ΛΑΜΠΡΗ Η ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΟΥ ΕΝΟΡΙΑΚΟΥ ΝΑΟΥ ΚΩΜΗΣ
Με μεγάλη συμμετοχή ενοριτών, ευλαβών ντόπιων και αποδήμων Τηνιακών τελέστηκε η ετήσια πανήγυρη του Ενοριακού Ναού Κώμης Τήνου του Μαρτυρίου του Αγίου Ιωάννη.
Την Παραμονή της εορτής τελέστηκε Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός από τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο πρώην Καθολικών Αθηνών και Αποστολικό Τοποτηρητή της Καθολικής Αρχιεπισκοπής Ρόδου, Σεβασμιότατο π. Νικόλαο Φώσκολο.
Την ημέρα της εορτής και πανήγυρης στις 11 το πρωί τελέστηκε Πανηγυρική Δισαρχιερατική Θεία Συλλειτουργία από τον Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπό μας π. Νικόλαο και συλλειτούργησε μαζί του ο Σεβασμιότατος π. Νικόλαος Φώσκολος, ο εφημέριος του Ναού π. Πέτρος Σοκολόφσκυ, ο Γενικός Βικάριος της Αρχιεπισκοπής π. Φραγκίσκος Βιδάλης, ο εφημέριος Κτικάδου, π. Γεώργιος Ανδριώτης, ο π. Φερνάνδος Bravo, εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Στενής, ο π. Νικόλαος Ψάλτης Εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Αγάπης, ο π. Μάρκος Βιδάλης του Ιερού Κλήρου της Αρχιεπισκοπής Kαθολικών Αθηνών και ο διάκονος π. Μάριος Φώσκολος. Στο ιερό συμποσευχόταν επίσης και ο υποδιάκονος Αλέξανδρος Πέρρος.
Μετά την ανάγνωση το Ιερού Ευαγγελίου μίλησε στη συναγμένη Εκκλησία ο Αρχιεπίσκοπός μας και είπε:
Η Εκκλησία πανηγυρίζοντας σήμερα το μαρτύριο του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, στέκεται με σεβασμό και ευλάβεια μπροστά στο άγιο Προστάτη αυτής της ενοριακής κοινότητας μας.
Τελώντας σήμερα με κάθε λαμπρότητα τη μνήμη του μαρτυρίου του, του ζητούμε να ικετεύει τον Παντοδύναμο Θεό και να προστατεύει όλες τις φυσικές οικογένειες αυτής της ενορίας αλλά και όλης της τοπικής μας Εκκλησίας, για να είναι οι χώροι, όπου με πίστη και θάρρος να δίνει μαρτυρία της ενότητας και της αγιότητας του πολύτιμο αυτό κύτταρο της ανθρώπινης κοινωνίας.
Στην εποχή του βασιλιά Ηρώδη η ανθρώπινη δύναμη και εξουσία δεν μπόρεσε να καλύψει και να εξαφανίσει την προφητική φωνή του Ιωάννη, που υπερασπιζόταν με δύναμη την ιερότητα του θεσμού της οικογένειας. Δεν σιωπούσε για να έχει με το μέρος του την εξουσία. Γνώριζε ότι στάλθηκε να κηρύξει και να μαρτυρήσει την αλήθεια. Διαπίστωνε ότι οι άρχοντες του κόσμου συχνά ψεύδονται με τα λόγια τους ή διαψεύδονται με τα έργα τους. Η παρανομία από όποιον κι αν διαπράττεται, σε όποιο σπίτι κι αν στεγάζεται, καυτηριάζεται από τον Πρόδρομο, διότι είναι ο Πρόδρομος της σωτηρίας και η σωτηρία έρχεται μόνον όταν υπάρχει μετάνοια που συνοδεύεται από τη μεταστροφή της καρδιάς.
