Η οικογενειακή προσευχή πρωί, μεσημέρι, βράδυ.

Πόσο ωραίο είναι να βλέπει κανείς ένα πατέρα και μια μητέρα, να κάνουν ένα σημείο του σταυρού στο μέτωπο των παιδιών τους όπως έκαμαν στο Βάπτισμα τους ευλογώντας τα πριν ξεκινήσουν για τη δουλειά, για ένα ταξίδι και να τα φιλούν το βράδυ πριν κοιμηθούν, ευλογώντας τα και πάλι.

– Τί ωραίο να τους διδάσκουν, ότι ο Κύριος του σπιτιού τους είναι ο ίδιος Θεός. Γι' αυτό και κάθε πρωί, μόλις ξυπνήσουν, τον χαιρετούν, τον λατρεύουν, τον ευλογούν με την πρωινή τους προσευχή.

Με   την   πρωινή   προσευχή, τα   παιδιά αντιλαμβάνονται ποια είναι η ταυτότητα τους: "Ο Κύριος σε έπλασε για να τον γνωρίσεις, να τον αγαπήσεις, να τον υπηρετήσεις…" Η πρώτη σκέψη της μέρας, σ’ Εκείνον, και η τελευταία, το βράδυ. Πόσο ωραίο να βλέπει κανείς γονείς να ευλογούν τον Κύριο, πριν καθίσουν για το γεύμα ή το δείπνο.

Οι γονείς πρέπει να εξηγούν γιατί ευλογούμε τον Κύριο πριν το φαγητό. Δεν είμαστε εμείς τα αφεντικά μέσα στο σπίτι μας. Αν τρώμε, αν έχουμε χρήματα, αν έχουμε δουλειά, αν έχουμε υγεία, είναι όλα δώρα του Θεού. Κι αν δεν έχουμε, πάλι ο Κύριος το επιτρέπει. Έτσι πάντα ευλογούμε τον Κύριο, και στην αφθονία και στη φτώχεια, και στην υγεία και στην αρρώστια. Και ο χειμώνας είναι καλός, και η άνοιξη και το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Αυτή είναι η πίστη, και αυτοί είναι οι τρόποι με τους οποίους μεταδίδεται αυτή η πίστη στα παιδιά, μέσα στην οικογένεια, από τους γονείς, αν είναι αληθινοί χριστιανοί.