Κούραση και Ανάπαυση

Έκπληκτοι οι γονείς μια μέρα, είδαν το αγοράκι τους μέσα στην κάμαρά του, να μιμείται τον ιερέα που τελεί την λειτουργία, αφήνοντάς τους άφωνους με την απάντηση ότι ήθελε να γίνει ιερέας, γιατί δεν εργάζεται παρά την Κυριακή.
Διαβάζοντας το Ευαγγέλιο «Ο Ιησούς… κάλεσε τους μαθητές να ξεκουραστούν… (Μκ. 6,30-34), θα μπορούσαμε να πούμε ότι είχε δίκιο! Μετά απ’ τον κόπο, δικαιούνται ανάπαυση! Να μια επίπληξη που δεν επιτρέπεται να κάνουμε στον Χριστό. Στο τέλος μιας αποστολής που η επιτυχία ήταν απρόσμενη, σίγουρα έπρεπε να προσφερθεί μια ανάλογη ανάπαυση, πράγμα που το άξιζαν!
Να όμως που το πλήθος τους κύκλωσε πάλι, πριν προλάβουν να ξεκουραστούν. Λοιπόν, δεν υπάρχει ανάπαυση για τους εργάτες του Ευαγγελίου; Ναι, αλλά η απάντηση δεν θα βρεθεί στον εργατικό κώδικα, αλλά μέσα σ’ ένα άλλο πνεύμα θεϊκό, που υπερασπίζεται και υπενθυμίζει ότι οι πρώτοι θα ‘ναι οι τελευταίοι και οι τελευταίοι, πρώτοι, και σ’ αυτόν που σε κτύπησε στο ένα μάγουλο, πρόσφερε και το άλλο! Ο Σωστός Ποιμένας επί του παρόντος ο Χριστός – δεν είναι ένας πληρωμένος – μισθωτός εργάτης που κοιτάζει ημέρες αργίας και εργασίας, που μετρά ώρες και εβδομάδες στο ημερολόγιό του, αλλά ελπίζει στο όνομα του Κυρίου!
Είναι Εκείνος που αποκαλύπτει το σωτήριο σχέδιο του Θεού για το λαό Του και δεν σταματά να εργάζεται μέχρι να ‘ρθουν οι καρποί της Ειρήνης. Γιατί κι Αυτός είναι απ’ τη δική μας φύση, έτσι μπορεί να μας εισαγάγει στην φιλική σχέση του Θεού! Δι’ Αυτού – του Χριστού – και οι μεν (εργάτες) και οι δε (άνεργοι) έχουμε πρόσβαση στον ίδιο Θεό Πατέρα.

π. Μάρκος Βιδάλης