«Η πίστη δεν είναι ιδεολογία, αλλά υπηρεσία προς τους άλλους»

Ο Θεός έγινε σάρκα και παίρνει επάνω του τις πληγές των αδελφών μας. Αυτή η υπηρεσία προς τον πλησίον είναι το παράδειγμα που θα πρέπει να ακολουθήσουμε. Αυτό είπε στην ομιλία του κατά την Θεία Λειτουργία σήμερα το πρωί, στον Οίκο Santa Marta, ο Πάπας Φραγκίσκος, καλώντας μας να είμαστε δύσπιστοι απέναντι σε μια ιδεολογική πίστη και σε ένα αποσαρκωμένο Θεό.

Το σημερινό Ευαγγέλιο – κατά το οποίο ο Ιησούς εξηγεί στους μαθητές του ότι «αν κάποιος επιθυμεί να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον ίδιο του τον εαυτό, ας σηκώνει καθημερινά τον σταυρό του και ας με ακολουθεί» – είναι η μαρτυρία ότι «ο Θεός μας έπλασε ελεύθερους, η επιλογή είναι δική μας», δηλώνει ο Επίσκοπος της Ρώμης.

Το να επιλέξουμε να Τον ακολουθήσουμε σημαίνει λοιπόν, να σηκώνουμε το σταυρό μας. Επειδή – αναφέρει ο Πάπας – «ο Θεός πήρε ολόκληρη την ανθρώπινη υπόσταση, όχι όμως την αμαρτία. Δεν υπάρχει Θεός χωρίς τον Χριστό. Ένας Θεός χωρίς τον Χριστό, «αποσαρκωμένος», δεν είναι ένας πραγματικός Θεός».

Όταν απομακρυνόμαστε από αυτή την αλήθεια – προειδοποίησε ο Φραγκίσκος – συνεπάγεται ότι απομακρυνόμαστε από τον Σταυρό του Χριστού, «από την αλήθεια των πληγών του Κυρίου», «ακόμη και από την αγάπη, από την αλληλεγγύη του Θεού, από τη σωτηρία». Επίσης συνεπάγεται ότι ακολουθούμε «μια ιδεολογική πορεία για τον Θεό, απόμακρη: δεν είναι ο Θεός που ήρθε σε εμάς και μας πλησίασε για να μας σώσει, και πέθανε για εμάς».

Για να εξηγήσει αυτή την «αλήθεια για το Χριστό», ο Πάπας διηγείται ένα διάλογο ανάμεσα σε ένα αγνωστικιστή και ένα πιστό, ο οποίος αναφέρεται από έναν γάλλο συγγραφέα του περασμένου αιώνα. Στις απορίες του αγνωστικιστή σχετικά με το πώς είναι δυνατόν ο Χριστός να είναι Θεός, ο πιστός απάντησε: «Ε, για εμένα δεν υπάρχει πρόβλημα. Το πρόβλημα θα υπήρχε αν ο Θεός δεν είχε γίνει Χριστός».

Το ότι ο Θεός έγινε σάρκα – συνεχίζει ο Bergoglio– «είναι το θεμέλιο των έργων ευσπλαχνίας». Πράγματι, «οι πληγές των αδελφών μας είναι οι πληγές του Χριστού, είναι οι πληγές του Θεού, επειδή ο Θεός έγινε Χριστός». Σύμφωνα με τον Πάπα, «δεν μπορούμε να βιώσουμε την Σαρακοστή χωρίς αυτή την αλήθεια». Το κάλεσμά του είναι να μεταστραφούμε «όχι σε ένα Θεό αφηρημένο, αλλά στον συγκεκριμένο Θεό που έγινε Χριστός».

Ένας Χριστός – είπε τέλος ο Φραγκίσκος – που μας ζητά να «κάνουμε το θέλημα του Πατέρα, όπως Εκείνος», δηλαδή «να σηκώσουμε τους καθημερινούς σταυρούς μας και να απαρνηθούμε τους εαυτούς  μας για να ακολουθήσουμε τον Χριστό». Άρα «Δεν κάνω αυτό που εγώ θέλω, αλλά αυτό που θέλει ο Ιησούς, ακολουθώ τον Ιησού».

Αυτό εξηγεί επίσης την έννοια του να χάσουμε τη ζωή μας, «για να την κερδίσουμε αργότερα». Ως εκ τούτου «είναι ένα συνεχές χάνω τη ζωή, χάνω το να κάνω αυτό που εγώ θέλω, χάνω τις ανέσεις, είμαι πάντα στο δρόμο του Ιησού ο οποίος ήταν στην υπηρεσία των άλλων, στη λατρεία του Θεού. Αυτήείναιησωστήπορεία».

«Η μοναδική σίγουρη πορεία – κατέληξε ο Πάπας – είναι να ακολουθούμε τον εσταυρωμένο Χριστό, το σκάνδαλο του Σταυρού».

Μετάφραση:ρφ