H ειδωλολατρία του χρήματος κάνει να πεθαίνουν πολλά παιδιά από την πείνα
Αυτόν τον καιρό που τα ΜΜΕ αναφέρουν «τόσες πολλές καταστροφές, τόσες πολλές αδικίες», που αφορούν ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά, ας απευθύνουμε μια προσευχή «ισχυρή» προς τον Θεό ώστε να μεταστρέψει τις καρδιές των ανθρώπων: να γνωρίσουν τον Κύριο και «να μη λατρεύουν το θεό του χρήματος». Είπε ο Πάπας κατά την ομιλία του στην πρωινή Θεία Λειτουργία, στον Οίκο SantaMarta. Το σημερινό Ευαγγέλιο του Λουκά, που μας προτείνει την παραβολή του πλουσίου, του οποίου τα χρήματα – όπως αποκαλύπτει ο Φραγκίσκος – «είναι ο θεός του», μας κάνει να σκεφτούμε πόσο μάταιο είναι να βασιζόμαστε στα γήινα αγαθά, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι ο αληθινός θησαυρός είναι η σχέση με τον Κύριο.
Μπροστά την αφθονία της συγκομιδής του, αυτός ο άνθρωπος δε σταματά: σκέφτεται να επεκτείνει τις αποθήκες του και, «στη φαντασία του» εξηγεί ο Ποντίφικας, να «επιμηκύνει τη ζωή»: δηλαδή να παίρνει «όλο και περισσότερα αγαθά μέχρι ναυτίας», μη γνωρίζοντας «το αίσθημα κορεσμού»: μπαίνει λοιπόν, επισημαίνει ο Φραγκίσκος, «σε αυτό το κίνημα του απεγνωσμένου καταναλωτισμού».
Ο Πάπας αναφέρει ένα επεισόδιο που συνέβη πριν από χρόνια στην Αργεντινή – στην «άλλη επισκοπική διοίκηση», όπως του αρέσει συχνά να χαρακτηρίζει το Μπουένος Άιρες – όταν ένας πλούσιος επιχειρηματίας, αν και γνωρίζοντας ότι ήταν σοβαρά άρρωστος, αγόρασε από πείσμα μια βίλα χωρίς να σκεφτεί ότι σύντομα θα έπρεπε να παρουσιαστεί «μπροστά στον Θεό». Ακόμη και σήμερα υπάρχουν αυτά τα άτομα που πεινάνε για χρήμα και για τα γήινα αγαθά, άνθρωποι που έχουν «τόσα πολλά», σε αντίθεση με τα «πεινασμένα μικρά παιδιά που δεν έχουν φάρμακα, που δεν έχουν εκπαίδευση, που είναι εγκαταλελειμμένα»: Πρόκειται, δεν διστάζει να πει ο Φραγκίσκος, για «μια ειδωλολατρία που σκοτώνει», που κάνει «ανθρωποθυσίες».
«Αυτή η ειδωλολατρία προκαλεί το θάνατο σε τόσους πολλούς ανθρώπους. Ας σκεφτούμε μόνο μια περίπτωση: Τα 200.000 μικρά παιδιά Rohingya στα στρατόπεδα προσφύγων. Εκεί υπάρχουν 800.000 άτομα. 200.000 είναι μικρά παιδιά. Μόλις που έχουν να φάνε, υποσιτισμένα, χωρίς φάρμακα. Ακόμη και σήμερα συμβαίνουν αυτά. Δεν είναι κάτι που ο Κύριος λέει για εκείνα τα χρόνια: όχι. Σήμερα! Και η προσευχή μας θα πρέπει να είναι ισχυρή: Κύριε, σε παρακαλώ, άγγιξε την καρδιά εκείνων των ατόμων που λατρεύουν τον θεό, τον θεό του χρήματος. Άγγιξε και τη δική μου καρδιά ώστε να μην πέσω σε αυτόν, και να μπορώ να βλέπω».
Μια άλλη «συνέπεια», συνεχίζει ο Ποντίφικας, είναι ο πόλεμος. Ακόμη και αυτός «της οικογένειας».
«Όλοι εμείς γνωρίζουμε τι συμβαίνει όταν υπάρχει μια κληρονομιά: οι οικογένειες χωρίζονται και καταλήγουν να μισούν, ο ένας τον άλλο. Ο Κύριος υπογραμμίζει στο τέλος με γλυκύτητα: «Εκείνος που δεν πλουτίζει εν Θεώ. Αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος. Ο πλούτος, αλλά εν Θεώ. Και αυτό δεν αποτελεί περιφρόνηση για τα χρήματα, όχι. Αφορά στην απληστία, όπως ο Ίδιος λέει: η απληστία. Το να ζούμε προσκολλημένοι στον θεό του χρήματος».
Αυτός είναι ο λόγος, καταλήγει, που η προσευχή μας θα πρέπει να είναι ισχυρή, αναζητώντας στον Θεό τη σταθερή βάση της ύπαρξής μας.
Μετάφραση:ρφ