Η Σύνοδος των Επισκόπων στην υπηρεσία του λαού του Θεού

Δύο εβδομάδες πριν την έναρξη της Συνόδου των Επισκόπων στη Ρώμη που είναι αφιερωμένη στους νέους, δημοσιεύθηκε τη Αποστολική Διάταξη  του Πάπα Φραγκίσκου «Episcopalis communio» για τη δομή του θεσμού που σύστησε ο Παύλος  6^ος το έτος 1965.

Η διαβούλευση  του λαού του Θεού και μία συνοδική Εκκλησία στην οποία και το πρωτείο του Πέτρου μπορεί να λάβει περισσότερο φως, είναι μερικά χαρακτηριστικά  της νέας αυτής Αποστολικής Διάταξης. Αφορά τη δομή της Συνόδου των Επισκόπων, που ο  Πάπας Φραγκίσκος υπέγραψε  στις 15 Σεπτεμβρίου, δηλαδή λιγότερο από ένα μήνα  από την 15^η Γενική Συνέλευση  της τακτικής Συνόδου των Επισκόπων που θα αρχίσει στις 3 προσεχούς Οκτωβρίου με θέμα:  «Οι νέοι, η πίστη και η διάκριση».

Μία Σύνοδος στην ακοή όλων των Βαπτισμένων

Αφού πρώτα υπενθύμισε πως ο θεσμός αυτός συστάθηκε από τον Πάπα Παύλο 6^ο  στις 15 Σεπτεμβρίου 1965 – συγκεκριμένα πριν από 53 χρόνια  από τη νέα αυτή Αποστολική Διάταξη  – και παραμένει   “μία από τις πιο πολύτιμες κληρονομιές  της Β Συνόδου του Βατικανού, ο Φραγκίσκος  υπογραμμίζει  την «αποτελεσματική συνεργασία»  της Συνόδου των Επισκόπων  με τον Ρωμαίο Ποντίφικα, σε θέματα μεγαλύτερης σημασίας, αυτών δηλαδή «που χρειάζονται ειδική γνώση  και σύνεση  για το καλό της Εκκλησίας».  Σε μια ιστορική στιγμή, στην οποία η Εκκλησία  μας οδηγεί  σε μία νέα «ευαγγελική φάση» διαμέσου  «μιας συνεχούς ιεραποστολικής κατάστασης», η Σύνοδος  των Επισκόπων καλείται  «να καταστεί όλο και περισσότερο ένα κατάλληλο κανάλι» για τον ευαγγελισμό του σημερινού κόσμου.  

Η Γενική Γραμματεία

Ήδη ο Πάπας Παύλος  6^ος είχε προβλέψει  ότι με την πάροδο του  χρόνου, αυτός ο θεσμός θα είχε τελειοποιηθεί: το έτος  2006 προωθήθηκε  από τον Πάπα Βενέδικτο 16^ο η τελευταία έκδοση του Κανονισμού των εργασιών Συνόδου. Ιδιαίτερα καθορίστηκε  και σιγά-σιγά  και ενδυναμώθηκε  το έργο της Γενικής Γραμματείας της Συνόδου των Επισκόπων, αποτελούμενη από τον Γενικό Γραμματέα  και ένα ειδικό συμβούλιο  από Επισκόπους.

Η μέριμνα των Επισκόπων πασών των Εκκλησιών

Αφού στη συνέχεια φάνηκε  η αποτελεσματικότητα  της συνοδικότητας «για θέματα που απαιτούν  μία άμεση και σύμφωνη παρέμβαση  των Ποιμένων της Εκκλησίας» , αυτά τα χρόνια  αναπτύχτηκε και η  επιθυμία  να γίνει η Σύνοδος  μία «συγκεκριμένη  απόδειξη πρακτικής  μέριμνας  όλων των Επισκόπων  για όλη την Εκκλησία, «στηριγμένη πάνω  στη «σταθερή πεποίθηση» ότι όλοι οι Ποιμένες  κατέστησαν « για την υπηρεσία του λαού του Θεού, στον οποίο  και οι ίδιοι  ανήκουν  δυνάμει του μυστηρίου του Βαπτίσματος».

Η ακρόαση

Ο Επίσκοπος, υπενθυμίζει ο Πάπας, είναι ταυτόχρονα « δάσκαλος και μαθητής», σε μία δέσμευση  που είναι μαζί αποστολή  και ακρόαση της φωνής του Χριστού που ομιλεί μέσω του λαού του Θεού , με τρόπο που μπορεί να τον καταστήσει  «αλάνθαστο  στην πίστη». Και η Σύνοδος επομένως  «οφείλει  να γίνεται πάντοτε  ένα πρωτεύουν εργαλείο ακοής  του λαού του Θεού»,  της διαβούλευσης  των πιστών  των τοπικών Εκκλησιών, διότι  εάν είναι αλήθεια  ότι πρόκειται  για ένα οργανισμό  ουσιαστικά επισκοπικό, είναι επίσης αλήθεια  ότι «δεν ζει  χωρισμένος  από τους υπόλοιπους πιστούς».  Είναι λοιπόν «ένα εργαλείο  κατάλληλο στο να δώσει φωνή σε όλο το λαό του Θεού ακριβώς μέσω των Επισκόπων», που είναι φύλακες,  ερμηνευτές και μάρτυρες της πίστης». Έτσι θα αποδεικνύεται από Συνέλευση σε Συνέλευση μία εκφραστική μορφή της «συνοδικότητας»  της ίδιας της Εκκλησίας  στην οποία αντικατοπτρίζεται μία κοινωνία  διαφόρων πολιτισμών.

Και επίσης χάρη στη Σύνοδο των Επισκόπων θα φανεί  πιο καθαρά, ότι  εις αυτήν υπάρχει  μια «βαθειά κοινωνία» τόσο μεταξύ των Ποιμένων  και των πιστών, όσο και μεταξύ των Επισκόπων και του Ποντίφικα.

Η ενότητα όλων των χριστιανών

Η ελπίδα του Πάπα Φραγκίσκου  είναι επίσης η δραστηριότητα της Συνόδου να μπορέσει «με το δικό της τρόπο να συμβάλει  στην σταθεροποίηση της ενότητας  μεταξύ όλων των χριστιανών, σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου».  Κάνοντας αυτό  θα βοηθήσει την Καθολική Εκκλησία,  κατά την επιθυμία του Αγίου Ιωάννη Παύλου Β  που είχε εκφραστεί στην Εγκύκλιο  «Ίνα πάντες εν ώσιν» να « βρεθεί ένας τρόπος  άσκησης του πρωτείου, που ενώ δεν θα αρνείται  με κανένα τρόπο  την ουσία  της αποστολής του, θα είναι ανοικτό  σε μία νέα κατάσταση.

+Ν