Την Κυριακή 2 Οκτωβρίου, πανηγύρισε με εκκλησιαστική λαμπρότητα ο Kαθεδρικός Ναός της Εκκλησίας της Τήνου.
Την παραμονή στις 8 το βράδυ τελέστηκε Αρχιερατικός Εσπερινός στον οποία συμπροσευχήθηκαν με τον Αρχιεπίσκοπο ο Γενικός Βικάριος της Αρχιεπισκοπής π. Φραγκίσκος Βιδάλης, ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Αγάπης π. Νίκος Ψάλτης, ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Σκαλάδου π. Δημήτριος Δαλέζιος, ο εφημέριος της Ενορίας του Αγίου Νικολόαυ της Χώρας Τήνου και ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Στενής π. Ιωάννης Σκλάβος.
Μετά το σύντομο ανάγνωσμα μίλησε ο Αρχιεπίσκοπος στην Εκκλησία και είπε:
Δεν υπάρχει άλλος άγιος ή Αγία που η Εκκλησία να την ευλαβείται τόσο πολύ και να τελεί τόσες πολλές εορτές και πανηγύρεις προς τιμή της, να έχει αφιερώσει αφιερώσει τόσους Ενοριακούς Ναούς, Προσκυνητήρια, Παρεκκλήσια και Εξωκλήσια, στον κόσμο όλο αλλά και στην τοπική μας Εκκλησία.
Μέσα από τους αιώνες και από τους πρώτους της χριστιανικής Εκκλησίας καιρούς οι χριστιανοί με εμπιστοσύνη και θάρρος απευθύνονται στην Παναγία για να της ζητήσουν τη μεσιτεία της. Μια μεσιτεία την οποία έχουν σίγουρη γι’ αυτό και επαναλαμβάνουν την απλή εκείνη των ταπεινών ανθρώπων προσευχή: “ενθυμήσου Παναγία πως ποτέ ψυχή καμία εις εσένα θαρρεμμένη δεν βρέθηκε χαμένη”. Γνωρίζουν την ευαισθησία της Μητέρας, κάθε Μητέρας και η Παναγία έχει το εξαιρετικό προνόμιο να είναι η Μητέρα του Θεού και των ανθρώπων.
Η Παναγία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη σε κάθε ανθρώπινο πόνο, και ο ευσεβής χριστιανικός λαός καλά το γνωρίζει γι’ αυτό και πονεμένη την αποκαλεί. Πράγματι ο πόνος δεν ήταν ξένος στη ζωή της. Πόνεσε περισσότερο από κάθε Μητέρα βλέποντας το μονάκριβο παιδί της, τον Θεάνθρωπο Χριστό να σέρνεται στους δρόμους και να οδηγείται “ως πρόβατον επί σφαγήν” στο λόφο του Γολγοθά. Έζησε από πολύ κοντά το σταυρικό θάνατο του Υιού της, όταν στα πόδια του Σταυρού στάθηκε μέχρι να παραδώσει το πνεύμα του στα χέρια του ουράνιου Πατέρα του. Και ήταν εκείνη που έσφιξε στη μητρική της αγκαλιά το νεκρό παιδί της. Και ο Θεός επέτρεψε όλα αυτά για να μπορεί ως Μητέρα όλων των ανθρώπων, να νοιώθει τον πόνο τους και να μπορεί να είναι η στοργική μητέρα τους. Με την ίδια τη ζωή της έγινε μια εικόνα που δείχνει στους ανθρώπους την αγάπη του Θεού για τα πλάσματά του, την ευσπλαχνία του Θεού για κάθε αμαρτωλό, είναι εκείνη που μας εμπνέει το θάρρος και την ελπίδα και μας ωθεί να στρεφόμαστε προς το Σωτήρα Χριστό, που είναι η αληθινή εικόνα της άπειρης ευσπλαχνίας του Θεού Πατέρα.