Ο Ευαγγελιστής Μάρκος παρατηρεί ότι, ο βασιλιάς Ηρώδης ήξερε ότι ο Ιωάννης ήταν δίκαιος κι άγιος άνθρωπος, γι’ αυτό έκανε πολλά από αυτά που έλεγε και τον άκουγε ευχαρίστως. Αυτός είναι και ο κίνδυνος για όλους μας να κάνουμε μόνο μερικά από αυτά που ακούμε και να επιλέγουμε εμείς μόνοι μας αυτά που θα τηρούμε.
Ο Ηρώδης ήταν δυνατός αλλά και ταυτόχρονα δειλός. Εκείνο που δεν τολμούσε ο Ηρώδης, το τόλμησε η ιερόσυλη Ηρωδιάδα, και σε μια στιγμή παραλογισμού και ευθυμίας συμβουλεύει την κόρη της να ζητήσει ως δώρο από τον άβουλο πατέρα της: “μέσα σε πιάτο την κεφαλή του Βαπτιστή”.
Είναι τότε που η δύναμη του Ηρώδη μεταβάλλεται σε αδυναμία, η ευθυμία σε βλασφημία, και η μοιχεία σε ιεροσυλία. Μόνο με αυτόν τον άνανδρο τρόπο σταματά η φωνή του Προδρόμου. Ενώ όμως σταματά η φωνή του Προδρόμου, μια άλλη φωνή παίρνει τη θέση της. Είναι η φωνή της άρρωστης συνείδησης του Ηρώδη, που αφόρητα τον ελέγχει για το έγκλημα του, για το οικογενειακό έγκλημά τους.
Αδελφοί μου και αδελφές μου και ο πρόδρομος όλων των εποχών, η Εκκλησία , συνεχίζει με παρρησία να κηρύττει το Ευαγγέλιο, να κατηχεί, να ελέγχει και να διακινδυνεύει. Συνεχίζει το κήρυγμά της με το ίδιο θάρρος του Προδρόμου Ιωάννη. Και σήμερα πολλοί Ηρώδης, Ηρωδιάδες και Σαλώμες δεν θέλουν να ακούνε τη φωνή της Εκκλησίας. Κάπου, κάπου ευχαρίστως την ακούνε, αλλά επιλέγουν αυτά τα οποία θέλουν να τηρούνε. Και όταν ο λόγος της Εκκλησίας τους ελέγχει τότε το σκηνικό του παλατιού του Ηρώδη επαναλαμβάνεται. Οι σημερινοί παραβάτες δεν θέλουν να ακούνε, παρά μόνο να μιλούνε. Γίνονται σκληροί και θέλουν να καταπνίξουν τη φωνή της Εκκλησίας.
Τότε αρχίζουν οι διωγμοί εναντίον των σημερινών προδρόμων και προφητών. Οι διωγμοί ενάντια στην Εκκλησία σήμερα αυξάνονται κατά τρόπο επικίνδυνο. Αποσιωπούν το καλό που γίνεται και βροντοφωνάζουν το κακό που δεν αποφεύγεται. Γι’ αυτό όμως ο Κύριος μας έχει προειδοποιήσει: Εάν εμένα καταδίωξαν και εσάς θα καταδιώξουν. Όμως οι Χριστιανοί δεν μπορούν ναν είναι διώκτες, αλλά διωκόμενοι. Δεν μπορούν να είναι εχθροί, αλλά αδελφοί.
Η απάντηση στους διωγμούς μας δεν είναι ηρωισμός, δεν είναι αυταπάρνηση, δεν είναι αυτοθυσία, αλλά μαρτύριο. Οι μάρτυρες δεν ζουν για τον εαυτό τους, δεν αγωνίζονται για να επιβεβαιώσουν τις ιδέες τους και την πρόθεσή τους να πεθάνουν για το Χριστό και το Ευαγγέλιο του. Ούτε το μαρτύριο είναι το υπέρτατο ιδεώδες της χριστιανικής ζωής. Πάνω απ΄όλα είναι η αγάπη μας για τον Θεό. Αυτή όμως η αγάπη αποδεικνύεται με την αγάπη μας για τον άνθρωπο. Ο Απόστολος Παύλος στον «ύμνο της αγάπης» στο 13ο κεφάλαιο της πρώτης επιστολής του προς τους Κορινδίους γράφει: «Κι αν ακόμα μοιράσω στους φτωχούς όλα τα υπάρχοντα μου, κι αν παραδώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτε δε μ’ ωφελεί» (1Κορ. 13: 3).
