βάλεις τα χέρια σου επάνω της, για να σωθεί και να ζήσει”. Κι αναχώρησε μαζί του. Κόσμος πολύς τον ακολουθούσε και τον συμπίεζε.
Τότε, μια γυναίκα που υπέφερε από αιμορραγία από δώδεκα χρόνια και πολλά είχε πάθει από πολλούς γιατρούς και είχε δαπανήσει όλη της την περιουσία και δεν είχε ωφεληθεί τίποτα, αλλά μάλλον είχε χειροτερέψει, όταν άκουσε για τον Ιησού, πήγε ανάμεσα στον κόσμο από πίσω και άγγιξε το φόρεμα του. Έλεγε, πράγματι: “Και μόνο αν αγγίξω το φόρεμά του, θα σωθώ”. Κι αμέσως ξεράθηκε η πηγή της αιμορραγίας της και αισθάνθηκε στο σώμα της ότι θεραπεύθηκε από την αρρώστια που τη μάστιζε. Αμέσως ο Ιησούς, αισθανόμενος τη δύναμη που βγήκε από μέσα του, στράφηκε προς τον κόσμο και είπε: “Ποιος άγγιξε το φόρεμά μου;” Του είπαν οι μαθητές του: “Βλέπεις τον κόσμο που σε συμπιέζει και ρωτάς `ποιος με άγγιξε'”; Εκείνος έφερε γύρω το βλέμμα του, για να δει εκείνη που τον άγγιξε. Η γυναίκα, τότε, φοβισμένη και τρέμοντας, επειδή γνώριζε αυτό που της συνέβηκε, πήγε κι έπεσε μπροστά του και του είπε όλη την αλήθεια. Κι ο Ιησούς της είπε: “Κόρη μου, η πίστη σου σε έσωσε. Πήγαινε σε ειρήνη και να είσαι θεραπευμένη απ’την αρρώστια σου”.
Ενώ ακόμα ο Ιησούς μιλούσε, έφθασαν άνθρωποι από το σπίτι του αρχισυνάγωγου που είπαν: “Η κόρη σου πέθανε. Γιατί να ταλαιπωρείς ακόμα το διδάσκαλο;”. Όταν άκουσε ο Ιησούς το λόγο που είπαν, λέει στον αρχισυνάγωγο: “Μη φοβάσαι. Μόνο πίστευε”. Και δεν άφησε κανένα να τον ακολουθήσει, παρά μόνο τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, τον αδελφό του Ιακώβου. Έφθασαν στο σπίτι του αρχισυνάγωγου και βλέπει θόρυβο και ανθρώπους να κλαίνε και να θρηνούν πολύ. Όταν μπήκε μέσα τους είπε: “Γιατί κάνετε θόρυβο και κλαίτε; Το παιδί δεν πέθανε, αλλά κοιμάται”. Αυτοί τον περιγελούσαν. Ο Ιησούς τους έβγαλε όλους έξω, πήρε τον πατέρα του παιδιού και τη μητέρα του κι αυτού που ήταν μαζί του, και πάει εκεί που βρισκόταν το παιδί. Έπιασε το χέρι του παιδιού και της λέει: “Ταλιθά κουμ”, που σημαίνει “Κορίτσι, σου λέω, σήκω”. κι αμέσως σηκώθηκε το κορίτσι και περπατούσε. Ήταν δώδεκα χρονών. Και μεγάλη κατάπληξη τους κυρίεψε όλους. Τους έδωσε, τότε, αυστηρές εντολές, για να μη το μάθει αυτό κανείς και είπε να δώσουν στο κορίτσι να φάει.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
Είναι πολλοί οι δρόμοι που μας οδηγούν στον Χριστό. Άλλοτε είναι η περιέργεια, άλλοτε οι φίλοι, άλλοτε η οικογένεια και άλλοτε η συγκλονιστική εμπειρία της αγάπης.
Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μερικές φορές μπορεί κανείς να φτάσει στον Ιησού μέσω του στενού δρόμου του πόνου και της απελπισίας. Ο πατέρας και η γυναίκα αυτών των δύο ιστοριών που μας διηγείται η σημερινή σελίδα του Ευαγγελίου φαίνεται να τους ωθεί ακριβώς αυτό το δράμα του πόνου. Είναι πλέον χωρίς καμία ελπίδα, έχουν δοκιμάσει τα πάντα. Η γυναίκα μάλιστα έχει χάσει όλα της τα υπάρχοντα και ο Ιάϊρος απέχει μόλις λίγα λεπτά από την ανεπανόρθωτη εμπειρία του θανάτου της κόρης της, που θα επέλθει σε λίγο.