Είναι εκείνη που, πλημμυρισμένη από τη χάρη του Θεού έγινε το υπόδειγμα πίστης για κάθε άνθρωπο. Έγινε το υπόδειγμα υπακοής στο ανεξιχνίαστο θέλημα του Θεού. Για όλους αυτούς τους λόγους σ’ εκείνη τώρα τρέχουν όλοι οι δυστυχισμένοι της γης: οι άρρωστοι στο σώμα και στη ψυχή, οι ανήμποροι, αδύναμοι κι αμαρτωλοί, Σ’ αυτήν τρέχουμε κι εμείς όχι μόνο σε κάθε πανηγυρική της εορτή αλλά καθημερινά και ειδικά κάθε φορά που έχουμε ανάγκη από την μητρική της στοργή και προστασία, πορευόμενοι μέσα στην κοιλάδα των δακρύων της ζητούμε να την μετατρέψει σε όαση πνευματική, για να ρέει εκεί άφθονη η χάρη του Θεού, χωρίς την οποία η ζωή μας γίνεται δύσκολη και δυσβάσταχτη ταλαιπωρία.
Η Παναγία είναι εκείνη που εισακούει τη φωνή του δυστυχισμένου αμαρτωλού και απευθυνόμενη σε καθε κάθε ένα από μας, μάς επαναλαμβάνει: “κάντε ότι εκείνος σας πει”.
Αυτό προσπαθούμε και θα το προσπαθήσουμε ακόμη περισσότερο από δω και πέρα. Γι’ αυτό και τη βοήθειά της ζητούμε με την εσπερινή μας αυτή προεόρτια δέηση, ετοιμαζόμενοι να πανηγυρίσουμε την εορτή της Παναγίας Προστάτισσας της τοπικής μας Εκκλησίας. Αυτή την πανήγυρη θα ολοκληρώσουμε αύριο με την Αρχιερατική πανηγυρική Θεία Λειτουργία την οποία θα τελέσουμε στις 6 το απόγευμα και την οποία θα κάνουμε την επίσημη έναρξη του νέου ποιμαντικού έτους. Στην Παναγία λοιπόν ζητούμε να στρέψει προς όλους μας τους ευσπλαχνικούς της οφθαλμούς ιδιαίτερα κατ’ αυτό το άγιο έτος της ευσπλαχνίας.
Θα ήθελα αυτή τη στιγμή να σας αναφερθώ σε ένα πολύ σημαντικό γεγονός που αφορά την ειρήνη στη Συρία:
Όπως γνωρίζετε από τα ΜΜΕ ο πόλεμος δυναμώνει στο Χαλέπι. Η κατάσταση των πολιτών των δύο πλευρών κυβερνητικών δυνάμεων και ανταρτών της πόλης είναι δραματική.
Σ΄ αυτό το ολέθριο πλαίσιο ο Αρχιεπίσκοπος του Χαλέπι Σεβασμιότατος Boutros Marayati, έγραψε μια επιστολή στον φίλο του Αρχιεπίσκοπο της Μπολόνιας στην Ιταλία, Σεβασμιότατο Matteo Zuppi. Στην επιστολή γράφει:
«Φίλτατε Ματθαίε, η κατάσταση στο Χαλέπι είναι δραματική, από τέσσερεις μέρες ξανάρχισαν οι εχθροπραξίες και η βία.
Η εκεχειρία τελείωσε και ξανάρχισαν οι βομβαρδισμοί πάνω στην πόλη με μία εντυπωσιακή αγριότητα.
Είναι πολλά τα θύματα του άμαχου πληθυσμού, ιδιαίτερα των παιδιών. Σπίτια γκρεμισμένα και πολλοί τραυματίες, ο κόσμος φοβάται πολύ, αναγκαστήκαμε να κλείσουμε τα σχολεία , ο φόβος είναι γενικός, διότι δεν υπάρχει κανένα θετικό αποτέλεσμα στις τόσες διαμαρτυρίες μας.
Δεν υπάρχει ούτε νερό, ούτε ρεύμα.
