Η σιωπή της Χιροσίμα και η κραυγή του Πάπα

Ο Φραγκίσκος χαρακτήρισε τα χρήματα που δαπανώνται για την κατασκευή πυρηνικών όπλων ως μια «βίαιη πράξη που φωνάζει προς τον ουρανό»
Μια κραυγή που έσπασε τη μεγάλη σιωπή σε ανάμνηση των θυμάτων της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Η ισχυρή καταδίκη όχι μόνο της χρήσης αλλά και της κατοχής των ατομικών όπλων στην οποία ο Φραγκίσκος αναφέρθηκε από τους δύο τόπους σύμβολα του πυρηνικού ολοκαυτώματος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, σηματοδοτεί ένα ακόμη βήμα της κοινωνικής διδασκαλίας της Εκκλησίας.

Στο Ναγκασάκι, στο AtomicbombHypocenterPark, ο Πάπας είπε ότι η ειρήνη και η διεθνής σταθερότητα είναι ασυμβίβαστες με κάθε προσπάθεια να οικοδομήσει κανείς βασιζόμενος στον φόβο και στην αμοιβαία καταστροφή ή στην απειλή της ολικής εξόντωσης. Χαρακτήρισε ως «μια συνεχή πράξη βίας που φωνάζει στον ουρανό» τα χρήματα που δαπανούνται και τις περιουσίες που αποκτήθηκαν από την κατασκευή, τον εκσυγχρονισμό, τη διατήρηση και την πώληση όπλων, ολοένα και πιο καταστροφικών, όταν στον σημερινό κόσμο «εκατομμύρια παιδιά και οικογένειες ζουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες».Και κατήγγειλε τη διάβρωση της πολυμερούς προσέγγισης, ένα ακόμη σοβαρότερο φαινόμενο ενόψει της ανάπτυξης όπλων νέας τεχνολογίας που μας ωθεί να στραφούμε προς έναν Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ακόμα κι αν προς το παρόν οι μάχες είναι «τμηματικές», όπως συχνά υπενθυμίζει ο ίδιος ο Φραγκίσκος.

Στη Χιροσίμα, τελευταία στάση της μακράς ημέρας στην Ιαπωνία, ο Πάπας θέλησε να επαναλάβει ότι «η χρήση της ατομικής ενέργειας για πολεμικούς σκοπούς αποτελεί, σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε, ένα έγκλημα όχι μόνο ενάντια στον άνθρωπο και στην αξιοπρέπειά του, αλλά ενάντια σε οποιαδήποτε πιθανότητα για το μέλλον της κοινής μας κατοικίας. Η χρήση της ατομικής ενέργειας για πολεμικούς σκοπούς είναι κάτι ανήθικο. Θα κριθούμε γι αυτό». Αλλά επίσης πρόσθεσε, ως μια συνέχεια μιας ομιλίας την οποία είχε εκφωνήσει τον Νοέμβριο του 2017 στο Βατικανό, ότι ανήθικο δεν είναι μόνο η χρήση των ατομικών όπλων. Αλλά και η κατοχή τους και η συσσώρευσή τους, που θέτουν τον κόσμο σε καθημερινή βάση, στον κίνδυνο της αυτοκαταστροφής.

Η αληθινή ειρήνη, κατέληξε ο Φραγκίσκος, μπορεί να επιτευχθεί μόνο ως μια αφοπλισμένη ειρήνη, καρπός της δικαιοσύνης, της ανάπτυξης, της αλληλεγγύης, της προσοχής για την κοινή μας κατοικία και της προώθησης του κοινού καλού. Μαθαίνοντας από αυτά που η ιστορία μας διδάσκει ότι η άβυσσος του πόνου, την οποία βιώνει η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, συνεχίζει να αποτελεί μαρτυρία για εμάς. Αυτή η άβυσσος του πόνου η οποία αντικατοπτρίζεται στο πρόσωπο της Παναγίας η οποία είναι φτιαγμένη από ξύλο προερχόμενο από τα ερείπια της πόλης Ναγκασάκι, που συνόδευσε με την εγγύτητά της και την προειδοποίησή της την τέλεση της Θείας Λειτουργίας από τον Φραγκίσκο.