Η Ευρώπη κινδυνεύει να χάσει τις αξίες της
Η ένταση συνεχίζει να είναι υψηλή στα σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, όπου χθες ξέσπασαν συγκρούσεις μεταξύ ομάδων μεταναστών και της ελληνικής αστυνομίας. Ο καρδινάλιος Hollerich απευθύνει έκκληση προς την Ευρώπη να μην ξεχνάει την ανθρωπιά της.
Η Τουρκία θα στείλει άτομα των ειδικών δυνάμεων στα σύνορα με την Ελλάδα για να αποφύγει την επανώθηση των μεταναστών από μέρους της Αθήνας. Πάνω από 138 χιλιάδες άτομα ισχυρίζονται ότι πιέζουν στα σύνορα σε μια προσπάθεια εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε, Josep Borrel, καταγγέλλει τη χρήση των μεταναστών «που τους εξώθησαν στα σύνορα και τους χρησιμοποιούν ως όπλα». Από τις Βρυξέλλες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιμένει στην «ανάγκη επαναδημιουργίας ειρηνικού διαλόγου με την Τουρκία σχετικά με τα αίτια της κρίσης των προσφύγων». Χθες, η Επιτροπή επανέλαβε την ανάγκη να «κρατηθούν τα σύνορα κλειστά, αλλά με σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Ο καρδινάλιος Jean Claude Hollerich, πρόεδρος της Comece, Commissione degli episcopate dell’ Unione europea(Επιτροπή των επισκοπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης):
Η συνέντευξη με τον καρδινάλιο Hollerich
Απ.– Πρόκειται για μια ανθρωπιστική τραγωδία, μια τραγωδία για τους ανθρώπους που με ελπίδα στρέφονται προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά όπου δεν μπορούν να εισέλθουν. Είναι οι φτωχοί, οι αδύναμοι που χτυπούν την πόρτα μας και υπάρχει επίσης ένα πρόβλημα από τη πλευρά μας, γιατί αν κοιτάξουμε τους πρόσφυγες μόνο ως ένα πρόβλημα, τότε είμαστε εμείς αυτοί που έχουμε το πρόβλημα, αφού χάνουμε την ανθρωπιά μας, χάνουμε τη συνείδησή μας, επειδή εναντιωνόμαστε σε όλα αυτά που αποτελούν τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις ευρωπαϊκές αξίες.
Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να έχει ξεχάσει τη συνείδησή της εδώ και καιρό…
Απ.– Ναι, και αυτό με λυπεί πολύ, επειδή αυτό που συμβαίνει στη Συρία είναι επίσης και δικό μας πρόβλημα. Η Συρία είναι μια χώρα που βρίσκεται κοντά μας, κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το γεγονός ότι η Ε.Ε. δεν είχε μια κοινή εξωτερική πολιτική έναντι της Συρίας αποτέλεσε έναν παράγοντα που προκάλεσε αυτή την κατάσταση. Εμείς οι Ευρωπαίοι δεν έχουμε ενεργήσει πολιτικά υπέρ της ειρήνης και του συμβιβασμού στη Συρία και τώρα δεν θέλουμε να υποδεχθούμε αυτόν τον φτωχό και αναγκεμένο κόσμο. Αυτό είναι πραγματικά ενάντια σε όλο αυτό που αποτελεί το ιδανικό της Ευρώπης, έχουμε χάσει τη συνείδησή μας.
Κατά τη γνώμη σας τι είναι αυτό που θα πρέπει να κάνει η Ευρώπη προκειμένου να υιοθετήσει μια ανθρώπινη στάση;
Απ. – Είμαι ευτυχής που ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου δήλωσε ότι η χώρα του θα υποδεχθεί 10 ανήλικους, φυσικά αυτό είναι μόνο μια σταγόνα, αλλά είναι καλύτερο από το τίποτα και εάν όλες οι χώρες έκαναν το ίδιο πράγμα, τότε νομίζω ότι θα μπορούσαμε πραγματικά να αλλάξουμε την κατάσταση. Συμφωνώ με όσους πιστεύουν ότι η Τουρκία κακώς χρησιμοποιεί τους ανθρώπους για να ασκήσει πίεση στην Ε.Ε., αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι και εμείς το ίδιο κάνουμε όταν δεν δεχόμαστε τους ανθρώπους. Εμείς στην Ευρώπη, είμαστε τόσο πλούσιοι, η ζωή μας σε σύγκριση με εκείνη αυτών των χωρών είναι εύκολη αφού δεν έχουμε πόλεμο. Λοιπόν, πιστεύω ότι μπορούμε να υποδεχθούμε τους ανθρώπους και ίσως οι ανθρωπιστικοί διάδρομοι, όπως έγινε από το Sant’ Egidio, θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια λύση υπέρ των πιο αδύναμων, των πιο φτωχών, αυτών των ανθρώπων που χτυπούν την πόρτα μας. Θα ήταν επίσης ένας τρόπος για την καλύτερη ενσωμάτωσή τους και ως εκ τούτου ένας τρόπος διατήρησης της ασφάλειας. Οι πρόσφυγες δεν αποτελούν απειλή για την ασφάλεια της Ευρώπης, είναι άνθρωποι που χτυπούν την πόρτα μας ζητώντας βοήθεια.
Οι χώρες πρώτης υποδοχής, και αυτή αποτελεί μια από τις πολυάριθμες διαμάχες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, συχνά μένουν μόνες μπροστά στην υποδοχή αυτών των ανθρώπων και η Ελλάδα είναι μια από αυτές τις χώρες. Επομένως, η Ευρώπη όχι μόνο απορρίπτει, αλλά δεν έχει ούτε μια κοινή στρατηγική αναφορικά με την έκφραση αλληλεγγύης προς τις χώρες υποδοχής;
Απ.– Αυτό αληθεύει για την Ελλάδα αλλά και για την Ιταλία. Καταλαβαίνω τους κατοίκους της Λέσβου οι οποίοι δεν επιθυμούν να φιλοξενούν πλέον μετανάστες, πρόσφυγες, επειδή υπάρχουν εκεί, πάρα πολλοί. Ωστόσο, είναι πολύ περίεργο το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χρήματα για να προστατεύει τα σύνορα και δεν έχει χρήματα για να ζήσουν με αξιοπρέπεια οι άνθρωποι που έρχονται σε εμάς, Τα Άτομα που χτυπούν την πόρτα μας είχαν μια πολύ θετική εικόνα για την Ευρώπη, ως μια χώρα ελευθερίας, ένα μέρος ευημερίας, τους δείχνουμε το πρόσωπο της Ευρώπης και τους κάνουμε να χάνουν την ελπίδα τους. Νομίζω ότι σε τέτοιες δύσκολες στιγμές, η Εκκλησία οφείλει να είναι η συνείδηση της Ευρώπης. Πρέπει επίσης να βοηθάμε τους άντρες και τις γυναίκες του πολιτικού κόσμου ώστε να κάνουν επιλογές σύμφωνες με τη συνείδησή τους, επιλογές υπέρ του κοινού καλού και όχι μόνο επιλογές για περισσότερους ψήφους στις ερχόμενες εκλογές.
