ΛΑΜΠΡΗ ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΣΤΟ ΚΤΙΚΑΔΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Με τη συμμετοχή πολλών ευλαβών του Τιμίου Σταυρού, τόσο στην τέλεση του πανηγυρικού Εσπερινού την παραμονή όσο και στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, πανηγύρισε ο Ενοριακός Ναός του Τιμίου Σταυρού στο Κτικάδο Τήνου.
Την παραμονή τελέστηκε πανηγυρικός Εσπερινός από τον εφημέριο του Ναού π. Γεώργιο Ανδριώτη και μαζί του συμπροσευχήθηκαν στο ιερό οι ιερείς: π. Μάρκος Βιδάλης και π. Φερνάνδος Bravo
Την ημέρα της εορτής και πανήγυρης, τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τον Αρχιεπίσκοπό μας π. Νικόλαο και συλλειτούργησαν μαζί του ο εφημέριος π. Γεώργιος Ανδριώτης και οι ιερείς: π. Νικόλαος Ψάλτης, π. Μάρκος Φώσκολος, π. Ριχάρδος Ταράσκεβιτς, π. Φερνάνδος Bravo, π. Ιωάννης Σκλάβος και ο Διάκονος Μάριος Φώσκολος.
Τα ασματικά μέρη τόσο του εσπερινού όσο και της Θείας Λειτουργίας συνόδευε στο αρμόνιο ο κ. Πέτρος Ρήσος.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος είπε στην Εκκλησία:
Κάθε φορά που η Ανατολή και η Δύση εορτάζουν μαζί ένα θρησκευτικό γεγονός δίνεται η ευκαιρία στην Εκκλησία να χαρεί διπλά γιατί διαπιστώνει πόσο όμορφα είναι οι χριστιανοί διαφορετικών λειτουργικών παραδόσεων να συνεορτάζουν τα γεγονότα της σωτηρίας ή να τιμούν μαζί την μνήμη των Αγίων.
Σήμερα Ανατολή και Δύση μαζί υψώνουν μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού και διαλαλούν προς κάθε κατεύθυνση την κοινή τους πίστη στο σύμβολο αυτό της υπέρτατης θεϊκής αγάπης.
Η λέξη “σταυρός” μερικές φορές χρησιμοποιείται για να δείξει ένα πρόσωπο, κάτι ή μια κατάσταση που είμαστε αναγκασμένοι να υποστούμε, και που μας φέρνει πόνο και ενοχλητικές καταστάσεις. Στην κοινή γλώσσα είναι δύσκολο να δούμε τη θετική πλευρά του σταυρού. Όμως το σημείο του σταυρού είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουν οι χριστιανοί γονείς στα παιδιά τους, και παρόλο που μας μιλά για πόνο ταλαιπωρία, θλίψη και βάσανα τον επαναλαμβάνουμε πολύ συχνά, ακόμη και σε πολύ όμορφες καταστάσεις όπως οι στιγμές: της βάπτισης, του χρίσματος, του γάμου, την ώρα που η οικογένεια βρίσκεται γύρω από το τραπέζι για να γευθεί το οικογενειακό γεύμα.
Ο Τίμιος Σταυρός είναι ο σταυρός του Χριστού, αυτόν που ελεύθερα δέχτηκε από αγάπη για μας: είναι το μυστήριο της υψηλότερης έκφρασης αγάπης που ο Ιησούς εκδήλωσε και εκδηλώνει καθημερινά για τον καθένα μας και την κάθε μια σας.
Ποιος μπορεί να αγαπήσει πάνω στη γη περισσότερο από ένα πατέρα ή μια μητέρα; Μόνο ο Θεός, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Προφήτης Ησαΐας: «Και αν ακόμη η μητέρα λησμονήσει το παιδί της εγώ δεν θα σε λησμονήσω ω λαέ μου», λέει ο Κύριος.
