Γιορτάζοντας την αγιωνυμία της Αγίας Μητέρας Τερέζας της Καλκούτας
Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Καθολικών Αθηνών εόρτασε την Αγιωνυμία της Μητέρας Τερέζας με μία συγκινητική αλλά και πανηγυρική εκδήλωση, η οποία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016.
Η εκδήλωση άρχισε στο Θέατρο Auditorium δίπλα από τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Διονυσίου στις 5.00 το απόγευμα, με την παρουσία του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου Καθολικών Αθηνών π. Σεβαστιανού Ροσσολάτου και με ομιλία του π. Νικηφόρου Βιδάλη ,πρώην Βικαρίου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής των εν Αθήναις Καθολικών, ο οποίος αναφέρθηκε στον ερχομό στην Ελλάδα των Αδελφών Ιεραποστόλων της Αγάπης ή Αδελφών της Μητέρας Τερέζας της Καλκούτας.
Αμέσως μετά προβλήθηκε video από την ζωή και τα έργα της Αγίας, πλέον, Θηρεσίας της Καλκούτας. Η αίθουσα και τα θεωρεία αυτής ήταν ασφυκτικά γεμάτα από πιστούς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Καθολικών Αθηνών και όχι μόνο, οι οποίοι θέλησαν με την παρουσία τους να γνωρίσουν, και μέσω του video, τα όσα πολλά προσέφερε η Αγία Θηρεσία της Καλκούτας στη διάρκεια της ζωής της στη γη.
Μετά το τέλος της προβολής ακολούθησε στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Διονυσίου Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην οποία προΐστατο ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Καθολικών Αθηνών π. Σεβαστιανός Ροσσολάτος και μαζί του συλλειτούργησαν:
Ο Εφημέριος του Καθεδρικού Ναού Αγίου Διονυσίου π. Τζώρτζης Αλτουβάς
Ο Εφημέριος Αγίας Θηρεσίας Κυψέλης π. Αλέκος Ψάλτης
Ο Εφημέριος του Ευαγγελισμού Καλλιθέας π. Γιάννης Βαρθαλίτης
Ο Εφημέριος Αγίου Γεωργίου Αιγάλεω και Αγίου Ιωσήφ Κολοκυνθούς π. Μάρτιν Τόμσον
Ο Βοηθός Εφημερίου της Ενορίας του Καθεδρικού Ναού Αγίου Διονυσίου π.Αλφόνσο Σπαντάρο και οι μόνιμοι διάκονοι της Αρχιεπισκοπής π. Δημήτρης Αλτουβάς και π. Μισέλ Σπαντάρο.
Στην αρχή της Θείας Λειτουργίας οι Αδελφές Ιεραπόστολοι της Αγάπης μετέφεραν και εναπόθεσαν σε τραπέζι που είχε τοποθετηθεί μπροστά από το Άγιο Βήμα με την Εικόνα της Αγίας Θηρεσίας της Καλκούτας, μέρος από τα λείψανα αυτής και αμέσως μετά ο Σεβασμιότατος θύμιασε την Εικόνα και τα Λείψανα.
Κατόπιν άρχισε η Θεία Λειτουργία σε έναν Καθεδρικό Ναό ασφυκτικά γεμάτο αφού οι πιστοί που είχαν παρακολουθήσει την προβολή προσήλθαν και στη Θεία Λειτουργία μαζί με πολλούς άλλους από όλες τις Ενορίες της Αρχιεπισκοπής.
Στις πρώτες σειρές ήταν όλες οι Αδελφές Ιεραπόστολοι της Αγάπης που εργάζονται στις δύο μονές που διατηρούν στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Καθολικών Αθηνών. Επίσης παρόντες εκπρόσωποι άλλων Μοναχικών Ταγμάτων της Αρχιεπισκοπής.
Η Αγγλόφωνη χορωδία του Αγίου Διονυσίου έψαλλε με εξαιρετική επιτυχία τους ύμνους της Θείας Λειτουργίας και εμψύχωσε την προσευχή των παρισταμένων πιστών.
Ο Σεβασμιότατος στο κήρυγμά του είπε:
Αδελφοί μου, ο Ευαγγελιστής Λουκάς από την περικοπή που ακούσαμε μας καλεί να μεταφερθούμε εκεί στην Ιουδαία, πριν 2000 χρόνια, όπου οι φαρισαίοι και οι γραμματείς δεν συμφωνούν με την συμπεριφορά του Ιησού Χριστού.
Γιατί να μεταφερθούμε εκεί; Διότι πρέπει να πάρουμε κι εμείς θέση. Είμαστε άραγε με τους φαρισαίους και τους γραμματείς είτε με τον Ιησού Χριστό;
Εμείς θα πούμε βέβαια ότι είμαστε με τον Ιησού Χριστό. Αλλά για ποιο λόγο; Εμείς σήμερα πώς συμπεριφερόμαστε κάθε μέρα μέσα στην οικογένεια, μέσα στη γειτονιά, στο χώρο της εργασίας;
Συμπεριφερόμαστε όπως ο Ιησούς ή όπως οι φαρισαίοι και οι γραμματείς; Στο τέλος ο καθένας μας θα απαντήσει στον εαυτό του. Ποια ήταν η σύγκρουση με τον Ιησού; Οι φαρισαίοι και οι γραμματείς φρόντιζαν να εκτελούν ό,τι λέει ο Νόμος του Θεού, και σε πολλά πρακτικά πράγματα το έκαναν αληθινά.
