Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός  είναι ασυμβίβαστα  με τη χριστιανική ύπαρξη

Οι Εκκλησίες είναι στην πρώτη γραμμή  στον αγώνα εναντίον της ξενοφοβίας και του ρατσισμού. Αυτό είναι το τελικό συμπέρασμα της Διεθνούς Διάσκεψης με θέμα  «Ξενοφοβία και εθνικιστικός λαϊκισμός  στο πλαίσιο της γενικής μετανάστευσης» που ολοκλήρωσε χθες τις εργασίες της στη Ρώμη.

Στο τελικό Μήνυμα της Διάσκεψης, οι συμμετέχοντες  βεβαιώνουν ότι: «η κοινή βάση των σκέψεών μας  και η πεποίθηση  ότι όλα τα ανθρώπινα όντα  έχουν αξιοπρέπεια  και δικαιώματα   και όλοι πρέπει να γίνονται σεβαστοί και να προστατεύονται στον ίδιο βαθμό».

«Η μετανάστευση, κατά βάθος, ανήκει σε όλους, είναι ένα εσωτερικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης κατάστασης. Πάντοτε  υπήρξε   στο διάβα της ιστορίας , υπάρχει  και σήμερα, αυτός δυστυχώς, εξ αιτίας των πολέμων, της μεγάλης φτώχειας , της στέρησης τροφής  και της έλλειψη ευκαιριών. Γι’ αυτό οι  εκπρόσωποι  των Χριστιανικών Εκκλησιών, δήλωσαν μεταξύ άλλων: «υποστηρίζουμε  τη σύσταση ενός  άσυλου  για όσους φεύγουν από εμπόλεμες καταστάσεις , διωγμούς ή φυσικές καταστροφές». 

Ξενοφοβία: το άγχος μη τυχόν χαθούμε

Η ξενοφοβία είναι «ο φόβος του ξένου» που εκδηλώνεται  σε μία συμπεριφορά άρνησης, αποκλεισμού,  ακόμη και μίσους εναντίον του. Αυτός ο φόβος  συχνά είναι αποτέλεσμα ενός  άλλου είδους άγχους, που αφορά  στην πραγματικότητα  το φόβο μη χαθούμε. Σημαντικό ρόλο παίζει η  προσωπική ταυτότητα, η σιγουριά, η περιουσία και η εξουσία στην αντιμετώπιση  των προκλήσεων  της ζωής και του μέλλοντος». Ο ξένος, ο διαφορετικός, ο άλλος, αναπόφευκτα φοβίζουν, διότι θέτουν σε αμφισβήτηση  τις προσωπικές και συλλογικές σιγουριές.

Ρατσισμός : μία αμαρτία βασισμένη  σε μία κοινωνική κατάσταση

Η φυλή είναι μία κοινωνική κατάσταση,  που προϋποθέτει να εξηγηθεί  και να δικαιολογηθεί ο χωρισμός μεταξύ ανθρώπινων ομάδων,  στηριγμένος πάνω σε φυσικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, θρησκευτικά κριτήρια.  Από αυτή την κατάσταση  προέρχεται  η ρατσιστική στάση «που  χωρίζει τα πρόσωπα τα μεν από τα  δε  στο όνομα μιας λανθασμένης  έννοιας της καθαρότητας και της ανωτερότητας μιας ειδικής κοινωνίας».

Μέσω των ρατσιστικών συμπεριφορών δημιουργούνται  και διατηρούνται  οι πληγές  των μελών  μερικών ομάδων, με την άρνηση των δικαιωμάτων τους  και της ύπαρξής τους, και αναζητούνται τρόποι για να δικαιολογηθεί η  καταπίεσή τους.  «Με αυτή την έννοια  ο ρατσισμός  είναι μία αμαρτία – σημειώνει το Μήνυμα – τόσο  στην προσωπική έκφραση  του όσο και στη συστηματική , πράγμα που είναι ασυμβίβαστο με τη χριστιανική ύπαρξη”.

Ο εθνικιστικός λαϊκισμός υποκινητής απόρριψης

Ο εθνικιστικός λαϊκισμός  είναι μία πολιτική στρατηγική που αναζητά να στηρίξει τα  συμφέροντα  μιας συγκεκριμένης κοινωνικής και εθνικιστικής ομάδας μιας Χώρας. «Στο όνομα αυτής της προστασίας οι αρχηγοί  των λαϊκιστών δικαιολογούν  την άρνηση να προσφέρουν καταφύγιο, να δεχθούν  και να ενσωματώσουν  άτομα άλλων χωρών  και διαφορετικών πολιτισμών και θρησκειών», γράφουν όσοι συμμετείχαν στη Διάσκεψη. Μια άρνηση  που έχει  ως αποτέλεσμα  τη διάδοση αντιλήψεων  όπως την ξενοφοβία και το ρατσισμό. Καλούμε όλους τους χριστιανούς- συνεχίζουν – και όλους εκείνους που υποστηρίζουν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα να απωθήσουν τις εθνικιστικές λαϊκίστικες πρωτοβουλίες που είναι  ασυμβίβαστες με τις αξίες του Ευαγγελίου».

Το προσκλητήριο προς τις Εκκλησίες

Η φιλοξενία είναι ένα καθήκον που«καλεί όλους  τους πιστούς να δεχθούν τον ξένο, με μια πράξη  αγάπης που εμπνέεται από την πίστη¨.  Γι’ αυτό οι Εκκλησίες καλούνται  να είναι:“χώροι στους οποίους δοκιμάζεται  και διδάσκεται  ο σεβασμός   της διαφορετικότητας και όπου  προσφέρεται η δυνατότητα  συνάντησης  και του αμοιβαίου εμπλουτισμού”. Συμπερασματικά: “Οι Εκκλησίες είναι σημαντικοί φορείς της κοινωνίας  και της πολιτικής ζωής, γι’ αυτό τις προτρέπουμε  να συμμετέχουν, σε στενή συνεργασία  με τους θρησκευτικούς και άλλους αρχηγούς, στην πολιτική ζωή, στις κοινωνικές και οικονομικές υποθέσεις, και στη φροντίδα του πλανήτη, που είναι η κοινή μας κατοικία”.

+Ν