Η αφιερωμένη ζωή ξέρει να βλέπει τη χάρη, να αναζητά τους άλλους, να ελπίζει

«Να βλέπουμε στην προσωπική μας ιστορία το πιστό δώρο του Θεού, το να ανανεώνομε το βλέμμα μας από το φως της χάριτος χωρίς να εκδώσομε στην κοσμικότητα». Είναι η πρόσκληση του Πάπα Φραγκίσκου στους αφιερωμένους και αφιερωμένες στον Κύριο που συμμετείχαν στην Ακολουθία του Εσπερινού στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, την παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας της Αφιερωμένης Ζωής και εορτής της Υπαπαντής του Κυρίου.

Η φλόγα των κεριών φώτιζε τα πρόσωπα των αφιερωμένων ανδρών και γυναικών στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου που περιβαλλόταν από το σκοτάδι. Ένα μικρό φως, στα χέρια και ευλογημένο, φυλασσόμενο με δύναμη, πολύ παρόμοιο με το σπινθήρα της κλήσης που κάθε μέρα ο Ιησούς ανάβει στις καρδιές τους. Ακριβώς στο κάλεσμα ότι "ο θησαυρός που αξίζει περισσότερο από όλα τα υπάρχοντα του κόσμου βρίσκεται στα χέρια εκείνων που είπαν ναι, και είναι η χάρη του Κυρίου, που δίνεται στην ιστορία κάθε πιστού για να αντιμετωπίζει την ευθραυστότητα, την αδυναμία, τη μιζέρια ».
"Δεν αξίζαμε θρησκευτική ζωή": υπογραμμίζει ο Φραγκίσκος. «Είναι δώρο της αγάπης» που πρέπει να προστατευθεί από τον πειρασμό της «κοσμικής ματιάς» και τα μάτια μας να είναι στραμμένα στο Θεό για να βλέπουμε την ομορφιά της φτώχειας που "δεν χρειάζεται μια τιτάνια προσπάθεια", της αγνότητας που "δεν είναι μια αυστηρή στειρότητα", της υπακοής που αντιπροσωπεύει μια «νίκη» πάνω από την αναρχία. Η ευχή του Πάπα είναι να βλέπουμε με νέα ματιά που ξέρει να "βλέπει χάρη τη χάρη του Θεού", να αναζητά τους άλλους και να ξέρει να ελπίζει.

Τα πάντα είναι δώρο, όλα είναι χάρη
Το βλέμμα του Συμεών που βλέπει τον μικρό Ιησού στο ναό καθοδηγεί τον προβληματισμό του Πάπα. Είναι το βλέμμα ενός ηλικιωμένου άνδρα που δεν σταμάτησε να πιστεύει στη σωτηρία, ο οποίος με την απλότητα ενός παιδιού βρίσκει τις απαντήσεις της ζωής, την εκπλήρωση στις υποσχέσεις, "τη χάρη" που αξίζει περισσότερο από οτιδήποτε και πάνω από όλα την ειρήνη. Ακολουθώντας τον Θεό αφήνουμε τα πάντα, διότι έχουμε ελκυστεί από το βλέμμα του, διότι σ’ Εκείνον βλέπουμε τα πάντα, διότι είναι η αληθινή αγάπη.
Αυτό είναι το όραμα στη ζωή μας. Βλέπουμε τι έχει σημασία στη ζωή. Καλωσορίζουμε το δώρο του Κυρίου με ανοιχτές αγκάλες, όπως έκανε ο Συμεών. Εδώ είναι τα όσα βλέπουν οι καλεσμένοι: η χάρη του Θεού δίνεται στα χέρια τους. Ο αφιερωμένος είναι αυτός που βλέπει τον εαυτό του κάθε μέρα και λέει: "Όλα είναι δώρο, όλα είναι χάρη". Αγαπητοί αδελφοί, δεν αξίζαμε μια τόσο όμορφη ζωή, αυτή που έχουμε λάβει είναι δώρο της αγάπης του Θεού.

Το αντίδοτο στη δυσπιστία και το κοσμικό βλέμμα
"Η γνώση τού πώς να δεις τη χάρη είναι το σημείο εκκίνησης". Από εκεί μπορούμε να ξαναδιαβάσουμε την ιστορία του καθενός και να κοιτάξουμε «το πιστό δώρο του Θεού: όχι μόνο στις μεγάλες στιγμές της ζωής, αλλά και στις αδυναμίες και τις αθλιότητες», παρά τους πειρασμούς του διαβόλου που δείχνει μόνο το κακό που συμβαίνει.
Επειδή ο Θεός πάντα μας αγαπά και μας δίνει τον εαυτό του, ακόμα και στις μιζέριες μας. Όταν κρατάμε το βλέμμα μας στραμμένο πάνω του, ανοίγουμε τον εαυτό μας στη συγχώρεση που μας ανανεώνει και επιβεβαιώνουμε την πιστότητά του. Σήμερα μπορούμε να αναρωτηθούμε: «Εγώ, σε ποιον απευθύνω το βλέμμα μου: στον Κύριο ή σε μένα;». Όποιος ξέρει να δει πρώτα απ 'όλα τη χάρη του Θεού, ανακαλύπτει το αντίδοτο για τη δυσπιστία και το κοσμικό βλέμμα.

+Ν