Η ελεημοσύνη

Η νηστεία δεν ολοκληρώνεται από μόνη της, ούτε και η προσευχή, χωρίς την ελεημοσύνη. Πράγματι, η νηστεία αφορά τον εαυτό μας, η προσευχή τη σχέση μας με τον Θεό, αλλά απουσιάζει ο πλησίον! Η αγάπη προς τον πλησίον! Αυτό το κενό έρχεται να συμπληρώσει η ελεημοσύνη, η οποία κατά την Τεσσαρακοστή αποκτά ένα ιδιαίτερο νόημα. Πράγματι, η ελεημοσύνη δεν έχει το νόημα που συνήθως της δίνουμε, δηλ. λίγα κέρματα σε ένα ζητιάνο στο δρόμο.

Η ελεημοσύνη αντιστοιχεί με την αγάπη προς τον πλησίον. Την ελεημοσύνη μας την έχουν ανάγκη κυρίως αυτοί που ζουν δίπλα μας, στο ίδιο χωριό, στην ίδια γειτονιά και που μαθαίνουμε ότι έχουν ιδιαίτερη ανάγκη από υλική και πνευματική συμπαράσταση. Έχουν ανάγκη από την ελεημοσύνη μας όλες εκείνες οι μεγάλες ομάδες συν ανθρώπων μας που βρίσκονται σε συνεχή κίνδυνο και ανέχεια και που δεν υπάρχει κάποιος να τους εξασφαλίσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Η ελεημοσύνη δεν είναι λίγα κέρματα. Είναι η διάθεση να ανοιχτούμε στον άλλο και να ακούσουμε και να γνωρίσουμε το πρόβλημά του. Να του ανοίξουμε την καρδιά μας για να βρει σ’ αυτήν λίγη παρηγοριά. Να του εκφράσουμε την συμπαράστασή μας και να τον κάνουμε να μας αισθανθεί αδελφούς του. Να αισθανθεί πως δεν είναι μόνος και ξεκάρφωτος σ’ αυτόν τον κόσμο. Να του κάνουμε γνωστή την αγάπη του Θεού και πως Εκείνος βρίσκεται κοντά του παρά την κακία των ανθρώπων και τις αδικίες της κοινωνίας τους. Από εκεί και πέρα ενεργούμε όπως μπορούμε και όπως θα ενεργούσε, ενδεχομένως, ο Ιησούς Χριστός.

Πηγή:sannicolo.gr