Δεν πρέπει να εκπλαγούμε, μερικές φορές ακριβώς επειδή δεν ξέρουμε πια πού να χτυπήσουμε το κεφάλι μας, αρχίζουμε να θυμόμαστε ότι ο ουρανός είναι πάνω από τα κεφάλια μας. Πολλές φορές από υπερηφάνεια δεν το κάνουμε, αλλά όταν υποφέρουμε σοβαρά, ακόμη και η υπερηφάνεια πάει στην άκρη.
Η αντίδραση του Ιησού δεν είναι να αρκεστεί στο να κάνει ένα θαύμα, να δώσει μια χάρη. Ο Ιησούς θέλει να συναντήσει προσωπικά αυτούς τους ανθρώπους. Δεν τον νοιάζει η αρρώστια εκείνης της γυναίκας, τον νοιάζεται εκείνη η γυναίκα: «στράφηκε προς τον κόσμο και είπε: “Ποιος άγγιξε το φόρεμά μου;».
Ο Ιησούς θέλει να μας συναντήσει στις συγκεκριμένες ιστορίες που ζούμε, ακόμη και όταν μας παρουσιάζονται στην αντίφασή τους, στην έλλειψη ελπίδας. Κανείς δεν επιθυμεί να βιώσει έναν πόνο, και δεν είναι ο Θεός που μας τον στέλνει, αλλά το σημερινό Ευαγγέλιο μας λέει ότι ακόμη και εκεί ο Ιησούς μπορεί να δημιουργήσει χώρο και να έρθει να μας αναζητήσει. Και αναζητώντας μας, πριν απ’ όλα γίνεται συνοδοιπόρος μας: «Ο Ιησούς πήγε μαζί του». Αυτό είναι ήδη ένα θαύμα: να γνωρίζουμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Πράγματι είναι η μοναξιά, το να νιώθουμε μόνοι μπροστά σε αυτό που ζούμε, αυτό είναι που μας πληγώνει περισσότερο. Και στο τέλος αυτής της συντροφιάς έρχεται το θαύμα: λαβαίνουμε ως δώρο αυτό που για εμάς δεν ήταν δυνατό. Μήπως αυτό δεν είναι ήδη μια πρόγευση της ανάστασης; Μπροστά στις καταστάσεις του θανάτου μας κάποιος που μας λέει: «Σήκω!».
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Κύριε τα μυαλά μου έχουν πάρει αέρα. Συνέχεια θέλω να δείχνω και να φαίνομαι στους άλλους. Ζητώ την αναγνώριση του κόσμου και όχι την δική Σου. Προσπαθώ να γεμίσω αυτό το κενό μέσα στην καρδιά μου με τιμές, με δόξα, με τίτλους, με δύναμη. Δυστυχώς όλη αυτή η προσπάθεια μ’έκανε αλαζονικό βάζοντας μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ μας Κύριε Ιησού Χριστέ. Έχασα την αθωότητα μου, τον αυθορμητισμό, την ειλικρίνεια μου, την αυθεντικότητα μου. Έγινα πονηρός λογαριάζοντας τα πάντα. Κύριε μετανοώ με όλη μου την καρδιά, με όλη μου την ψυχή για όλα όσα έκανα. Αμάρτησα εναντίον Σου και ενάντια των συνανθρώπων μου. Συχγώρεσε με σε παρακαλώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Κάνε με πάλι παιδί δικό Σου Θεέ Πατέρα ν’αφήνομαι ελεύθερα στην αγκαλιά Σου. Δώσε μου την χάρη να ξαναβρώ την παιδικότητα μου ώστε να σε ακούω με όλη μου την καρδιά γεμίζοντας την μόνο με την δική Σου παρουσία.. Προσευχή του π. Πέτρου Χονγκ τ.Ι
Απόσπασμα από το προσευχητάρι ” Μέρα με την ημέρα με τον Θεό”.
πηγή: episkopisyrou.gr.