Η άπειρη αγάπη του Θεού για μας οδήγησε το Θεό Πατέρα στην απόφαση να στείλει τον Υιό του για να σωθεί ο κόσμος μέσω αυτού. Και ο Λόγος του Θεού, υπακούοντας στον Πατέρα , γίνεται άνθρωπος, ταπεινώνει τον εαυτό του μέχρι θανάτου και μάλιστα θανάτου σταυρικού.
Αυτό το ακούσαμε λίγο πριν στο δεύτερο ανάγνωσμα όπου ο Άγιος Παύλος γράφοντας στους Φιλιππισίους αναφέρεται στην ταπείνωση του Χριστού, που ενώ εκ φύσεως είναι Θεός, άδειασε τον εαυτόν του από την θεότητα του, πήρε τη φύση του ανθρώπου, έγινε άνθρωπος όμοιος προς εμάς, εκτός της αμαρτίας. Και σαν να μην έφθανε αυτό παραδόθηκε στα χέρια των ανθρώπων για να καρφώσουν τα δικά του χέρια πάνω στο σταυρό και να πεθάνει για να ζήσουμε κι εμείς.
Αυτή η κένωση του Χριστού από τη θεότητά του ολοκληρώθηκε με την τελική ανύψωση εκ μέρους του Θεού Πατέρα ο οποίος τον κατέστησε Κύριο όλων των δημιουργημάτων, και του έδωσε ένα όνομα που είναι υπεράνω όλων των ονομάτων. Μόνο σ’ αυτό το όνομα του Ιησού υπάρχει η σωτηρία της δημιουργίας και των δημιουργημάτων.
Η ανατολική πνευματικότητα μας υπενθυμίζει τη σημασία και την αξία που έχει η αναφορά μας στο όνομα του Ιησού. Ενώ στις προσευχές μας συνηθίζουμε την πολυλογία , είναι όμορφο να χρησιμοποιούμε και μια απλή και ισχυρή επίκληση του ονόματος του Ιησού, μια προσευχή τόσο αποτελεσματική , όπως αυτή τη γνωστή σε όλους μας: «Κύριε Ιησού ελέησέ με”.
Στη σημερινή στην ευαγγελική περικοπή, ο ίδιος ο Ιησούς, ενώ δεν μιλά άμεσα για τη σωτηρία, αναφέρεται στο διάλογο που έχει με το Νικόδημο, και τον βεβαιώνει ότι: «όπως ο Μωυσής ύψωσε το φίδι στην έρημο , έτσι πρέπει να υψωθεί και ο Υιός του ανθρώπου ,ώστε ο καθένας που πιστεύει εις αυτόν να έχει ζωή αιώνια».
Ο «Υιός του ανθρώπου" είναι μία έκφραση που χρησιμοποιεί το Ευαγγέλιο για τον «Ιησού» και η ύψωση για την οποία ομιλεί αναφέρεται στη σταύρωση και το θάνατο του. Ο παραλληλισμός που γίνεται με το περιστατικό στην έρημο που αναφέρει η Παλαιά Διαθήκη στο Βιβλίο της Εξόδου είναι το φίδι που ύψωσε ο Μωυσής πάνω σ’ ένα ξύλο, και όσοι το κοίταζαν θεραπευόντουσαν από το δάγκωμα των φιδιών της ερήμου που ήταν η παιδαγωγική τους τιμωρία για την αγνωμοσύνη τους εναντίον του Μωυσή και του Θεού που ενώ τους οδηγούσαν στη γη της επαγγελίας, εκείνοι άρχισαν να μουρμουρίζουν με τις πρώτες δυσκολίες που αντιμετώπισαν στην πορεία τους αυτή και ιδιαίτερα μέσα στην έρημο. Αυτό μη μας κάνει εντύπωση διότι κι εμείς συχνά μουρμουρίζουμε όταν τα πράγματα μάς έρχονται διαφορετικά απ’ ότι εμείς θα θέλαμε.