Ζητάμε την προσευχή σας με τη μεσιτεία της Παναγίας.
Το μόνο που μας μένει είναι η πίστη στο Θεό. Μόνο Εκείνος μπορεί να κάνει κάτι, ένα θαύμα και να μας ξαναδώσει την ειρήνη.
Είναι η μόνη ελπίδα που μας βοηθάει να συνεχίσουμε να ζούμε.
Μην ξεχνάτε την Εκκλησία μας που υποφέρει».
Ο Αρχιεπίσκοπος Ματθαίος Zuppi, δημοσίευσε την επιστολή που του έστειλε ο Αρχιεπίσκοπος του Χαλέπι και καλεί όλους τους πιστούς να προσευχηθούν γι’ αυτήν την κοινότητα των μαρτύρων. Mέσω του internetέφθασε μέχρι το Γραφείο μου. Σας ζητώ αυτή τη στιγμή να πούμε μία δεκάδα του Ροδαρίου για την ειρήνη στη Συρία.
Την ημέρα της πανήγυρης, την Κυριακή στις 6 το απόγευμα, με τη συμμετοχή πολλών ευλαβών της Παναγίας από την πόλη και όλα τα χωριά τελέστηκε Αρχιερατική πανηγυρική Θεία Λειτουργία από το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπό μας, π. Νικόλαο, στην οποία συλλειτούργησαν ιερείς που εργάζονται στο νησί της Τήνου, ο Εφημέριος του Μητροπολιτικού μας Ναού στη Νάξο π. Γεώργιος Παλαμάρης και ο ιερέας π. Καστριότ από την Αλβανία, ο οποίος περνά μερικές μέρες ξεκούρασης στην Τήνο.
Είναι παράδοση πια την ημέρα της πανήγυρης της Προστάτισσας της Εκκλησίας της Τήνου γίνεται και η επίσημη έναρξη της νέας ποιμαντικής χρονιάς. Ο Αρχιεπίσκοπος μας, κατά την ομιλία του, χαράσσει τους κεντρικούς άξονες της ποιμαντικής που θα ακολουθήσει η τοπική Εκκλησία καθορίζοντας της προτεραιότητες.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου, μίλησε στην Εκκλησία και είπε:
Φέτος τελούμε την πανήγυρη προς τιμήν της Προστάτισσας της τοπικής μας Εκκλησία, Παναγίας του Ροδαρίου, μέσα σε ένα έτος που έχει οριστεί από την Εκκλησία ως έκτακτο Ιωβηλαίο έτος της Ευσπλαχνίας.
Ο Άγιος Πατέρας κηρύσσοντας την έναρξη αυτού του Ιωβηλαίου έτους μας ζήτησε να στρέψουμε την σκέψη μας προς την Μητέρα της ευσπλαχνίας. «Η γλυκύτητα του βλέμματός της» γράφει, «ας μας συνοδεύει κατά το Άγιο αυτό έτος, ώστε να μπορέσουμε όλοι να ανακαλύψουμε ξανά τη χαρά της τρυφερότητας του Θεού. Κανένας δεν γνώρισε, όπως η Αειπάρθενος Μαρία, το βάθος του μυστηρίου του εναθρωπήσαντος Θεού. Όλα στη ζωή της διαμορφώθηκαν και βιώθηκαν με την παρουσία της σαρκωμένης στο πρόσωπο του Χριστού ευσπλαχνίας. Η αειπάρθενος Μαρία επιλέχτηκε και προετοιμάστηκε από την αγάπη του Πατέρα για να γίνει η Μητέρα του Ιησού Χριστού, να γίνει Μητέρα της Ευσπλαχνίας».
Πλησιάζοντας ήδη προς το τέλος αυτού του Ιωβηλαίου έτους είναι η κατάλληλη στιγμή κατ’ αυτήν την πανήγυρη να εξετάσουμε τη συνείδησή μας, κάτω από τα βλέμματα της Παναγίας, για να δούμε κατά πόσον επωφεληθήκαμε ως άτομα και ως Εκκλησία από το δώρο της θείας ευσπλαχνίας.
