Η τρυφερότητα της οικογένειας της Ναζαρέτ
Ο Άγιος Ιωσήφ κοιμίζει μέσα στην αγκαλιά του το νεογέννητο Ιησού, για να επιτρέψει στη Μαρία να ξεκουραστεί λιγάκι. Το μωρό κλείνει τα μάτια του και απλώνει τα χέρια, ενώ ο θετός πατέρας του χαμογελά.
Είναι η εικόνα που συνόδεψε τόσους πιστούς αυτά τα Χριστούγεννα, μετά που ο Πάπας Φραγκίσκος μίλησε γι’ αυτήν στη γενική ακρόαση της περασμένης Κυριακής και μετέδωσαν τα ΜΜ του Βατικανού.
Μια σκηνή της καθημερινής ζωής, αληθινή και ρεαλιστική, στην οποία τόσες οικογένειες αναγνωρίστηκαν. Σ’ αυτήν γίνεται ακόμη πιο εμφανές το μεγάλο Μυστήριο της Ενσαρκώσεως. Μία γέννηση. Έξω από τις συνήθεις: μία μητέρα παρθένα, "θυγατέρα του Υιού της" και ένας πατέρας που δεν συμμετείχε στη σύλληψη. Και όμως μία μητέρα κουρασμένη που έχει ανάγκη ξεκούρασης μετά από το μακρινό ταξίδι μέχρι τη Βηθλεέμ. Και ένας πατέρας που αμέσως αφοσιώνεται, όπως κάθε πατέρας, στο νεογέννητο; αγαπώντας πραγματικά τη σύζυγό του δεν περιμένει τις διαδικασίες της αναγνώρισης της ισότητας του 20ου αιώνα για να αναλάβει οικιακά καθήκοντα και νανουρίζει το μωρό για να αφήσει για λίγο τη Μαρία να ξεκουραστεί λιγάκι. Διότι η Μαρία είναι απούσα από το προπατορικό αμάρτημα αλλά όχι από την κούραση της μητρότητας, από τις χαρές και τον πόνο που συνοδεύουν μια μητέρα.
Το Ευαγγέλιο από λεπτότητα δεν ασχολείται με τις λεπτομέρειες αυτής της καθημερινότητας διότι , στην πραγματικότητα δεν διαφέρουν πολύ από εκείνες της κάθε απλής οικογένειας εκείνου του καιρού. Η χριστιανική τέχνη όμως στο διάβα των αιώνων δοκίμασε να τις απεικονίσει προς ενίσχυση της λαϊκής ευλαβείας. Και έτσι ανακαλύπτουμε ότι η εικόνα που διαδόθηκε από τον Πάπα Φραγκίσκο είναι αληθινή και επίκαιρη.
+Ν
