Η ρευστότητα των ανθρωπίνων καταστάσεων και η απάντηση του Χριστού

του Ιωάννου Π. Μπουγά, Θεολόγου

Ας συγκρίνουμε την ημέρα αυτή με την Μεγάλη Παρασκευή. Η χρονική απόσταση δεν είναι μεγάλη, η ποιοτική διαφορά όμως μεγίστη.

Σήμερα κόβουν κλαδιά και τα στρώνουν και ενδύματα για να πατήσει πάνω σ’ αυτά όχι ο Χριστός, αλλά το γαϊδούρι πάνω στο οποίο επέβαινε ο Χριστός. Μετά από λίγες ημέρες θα απογυμνώσουν Αυτόν από τα ενδύματα του για να Τον γεμίσουν με καρφιά, αγκάθια και λογχίσματα. Φοίνικες κρατούν στα χέρια τους, κινούν αυτούς σε ένδειξη χαράς και αγαλλιάσεως και μετά από λίγες ημέρες βλέποντες τον Χριστό πάνω στον Σταυρό θα κινούν τις κεφαλές τους ειρωνικά και περιπαικτικά λέγοντες : αλίμονο είναι αυτός που κατέλυσε τον ναό.

Τώρα τον υποδέχονται ως Υιό Θεού μετά από λίγο θα Τον σταυρώσουν ως τον χειρότερο κακούργο. Και θα Τον εμπαίζουν αναρωτώμενοι αν αυτός είναι Υιός Θεού. Τα ωσαννά θα γίνουν αργότερα τα αγκάθια. Τώρα φωνάζουν μικροί μεγάλοι, γέροντες και παιδιά, άντρες και γυναίκες, μετά από λίγο θα σωπάσουν όλοι. Άλλαξαν την φωνή τους όχι μόνο ο λαός, αλλά και οι φίλοι Του και οι δικοί Του οι μαθητές Του. Ο Ιούδας Τον προδίδει, ο Πέτρος Τον αρνείται, οι άλλοι μαθητές Τον εγκαταλείπουν. Μεγάλη μεταβολή.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα ανθρώπινα πράγματα. Τώρα επαινείς και επαινείσαι, αύριο κατηγορείς και κατηγορείσαι. Σήμερα θέτοντας στο λιβανιστήρι σου το καλύτερο λιβάνι, λιβανίζεις και λιβανίζεσαι, αύριο το λιβανιστήρι γίνεται μαστίγιο στα χέρια άλλων και στα δικά σου. Σήμερα συνδέεσαι με ορισμένους φίλους, αύριο οι φίλοι σου θα γίνουν εχθροί. Θα σε προδώσουν, θα σε εγκαταλείψουν, θα σε αρνηθούν. Αλλά και αν δεν αλλάξουν οι ευμετάβολες ανθρώπινες περιστάσεις την γνώμη των φίλων σου, θα σωπάσουν κατ’ ανάγκην εν καιρώ του θανάτου και οι πιο θερμότερες φιλικές υπέρ σου διαθέσεις. Η παγωνιά του τάφου θα σβήσει, θα παγώσει την θερμότερη υπέρ σου αναπνοή. Οι φίλοι σου θα πεθάνουν και επομένως θα παύσουν οι καρδιές σας να αλληλοαναπαύωνται. Όχι μόνο θα σβήσουν εκείνοι που σε αγαπούν και θα σωπάσει προς εσένα κάθε αγάπη τους, θα έρθει κάποτε η στιγμή που θα σβήσεις και εσύ και έτσι θα σβήσει από την μνήμη σου και το ελάχιστο ίχνος της τρυφερότητας που επέδειξαν αυτοί προς εσένα.

Θάλασσα φουρτουνιασμένη είναι οι άνθρωποι και τα ανθρώπινα πράγματα. Όπως τα κύματα της θάλασσας υψώνονται άλλα μεγάλα και άλλα μικρά και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μεταβάλλονται από μικρά σε μεγάλα και το αντίθετο, έτσι και οι άνθρωποι κατά την σύντομη παρουσία τους στον κόσμο τούτο. Ρευστά τα ανθρώπινα όπως το νερό, το οποίο παίρνει την μορφή του δοχείου στο οποίο ευρίσκεται και υπόκειται σε εξάτμιση, έτσι και τα ανθρώπινα πράγματα ούτε δική τους μορφή έχουν, ούτε μονιμότητα. Μεταβάλλονται και εξατμίζονται. Σαπουνόφουσκα είναι τα ανθρώπινα μεγαλεία.

Αν αυτή είναι η των ανθρωπίνων πραγμάτων κατάσταση τα του Θεού είναι διαφορετικά.

Είναι γνωστό ότι ο Χριστός απάντησε την Μεγάλη Παρασκευή στη σιωπή ή στην αλλαγή της συμπεριφοράς των ανθρώπων της κορωνίδας των εμψύχων δημιουργημάτων Του.

Απήντησε δίνοντας συγνώμη στην απιστία και στο ευμετάβολο της ανθρώπινης συμπεριφοράς Συγγνώμη που εμείς σήμερα αδυνατούμε να δώσουμε στους ασταθείς συνανθρώπους μας. Αυτή η συγγνώμη του Χριστού δε μεταβλήθηκε, δεν άλλαξε ακουγόταν σε όλους τους αιώνες και θα ακούγεται πάντα.

Η φωνή αυτή δεν μετεβλήθη, μετέβαλλε όμως τους κακούργους σε Αγίους. Δεν μετεβλήθη αλλά μετέβαλλε και συνεχίζει να μεταβάλλει τους ανθρώπους κι αυτή η μεταβολή γίνεται στην εκκλησιαστική Σύναξη, Μεταμόρφωση που στην συνέχεια μεταβάλλει την κοινωνία και που καθοδηγεί την Ιστορία μεταλλαγμένη στα Έσχατα.

Αλλαγή η οποία πραγματοποιείται αργά και ταπεινά όπως ταπεινή υπήρξε η είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα προκειμένου να δεχθεί τον ατιμωτικό θάνατο για να αναστήσει τον άνθρωπο.

Πηγη:amen.gr