Όταν στις 10 Δεκεμβρίου του 2015 εδώ στον Καθεδρικό μας Ναό εγκαινιάζαμε αυτό το έτος είχα πει στην Εκκλησία να μην πάρει πολλές αποφάσεις, κατά το έτος αυτό, γιατί υπάρχει κίνδυνος να μην της τηρήσουμε. Παρουσίασα όμως δύο συγκεκριμένες προτάσεις:
1ο.- προσκαλούσα όλα τα μέλη της Εκκλησίας να μην παραλείψουν κατ’ αυτό το έτος, έστω και μία φορά να ζητήσουν την ευσπλαχνία του Θεού μέσω του Μυστηρίου της εξομολόγησης και
2ο να προσφέρουμε εμείς οι ίδιοι την ευσπλαχνία μας προς κάποιον συνάνθρωπό μας με τον οποία έχουμε διαφορές και δεν τον έχουμε συγχωρήσει.
Ας δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σ’ αυτές τις δύο προτάσεις και ας προσπαθήσουμε να τις πραγματοποιήσουμε στον καιρό που μένει ακόμη πριν τη λήξη αυτού του ειδικού αγίου έτους. Έτσι θα ξεκινήσουμε τη νέα ποιμαντική μας χρονιά με μία συνείδηση πιο καθαρή, με περισσότερη αγάπη και περισσότερη μεταξύ μας συνεργασία.
Τα δύο τελευταία χρόνια, όλη η Καθολική Εκκλησία, ασχολείται με τον θεσμό της οικογένειας, η οποία χάρη στο Μυστήριο του Γάμου που την δημιουργεί, γίνεται θεσμός ιερός και εικόνα της τριαδικής θεϊκής αγάπης.
Η Εκκλησία πραγματοποίησε δύο Συνόδους επισκόπων το 2014 και 2015 οι οποίοι μελέτησαν με ιδιαίτερη ευαισθησία τρόπους συμπαράστασης στην οικογένεια, πρότειναν περισσότερη ποιμαντική φροντίδα με σκοπό την πνευματική βοήθεια στο κύτταρο αυτό της ανθρώπινης κοινωνίας που είναι η οικογένεια.
Κι’ εμείς ως τοπική Εκκλησία, διατηρώντας πάντα την πρώτη προτεραιότητα που έχει η κατήχηση για όλες τις ηλικίες, θα στρέψουμε ιδιαίτερα την προσοχή μας προς την οικογένεια.
Με λύπη διαπιστώνουμε καθημερινά την φθορά που έχει υποστεί η οικογένεια τον τελευταίο καιρό. Η εκκοσμικευμένη κοινωνία ή μάλλον η αποχριστιανοποημένη κοινωνία έχει βάλει σκοπό να αλλοιώσει ριζικά το θεσμό της οικογένειας. Ο Γάμος τείνει να γίνει μία προσωρινή συμβίωση δύο ανθρώπων ακόμη και του ιδίου φύλλου Οι συμβιώσεις πριν από το Γάμο, η εκτρώσεις κατά το γάμο, τα διαζύγια και οι νέες παράνομες συμβιώσεις δημιουργούν μία επικίνδυνη κατάσταση που οδηγεί σε αλλοίωση του σκοπού του γάμου και της αδιαφορίας για την διδασκαλία του αδιάλυτου του Μυστηρίου του Γάμου.
Αυτές οι αντίθετες συμπεριφορές προς την ευαγγελική διδασκαλία δυστυχώς συνεχώς αυξάνονται και στην τοπική μας Εκκλησία. Δεν μπορούμε να μείνουμε αδιάφοροι. Αν συνεχίσει αυτός ο ρυθμός της φθοράς της οικογένειας, τότε το κακό θα γίνει χειρότερο. Η οικογένεια θα καταστραφεί και η ανθρωπότητα θα πάθει μεγάλη ζημιά.
