Καινούργιο ναυάγιο στην Μεσόγειο: πνίγηκαν 43 μετανάστες
Κατάγονταν από την Ακτή του Ελεφαντοστού, τη Νιγηρία, τη Γκάνα, τη Γκάμπια και άλλες χώρες της Δυτικής Αφρικής, οι μετανάστες που ταξίδεψαν με πλοίο από τη Ζαβία στη Λιβύη αλλά λόγω των κακών θαλασσίων συνθηκών ανατράπηκε μέσα σε λίγες ώρες. Ο στόχος ήταν να φτάσουν στις ιταλικές ακτές, όπου ήλπιζαν να λάβουν άδεια διαμονής για να συνεχίσουν ίσως την πορεία προς κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Ο ΔΟΜ, ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης και η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών, ο Οργανισμός Προσφύγων των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος ανέφερε τα νέα, ανέφεραν ότι οι επιζώντες έλαβαν τροφή, νερό και ιατρική περίθαλψη από το προσωπικό τους στο λιμάνι της Zwara, χωρίς να διευκρινίζεται πού μεταφέρθηκαν αργότερα. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, περισσότεροι από 1.200 μετανάστες έχασαν τη ζωή τους το 2020 στη Μεσόγειο, αλλά ο πραγματικός αριθμός των θανάτων θα μπορούσε να είναι πολύ υψηλότερος.
Η ανάγκη ενός ασφαλούς λιμένα
“Προς το παρόν, οι ΜΚΟ που ασχολήθηκαν με τη διάσωση αυτών των ανθρώπων σχεδόν εξαφανίστηκαν – εξηγεί ο Flavio di Giacomo, εκπρόσωπος του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης – όσον αφορά τα διεθνή ύδατα, παρεμβαίνει το λεγόμενο Star Libica υπό τη διαχείριση της ακτοφυλακής της Λιβύης. Κατά τη διάρκεια του 2020 επέστρεψε δεκατρείς χιλιάδες ανθρώπους, τεράστιος αριθμός, αλλά το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι επανήλθαν σε μια μη ασφαλή χώρα, όπου στη συνέχεια έγιναν θύματα κακοποίησης και βίας. Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη να ξεκινήσει η Ευρώπη το συντομότερο δυνατόν με επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στη θάλασσα, και να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικές, διότι οι άνθρωποι συνεχίζουν να πεθαίνουν. Για παράδειγμα, εκτός από αυτούς τους θανάτους, την προηγούμενη εβδομάδα κανείς δεν μίλησε για το γεγονός ότι υπήρχε ένα μικρό καράβι από την Τυνησία που βρέθηκε να μεταφέρει ένα κοριτσάκι που πέθανε από το κρύο. Και κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό ».
Η έκκληση του Centro Astalli στην Ευρώπη
Αντιμέτωποι με αυτήν τη δέκατη τραγωδία της μετανάστευσης, το Centro Astalli ζήτησε από την Ευρώπη την απομάκρυνση των μεταναστών από τα στρατόπεδα κράτησης της Λιβύης, καθώς και τους οικισμούς των ελληνικών νησιών και των Βαλκανίων και να βρεθούν αξιοπρεπείς λύσεις για όλους, χωρίς να παρεκκλίνουμε ποτέ από το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των διεθνών συμβάσεων για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες: «Κάθε μέρα ακούμε για βασανιστήρια και βία στις ιστορίες των μεταναστών που συναντιόμαστε στο Κέντρο Astalli», δήλωσε ο πρόεδρος, πατέρας Camillo Ripamonti. «Οι άνθρωποι από τη Λιβύη δεν έχουν άλλη επιλογή από το να προσπαθήσουν να ξεφύγουν: η κατάσταση που περιγράφουν είναι ένα γενικευμένο κλίμα βίας και τρόμου. Είναι σαφές ότι υπάρχει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα της διαχείρισης των συνόρων εκ μέρους των ευρωπαϊκών κρατών και της απαράδεκτης αδράνειας εκ μέρους των εθνικών και υπερεθνικών θεσμών – πρόσθεσε ο πατέρας Ripamonti -. Τα ελληνικά νησιά, τα Βαλκάνια, τα ισπανικά σύνορα και η κεντρική Μεσόγειος, παρά τα νομικά διαφορετικά περιβάλλοντα, έχουν ολοένα και περισσότερους θανάτους. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να αγνοούμε τη σφαγή που λαμβάνει χώρα στις πόρτες του σπιτιού μας”.
Η έλλειψη ενός αληθινού φιλόξενου σχεδιασμού
Επομένως, ο ρόλος της Ευρώπης είναι θεμελιώδης στη διαχείριση της υποδοχής των μεταναστών. “Είναι σαφές ότι η Ευρώπη παρουσίασε ένα σχέδιο για το άσυλο και τη μετανάστευση που εξακολουθεί να είναι σε μεγάλο βαθμό ελλιπές και αυτό έχει ειπωθεί από όλες τις ανθρωπιστικές οργανώσεις – υπογραμμίζει ο Roberto Zaccaria, πρόεδρος του ιταλικού συμβουλίου για τους πρόσφυγες – με την έννοια ότι δεν υπάρχει η αίσθηση ότι η Ευρώπη έχει ένα πραγματικό σχέδιο που είναι κάπως φιλόξενο. Σίγουρα σημειώθηκε κάποια πρόοδος, αλλά πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η ευρωπαϊκή ατζέντα για τη μετανάστευση του 2015 τέθηκε σε ισχύ το 2016, αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκε πλήρως”.
Μετάφραση: Π.Α.Π
