Η αδιαφορία είναι ένας ιός που μολύνει τους καιρούς μας
O Ποντίφικας δέχθηκε σε ακρόαση τους συμμετέχοντες στην Διεθνή Διάσκεψη για την Ευθύνη των Κρατών, των Ιδρυμάτων και των Ατόμων για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού και των Εγκλημάτων που σχετίζονται με το αντισημιτικό μίσος
«Υπευθυνότητα» και «μνήμη» είναι τα «εμβόλια» ενάντια στον ιό της αδιαφορίας, που «μολύνει επικίνδυνα τους καιρούς μας, καιροί κατά τους οποίους είμαστε όλο και περισσότερο συνδεδεμένοι με τους άλλους, αλλά όλο και λιγότερο προσεκτικοί με τους άλλους». Αυτά είπε κατά την ομιλία του προς τους συμμετέχοντες στην Διεθνή Διάσκεψη για την Ευθύνη των Κρατών, των Ιδρυμάτων και των Ατόμων για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού και των εγκλημάτων που σχετίζονται με «το αντισημιτικό μίσος», αλλά ακόμη περισσότερο με τη ρίζα του, την αδιαφορία, επειδή «παραλύει και εμποδίζει να κάνουμε αυτό που είναι σωστό ακόμη και όταν γνωρίζουμε ότι είναι το σωστό».
Είμαστε υπεύθυνοι σημαίνει ότι ξέρουμε να ανταποκρινόμαστε
Σε έναν όλο και περισσότερο συνδεδεμένο κόσμο, είναι ανεξήγητη η αξιοσημείωτη αδυναμία των ανθρώπων να ανησυχούν για τους άλλους, ακόμη και αν «το πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης θα έπρεπε να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε ότι κανένας μας δεν είναι απομονωμένος και ότι κανείς δεν θα έχει ειρηνικό μέλλον χωρίς ένα μέλλον αντάξιο για όλους». Ιδού λοιπόν γιατί ο Ποντίφικας επιμένει στην υπευθυνότητα, δηλαδή στο να «είμαστε ικανοί να ανταποκριθούμε». Δεν αφορά μόνο «να αναλύσουμε τις αιτίες της βίας και να απορρίψουμε τη διεστραμμένη λογική, αλλά να είμαστε έτοιμοι και ενεργοί να ανταποκριθούμε σε αυτές».
Η ανησυχητική σιωπή του Auschwitz – Birkenau
Η αδιαφορία ήταν πάντα ένα «ύπουλο κακό» που «κούρνιασε στην πόρτα του ανθρώπου», ήδη μιλάει γι αυτή η Γένεση με τον Κάιν και τον Άβελ, μια «διεστραμμένη ρίζα», μια «ρίζα θανάτου που παράγει απελπισία και σιωπή». «Θυμάμαι αυτή την εκκωφαντική σιωπή, την οποία αντιλήφθηκα κατά την επίσκεψή μου στο Auschwitz – Birkenau: μια ανησυχητική σιωπή, που αφήνει χώρο μόνο για δάκρυα, για προσευχή και για αίτηση συγχώρεσης».
Η μνήμη αποτελεί το κλειδί για το μέλλον
Κατά τη σύντομη αλλά έντονη παρέμβασή του, ο Πάπας Bergoglio επισημαίνει επίσης ότι η «μνήμη αποτελεί το κλειδί για την πρόσβαση στο μέλλον», και είναι κοινή η «ευθύνη να την παραδώσουμε επάξια στις νέες γενεές». Σε αυτό το πλαίσιο, υπενθυμίζει ένα έγγραφο της Επιτροπής για τις θρησκευτικές σχέσεις με τον Ιουδαϊσμό, που φέτος διανύει την εικοστή επέτειό του από την έκδοσή του: «Noi ricordiamo: una Riflessione sulla Shoah».Στον απόηχο των λόγων του Αγίου Ιωάννη Παύλου Β΄, ο Ποντίφικας επαναλαμβάνει ότι «για να οικοδομήσουμε την ιστορία μας» «χρειαζόμαστε μια κοινή μνήμη», «η οποία δεν παραμένει φυλακισμένη στη δυσαρέσκεια, αλλά διασχίζοντας τη νύχτα του πόνου, ξεκλειδώνεται ενόψει της ελπίδας για μια νέα αυγή».
Οι νέοι δεν κουράζονται να αναζητούν ο ένας τον άλλο
Η οικοδόμηση ενός μέλλοντος χωρίς «μίσος» και «διακρίσεις» βρίσκεται στα χέρια των νέων γενεών, οι οποίες καλούνται να «κάνουν να ζυμωθεί ένας πολιτισμός υπευθυνότητας, μνήμης και εγγύτητας», θεσπίζοντας «μια συμμαχία κατά της αδιαφορίας». Θεμελιώδη γι αυτή την πορεία, καταλήγει ο Πάπας Φραγκίσκος, θα είναι «η δυναμικότητα της πληροφόρησης» και η κατάρτιση, επειδή για να «προετοιμάσουμε ένα μέλλον αληθινά ανθρώπινο δεν αρκεί να απορρίψουμε το κακό αλλά θα πρέπει μαζί, να οικοδομήσουμε το καλό».
Μετάφραση: ρφ