Ο συμβολισμός των σημερινών αναγνωσμάτων είναι πλούσιος. Σε λίγο στο Προοίμιο της σημερινής Θείας Λειτουργίας θ ακούσουμε και ένα νέο παραλληλισμό: Εκεί αναφέρεται: «και αυτός που επάνω στο ξύλο του δένδρου νικούσε , να νικηθεί πάνω στο ξύλο του σταυρού δια του Ιησού Χριστού του Κυρίου».
Ο Σταυρός είναι το θαυμαστό σύμβολο της αγάπης, το διακριτικό έμβλημα των οπαδών του Θεανθρώπου. Μωρία για τους Εθνικούς, σκάνδαλο για τους Ιουδαίους, όπως γράφει χαρακτηριστικά ο Απόστολος Παύλος.
Το αποτρόπαιο αυτό φονικό όργανο, προορισμένο για τους στυγερούς εγκληματίες, μετατράπηκε χάρη στο Χριστό σε ΔΕΝΔΡΟ ΖΩΗΣ, σε τρόπαιο νίκης και δόξας.
Αυτόν τον σταυρό καλείται κάθε μαθητής του Χριστού να φέρει πίσω από το Δάσκαλό του. «Όποιος Θέλει να έρθει πίσω μου, ας πάρει τον σταυρό του και ας με ακολουθήσει».
Είθε όλοι οι Χριστιανοί της γης να συγκεντρωθούμε γύρω από το σταυρό του Χριστού και με την κοινή μας πίστη σ’ αυτό το σωτήριο σύμβολο και με ευγνωμοσύνη να αναφωνήσουμε προς τον σωτήρα Χριστό:
Σε προσκυνούμε Χριστέ και Σε Ευλογούμε διότι με τον Τίμιο Σταυρό Σου, λύτρωσες τον κόσμο!
Στην Ιερά Πανήγυρη έλαβαν μέρος όλοι οι ενορίτες και πολλοί φιλέορτοι.
Η απουσία του τέως εφημέριου της Αδελφής Ορθοδόξου Εκκλησίας στο Κτικάδο, αείμνηστου π. Αντωνίου Φώσκολου ήταν αισθητή. Ο Αρχιεπίσκοπος πριν την έναρξη της Θείας Λειτουργίας ζήτησε στον εφημέριο του Ναού π. Γεώργιο Ανδριώτη να βάλει μία κενή καρέκλα στη θέση που καθόταν κάθε χρόνο ο π. Αντώνιος Φώσκολος και τιμούσε με την παρουσία του την Καθολική Ενορία και να τοποθετήσει λίγο βασιλικό πάνω στην καρέκλα, σε ανάμνηση και μνήμη του αγαπητού σε όλους μας π. Αντωνίου Φώσκολου.
Μετά τη Θεία Λειτουργία έγινε η Λιτάνευση του Τιμίου Σταυρού στο χωριό του Κτικάδου και στη μικρή πλατεία αναπέμφθηκε ειδική δέηση.
Στο τέλος δόθηκε η ευλογία από τν Αρχιεπίσκοπο με τον Τίμιο Σταυρό και όλη η παρούσα Εκκλησία τον ασπάστηκε παραλαμβάνοντας παίρνοντας μερικά κλαδιά βασιλικού, όπου συνηθίζεται κάθε χρόνο.
Πριν την απόλυση ο Αρχιεπίσκοπος ευχήθηκε στον διάκονο π. Μάριο Φώσκολο, ο σταυρός που ξεκινάει αύριο 15 Σεπτεμβρίου με το ταξίδι του στη Ρώμη, για να ξεκινήσει τις θεολογικές του σπουδές, να είναι απαλός και σύντομα με τη βοήθεια του Θεού και τη δική του προσπάθεια να μετατραπεί σε ανάσταση ώστε να γίνει πραγματικότητα το όνειρο που είχε του είχε εκμυστηρευτεί πριν από 20 χρόνια, ότι ήθελε να τον αξιώσει ο Θεός να γίνει ιερέας!
[module-802]