Γι΄αυτό αδελφοί μου και αδελφές οι σημερινοί βομβιστές αυτοκτονίας δεν είναι «μάρτυρες του Θεού» και αυτό διότι ο Θεός είναι Αγάπη: Όμως οι πράξεις τους είναι πράξεις μίσους προς τον άνθρωπο και δεν αγαπούν το Θεό, όταν μισούν και σκοτώνουν τον συνάνθρωπο που βλέπουν.
Η μόνη απόδειξη ότι αγαπούμε το Θεό, δεν είναι να γίνουμε μάρτυρες αλλά να μαρτυρούμε καθημερινά την μεταξύ μας αγάπη. Να σεβόμαστε τον συνάνθρωπό μας και να τον αγαπούμε όχι απλώς συναισθηματικά αλλά χριστιανικά δηλαδή αληθινά. Η αληθινή αγάπη δεν είναι επιδερμική, εγωκεντρική, και εγωιστική, αλλά χριστιανική. Είναι μίμηση της ζωής του Χριστού που μας αγάπησε μέχρι τέλος και μας επαναλαμβάνει σε κάθε στιγμή: «από αυτό θα μάθουν οι άνθρωποι ότι είστε μαθητές μου, αν αγαπάτε ο ένας τον άλλο, όπως εγώ σας αγάπησα». Ο Κύριος μας λέει «όπως εγώ σας αγάπησα» όχι όπως εσείς θέλετε να αγαπάτε, και γνωρίζουμε καλά και όλοι μας πως ο Ιησούς μας αγάπησε. Ο ίδιος συμπλήρωσε: «κανένας δεν αγαπά περισσότερο από αυτόν που δίνει τη ζωή του γι’ αυτόν που αγαπά». Αυτό ακριβώς έκανε ο Άγιος Ιωάννης για τον Χριστό.
Αυτό τον τρόπο αγάπης του Ιωάννη για τον Χριστό τιμούμε σήμερα και ταυτόχρονα ζητούμε με τις ικεσίες του τη χάρη του Θεού για να μπορούμε να δίνουμε μαρτυρία κι εμείς καθημερινά ότι αγαπούμε το Θεό, αγαπώντας όχι μερικούς ανθρώπους, όχι μόνο αυτούς που μας αγαπούνε αλλά όλους τους ανθρώπους. Αμήν.
Και φέτος όπως κάθε χρόνο, ο ενοριακός Ναός της Κώμης, ένας από τους τρεις μεγαλύτερους Ναού της Τήνου αποδείχτηκε μικρός για να χωρέσει τους πιστούς και τους φιλέορτους που έφθασαν από κάθε γωνιά της Τήνου για να συμμετάσχουν στην ετήσια πανήγυρη του Μαρτυρίου του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, προς τιμή του οποίου έκτισαν οι πρόγονοι των σημερινών κατοίκων της Κώμης.
Πριν την απόλυση ο εφημέριος π. Πέτρος Σοκολόφσκυ ευχαρίστησε κλήρο και λαό για την παρουσία και την συμπροσευχή του κατά την πανήγυρη της ενορίας.
Τα εκκλησιαστικά άσματα της Θείας Λειτουργίας συνόδευε στο εκκλησιαστικό όργανο η αδ. Γλυκερία.
Μετά τη Θεία Λειτουργία ο Σύλλογος του χωριού πρόσφερε παραδοσιακό κέρασμα στις εκατοντάδες των παρόντων στην πανήγυρη και ακολούθησε το «γεύμα αγάπης» στα φιλόξενα σπίτια της Κώμης.
