Η γιορτή των Λαών για μια ενιαία ανθρώπινη οικογένεια

Επιστρέφει στη Ρώμη το Φεστιβάλ των Λαών, για την επέτειό του. Μετά τη Θεία Λειτουργία στη Βασιλική του Αγίου Ιωάννη στο Λατερανό, γεύμα στην αυλή του Ναού. Το φετινό θέμα: «Στο κοινό σπίτι μας μια ενιαία ανθρώπινη οικογένεια»

Στη ευχαριστιακή τελετή του Φεστιβάλ των Λαών προΐστατο ο καρδινάλιος υπουργός του κράτους Pietro Parolin, ο οποίος τόνισε το απόσπασμα του σημερινού Ευαγγελίου, μια αληθινή – πραγματική «διαθήκη του Ιησού που μας μιλά για τη νέα εντολή, δηλαδή να αγαπάμε αλλήλους όπως Εκείνος μας αγάπησε». Για τον καρδινάλιο αυτό αποτελεί «το διακριτικό γνώρισμα κάθε χριστιανού». Αλλά μόνο η ανθρώπινη αγάπη δεν αρκεί, επειδή «θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα συναίσθημα κατοχής και βίας».

Parolin: οι διαφορές αποτελούν πλούτο

Η νέα εντολή αποτελεί τη βάση για κάθε ανθρώπινη δράση αγάπης, αφού «αγαπάμε επειδή αγαπηθήκαμε από κάποιον» και αυτό μας οδηγεί, υπογράμμισε ο καρδινάλιος Parolin, στο «να καλωσορίσουμε και να δημιουργήσουμε έναν νέο κόσμο μόνο με την ελεύθερη και άνευ όρων αγάπη του Χριστού». Η αληθινή και βαθιά έννοια της σημερινής συνάντησης, είπε ο καρδινάλιος, «είναι να οικοδομήσουμε τη Βασιλεία του Θεού, να κάνουμε διάλογο, να ζούμε μαζί και να ζούμε ως αδέλφια σε αυτή τη Γη, βασίζοντας τις σχέσεις μας στην αμοιβαία αγάπη». Είναι απαραίτητο, ωστόσο, να κατανοήσουμε ότι «οι διαφορές μεταξύ των διάφορων κοινοτήτων και εθνοτήτων αποτελούν έναν αληθινό πλούτο». Αντιθέτως, το να κλεινόμαστε στον εαυτό μας «ή απλά το να αγνοούμε τον πλησίον σημαίνει ότι δεν αγαπάμε και η έλλειψη αγάπης είναι το πρώτο βήμα για να σκοτώσουμε τον άλλον μέσα στην καρδιά μας, αποκλείοντάς τον, περιθωριοποιώντας τον».

Η λατρεία που ζωντάνεψε από τους Λαούς

Η τέλεση της ευχαριστίας, που για δέκατο τέταρτο χρόνο πραγματοποιείται στη Βασιλική του Αγίου Ιωάννη στο Λατερανό, ζωντάνεψε από τις 26 εθνοτικές κοινότητες διαφόρων εθνικοτήτων. Το «Γλόρια» («Δόξα») ψάλθηκε από πιστούς προερχόμενους από το Κονγκό ενώ ψελνόταν στα tagalog. μία από τις κύριες γλώσσες των Φιλιππίνων και η πιο διαδεδομένη στην ασιατική χώρα. Η προσφορά είχε ανατεθεί σε ορισμένα άτομα από τη Σρι Λάνκα, το «Sanctus» («Άγιος») ψάλθηκε στα ουκρανικά, οι ψαλμοί της Θείας Κοινωνίας στα ρουμανικά και στα Malayalam, τη νότια  δραβιδική γλώσσα η οποία ομιλείται στο ινδικό κράτος της Κεράλα. Τέλος, ο καταληκτικός ύμνος της θείας λειτουργίας ψάλθηκε από πιστούς προερχόμενους από την Πολωνία.