Ιεράς Καρδίας, 2025, 27 Ιουνίου
Το 2025 σηματοδοτεί την 350η επέτειο της τελευταίας εμφάνισης της Ιεράς Καρδίας του Ιησού στην Αγία Μαργαρίτα Μαρία του Αλακόκ. Σε αυτή την εμφάνιση, που έγινε στο Οκταήμερο της Αγίας Δωρεάς του 1675, ο Χριστός ζητάει την σύσταση της εορτής της Ιερής Καρδιάς Του. Επίσης φέτος είναι η 125η επέτειος της Αφιέρωσης του Ανθρώπινου Γένους στην Ιεροτάτη Καρδία του Ιησού, με εντολή του Πάπα Λέοντος ΙΓ’ στην Εγκύκλιο Επιστολή Annum Sacrum (25/05/1899).
Η Καθολική Ιεραρχία της Ελλάδας, μετά από πρόταση του Προϊσταμένου και της Επιτροπής του Προσκυνήματος του Εξωμβούργου, αποφασίσαμε τον περασμένο Σεπτέμβριο να αφιερώσουμε την Καθολική Εκκλησία στην Ελλάδα στην Ιερά Καρδία του Ιησού για να αναθερμανθεί η ευλάβεια προς την Ιερά Καρδία αλλά και για να ξαναθυμηθούμε την απέραντη αγάπη του Χριστού. Η Ευλάβεια προς την Ιερά Καρδία θα μας ελκύσει προς το πρόσωπο του Χριστού και μέσα από την προσευχή θα ζήσουμε πιο στενά μαζί του.
Αυτή η αφιέρωση θα πραγματοποιηθεί κατά την Πανήγυρη της Ιεράς Καρδίας την 2η Κυριακή του Ιουλίου, στις 13 του μηνός. Ήδη ο π. Ιωσήφ και η Επιτροπή έχουν ξεκινήσει μία προετοιμασία των πιστών με κατηχήσεις στις διάφορες ενορίες, ενώ το πρόγραμμα του εννεαημέρου θα ανακοινωθεί σύντομα. Η ελπίδα μας είναι αυτή η αφιέρωση να μην μείνει στο βουνό του Εξώμβουργου αλλά να φωτίσει ως πνευματικός φάρος όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας. Ήδη στις ενορίες του π. Ιωσήφ, στην Ποιμαντική Ενότητα της Στενής έχουν αρχίσει κάποιες οικογένειες να αφιερώνονται στην Ιερά Καρδία και να ζουν πιο έντονα την χριστιανική τους ζωή.
Τα φετινά αναγνώσματα για την εορτή της Ιεράς Καρδίας δεν μας μιλούν για το Πάθος του Χριστού και για την λογχισμένη πλευρά του. Μας παρουσιάζουν την εικόνα του Καλού ποιμένα. Αυτή η εικόνα φανερώνει την συνεχή φροντίδα και αγάπη του Θεού, ιδιαίτερα μέσα στις δυσκολίες και τα βάσανα. Ο Θεός πάντα μας αγαπά, πάντα μας φροντίζει και πάντα μας νοιάζεται. Ίσως κάποιος αναρωτηθεί, «ο κόσμος μας έχει ένα σωρό προβλήματα. Έχουμε ακραία καιρικά φαινόμενα, έχουμε φυσικές καταστροφές και καταστροφές από πυρκαγιές. Έχουμε την απειλή του πολέμου και τις συνέπειες των πολέμων γύρω μας: τον θάνατο, την καταστροφή, την προσφυγιά, την ακρίβεια. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε προσωπικά βάσανα: αρρώστια, ίσως, συγκρούσεις, δυσκολίες, μοναξιά, έλλειψη κατανόησης και τόσα άλλα. Κι εσύ μας λες ότι ο Θεός μας νοιάζεται και μας φροντίζει πάντα;».
Αυτός είναι ο μεγαλύτερος πειρασμός: να αμφισβητούμε την αγάπη του Θεού. Οι εικόνες του καλού ποιμένα που μας παρουσιάζονται σήμερα στα αναγνώσματα περιγράφουν ακριβώς δύσκολες καταστάσεις: την ομίχλη πάνω σε ένα βουνό, τον διασκορπισμό του κοπαδιού, το να χαθεί ένα μικρό, η σταύρωση του Χριστού. Ο Λόγος του Θεού μας μιλάει για την αγάπη και την φροντίδα του Θεού μέσα σε καταστάσεις που δείχνουν το αντίθετο. Δείχνουν ότι όχι μόνο ο Θεός δεν φροντίζει αλλά ούτε καν νοιάζεται.
Και όμως. Ο Θεός συγκεντρώνει τον λαό του, αναζητεί και βρίσκει το χαμένο, ανασταίνει τον Ιησού. Πάντα προσφέρει μία διέξοδο, πάντα κοιτά τα παιδιά του με ευσπλαχνία και στοργή.
Ο Λόγος του Θεού μας φανερώνει επίσης τι προκάλεσε αυτή την δυστυχία μας, τι προκαλεί τα βάσανά μας. Αυτό που τα προκαλεί είναι η αμαρτία του ανθρώπου. Εμείς φταίμε για τα βάσανά μας. Παρόλα αυτά όμως, ο Θεός συνεχίζει να μας αγαπά, συνεχίζει να τείνει ένα χέρι συμφιλίωσης και συγγνώμης και να μας σώζει από τον ίδιο μας τον καταστρεπτικό εαυτό. Ο Θεός μας προσφέρει ελπίδα σε όλες αυτές τις δύσκολες καταστάσεις. Και η ελπίδα βασίζεται στην πίστη. Ο Ιησούς είχε την δύναμη να προσφέρει τον εαυτό του και άντεξε τα βασανιστήρια διότι πίστευε βαθιά στην καρδιά του ότι ο Πατέρας τον αγαπά. Δεν έπεσε στον πειρασμό. Αυτή την Ιερή Καρδιά ανοίγει προς εμάς για να δούμε αυτή την αγάπη του Πατέρα.
Ιδιαίτερα όταν υποφέρουμε ο Θεός μας αγαπά. Αυτό εκφράζει η παραβολή του χαμένου προβάτου. Κι εμείς εκεί δείχνουμε την πίστη μας: να πιστεύουμε στην αγάπη και την φροντίδα του Θεού ακόμη και μέσα στην ομίχλη, ακόμη και κάτω από το βάρος του σταυρού, ακόμη και πάνω στο σταυρό, διότι μόνο αυτή η πίστη μας δίνει ανάσταση και ζωή. Ο Θεός είναι αγάπη και εμείς το αντικείμενο της αγάπης του την οποία ποτέ δεν αναιρεί, ποτέ δεν παίρνει πίσω. Μας νοιάζεται, μας φροντίζει και μας αγαπά πάντοτε.
