Ιεραποστολική Παγκοσμιοποίηση

Η εντολή του Χριστού, «μαθητεύσατε πάντα τα έθνη», δένει με όλες τις σελίδες του Ευαγγελίου που μας θυμίζουν την αγάπη του «πλησίον» και ειδικά με την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη.
Η ανάγκη να αναγγείλουμε το Ευαγγέλιο «τώρα» είναι πιο επίκαιρη από άλλες εποχές, όπως δείχνουν τα γεγονότα που διαδραματίζονται στον κόσμο, αλλά με μια χαρακτηριστική διαφορά. Τα «έργα» μας (υλικά και πνευματικά) να βασίζονται στην ευσπλαχνία του Θεού. Στρέφοντας τον «βαπτισμένο» προς τους άλλους – τον πλησίον – είναι σαν ο Χριστός να μας προδιαθέτει για μια διαφορετική αποκάλυψη του Θεού και του ανθρώπου και αποτελεί συνάμα, πηγή αμοιβαίου εμπλουτισμού του δασκάλου και του μαθητή. Υπό αυτήν την άποψη, η Ιεραποστολική Παγκοσμιοποίηση διευκολύνει τις πολύπλευρες συναντήσεις, έστω κι αν μερικές φορές, η αγάπη μπαίνει σε δεύτερο ρόλο!
Στην «ιεραποστολή», η αγάπη του πλησίον είναι συγκεκριμένη και αφορά όλες τις ανθρώπινες διαστάσεις: το σώμα, την ψυχή, τις επιθυμίες, τις σχέσεις. Μια ολοκληρωτική Σωτηρία, εδώ και τώρα, αλλά και στο μέλλον.
Βασικό στοιχείο στη σημερινή αποστολή είναι η «διάκριση» του «πνεύματος» που υπάρχει σε κάθε κουλτούρα και σε κάθε καρδιά ανθρώπου. Οι καρποί του «πνεύματος» γίνονται αντιληπτοί στην καρδιά του κάθε απεσταλμένου και είναι αυτοί που προτρέπουν τους ακροατές να δεχθούν το Ευαγγέλιο και να στραφούν προς τον Χριστό! Κι όπως γράφει ο απόστολος Παύλος (Γαλ. 5,22-23), η αγάπη, η χαρά, η υπομονή, η καλοσύνη, η πιστότητα, η πραότητα, η εγκράτεια είναι απαραίτητα εργαλεία στο σωστό διάλογο για μια ιεραποστολική Παγκοσμιοποίηση.