Στη νέα ποιμαντική χρονιά ως Εκκλησία θα κάνουμε περισσότερες προσπάθειες για να σταθούμε κοντά στην οικογένεια. Μεταξύ των πρωτοβουλιών μας για στήριξη της οικογένειας θα εξασφαλίσουμε μέσα στην ποιμαντική χρονιά:
1.- Περισσότερη επιμόρφωση των συζύγων με ομιλίες από ειδικούς σε θέματα που αφορούν την οικογένεια. Αυτές θα γίνουν στην Ενορία της Χώρας, στην Ποιμαντική Ενότητα Στενής και στην Ποιμαντική Ενότητα Κώμης σε συνεργασία της Αρχιεπισκοπής με τους εφημερίους και τα ενοριακά συμβούλια αυτών των ενοριών.
2.- Τα Γραφεία της Αρχιεπισκοπής, αλλά και τα Γραφεία των ενοριών μας, θα είναι ανοικτά και διαθέσιμα για να δεχθούμε κάθε άνθρωπο και κάθε ανδρόγυνο, που θα θελήσει να αναζητήσει την βοήθεια της Εκκλησίας στη διατήρηση της ενότητάς της.
3.- Την έναρξη συνεργασίας με το κίνημα της Καθολικής Εκκλησίας που λέγεται FOCOLARE με σκοπό τη στήριξη και τη συνεργασία μεταξύ των οικογενειών μας.
4.- Ακολουθώντας τις οδηγίες του Αγίου Πατέρα, θα εξετάσουμε με αγάπη και ευσπλαχνία τις πιο απλές υποθέσεις χωρισμένων συζύγων και θα αναζητήσουμε τρόπους επαναφοράς στην πλήρη κοινωνία τους με την Εκκλησία. Σ’ αυτό θα βοηθήσει η ταχύρρυθμη διαδικασία της εκδίκασης των υποθέσεων που φθάνουν στα εκκλησιαστικά δικαστήρια και η σύσταση στην τοπική μας Εκκλησία ενός μονομελούς εκκλησιαστικού δικαστηρίου με δικαστή τον ίδιο τον επίσκοπο, για τις υποθέσεις που δεν χρειάζεται να περάσουν από το πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο εκκλησιαστικό δικαστήριο.
Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες είναι εφικτές, αλλά χρειάζονται την καλή συνεργασία κλήρου και λαού. Δεν θα λύσουμε με μαγικό τρόπο όλα τα προβλήματα της οικογένειας, αλλά θα κάνουμε κάτι περισσότερο και πιο συστηματικό από αυτό που γίνεται μέχρι σήμερα. Δεν θα κάνουμε θαύματα. Τα θαύματα γίνονται μόνο με πίστη και προσευχή. Γι’ αυτό και ζητώ αδελφοί μου και αδελφές μου να βοήσουμε όλοι στην καλύτερη συμμετοχή μας στην Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία. Η συλλογική προσευχή και μάλιστα η τέλεση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας την ημέρα της Κυριακής θα είναι μια μεγάλη πνευματική δύναμη που μπορεί να μας βγάλει από πολλές περιπέτειες της ζωής μας. Η ομορφιά της Κυριακάτικης Σύναξης είναι ότι καλύτερο διαθέτει η κάθε ενορία ή κάθε τοπική Εκκλησία. Μόνο με την παρουσία όλων των ενοριτών η Θεία Λειτουργία της Κυριακής είναι γιορτή, είναι πανήγυρη σωστή, γίνεται το Πάσχα της Κυριακής.
Ας γίνουμε λοιπόν όλα τα μέλη της τοπικής μας Εκκλησία ένα ζωντανό ροδάριο, στα χέρια της Παναγίας και ας της ζητήσουμε να μας διατηρεί ενωμένους, αγαπημένους και αδελφωμένους και κάτω από τη σκέπη της. Αμήν.
[module-594]