Όμως όταν κοιτούσαν τους άλλους γίνονταν τροχονόμοι, σαν να είχαν ένα σημειωματάριο και έγραφαν: εσύ έκανες αυτή την αμαρτία, την άλλη αμαρτία, την τρίτη αμαρτία. Πολύ σοβαρά αυτά που έκανες, άρα είσαι αμαρτωλός. Δεν συμφωνώ με τη διαγωγή σου, γι’ αυτό ούτε θα σου μιλάω στο δρόμο, ούτε θα έρχομαι στο σπίτι σου, ούτε θα τρώω μαζί σου.
Τους ενδιέφερε να μην ακολουθήσουν την κακή συμπεριφορά του αμαρτωλού. Αυτό ήταν σωστό. Ήταν όμως σωστό το ότι δεν ήθελαν να μιλούν με τους αμαρτωλούς, να τους συναντούν, να πηγαίνουν στο σπίτι τους και να τρώνε μαζί τους όπως έκανε ο Χριστός;
Μας λέει ο Ευαγγελιστής ότι οι φαρισαίοι και οι γραμματείς μουρμούριζαν, γόγγυζαν, έκαναν παράπονα στον Ιησού «Τι συμπεριφορά είναι αυτή; Δεν είσαι απεσταλμένος του Θεού. Δεν συμπεριφέρεσαι σωστά!».
Εμείς, πώς συμπεριφερόμαστε κάθε μέρα με τους ανθρώπους που συναντούμε; Μήπως είμαστε λίγο ή πολύ σαν τροχονόμοι, έτοιμοι να σημειώσομε τις παραβάσεις των άλλων;
Ο Ιησούς για ποιο λόγο πήγαινε στα σπίτια των αμαρτωλών και έτρωγε και κουβέντιαζε μαζί τους; Μας απαντάει με 2 παραβολές: με το βοσκό που έχει 100 πρόβατα, χάνει το ένα και ψάχνει να το βρει, και με μία γυναίκα που έχει μόνο 10 δραχμές, χάνει τη μία και ψάχνει να τη βρει.
Πού βρίσκεται η διαφορά ανάμεσα στον Ιησού και τους φαρισαίους και γραμματείς; Μας λέει: Όταν ο βοσκός βρει το χαμένο του πρόβατο, τι κάνει; Η μητέρα ή ο πατέρας εάν χάσουν το παιδί τους και το ψάχνουν γεμάτοι αγωνία, φοβούνται μήπως κάποιος το έκλεψε, μήπως χτύπησε, μήπως σκοτώθηκε. Μετά από αγωνία μισής ώρας, μιας ώρας ο γονιός βρίσκει το παιδί του. Τι κάνει εκείνη την ώρα; Συχνά αρχίζει να βρίζει, να φωνάζει, να το χτυπάει.
Ο Ιησούς όμως λέει ότι ο βοσκός παίρνει το πρόβατο και το βάζει στους ώμους του διότι σκέπτεται: Αυτό το πρόβατο ήτανε χαμένο, είναι φοβισμένο, είναι κουρασμένο, είναι γεμάτο αγωνία. Εγώ θέλω να το ξεκουράσω, θέλω να ξαναβρεί την ηρεμία του, τη χαρά του. Το βάζει στους ώμους του και περπατάει αυτός για να το φέρει πίσω στο μαντρί. Να, τι κάνει ο Ιησούς.
Και προσθέτει: Ο βοσκός βάζει στους ώμους το πρόβατο ΓΕΜΑΤΟΣ ΧΑΡΑ και πηγαίνει στο σπίτι του και φωνάζει τους γείτονες και τους γνωστούς λέγοντάς τους: ΧΑΡΕΙΤΕ μαζί μου, βρήκα το χαμένο μου πρόβατο!!!
Να, η διαφορά αδελφοί μου, ανάμεσα στον Ιησού Χριστό και τους γραμματείς και τους φαρισαίους, και για να είμαι ακόμα πιο αληθινός: ανάμεσα στον Ιησού Χριστό και εμάς, που πολλές φορές δεν είμαστε χαρούμενοι με τον άλλον, δεν θέλουμε από χαρά να πάμε προς τον άλλον, να τον πλησιάσουμε και να τον φέρουμε στον Ιησού Χριστό για να σωθεί, ενώ ο Θεός Πατέρας έστειλε τον Ιησού Χριστό για να μας σώσει, επειδή εμείς ήμαστε χαμένα πρόβατα.
Γιατί ο Ιησούς χαίρεται για το χαμένο πρόβατο; Γιατί ο Ιησούς Χριστός πλησιάζει τους αμαρτωλούς, δεν τους διώχνει, τρώει μαζί τους, κουβεντιάζει μαζί τους; Για ποιο λόγο πράττει αυτά; Μας το είπε ο Απόστολος στο 2ο ανάγνωσμα που ακούσαμε: Ο Θεός είναι Αγάπη, όποιος αγαπάει γνωρίζει το Θεό, όποιος δεν αγαπάει δεν γνωρίζει το Θεό.
Αυτό εφάρμοσε η Αγία Θηρεσία της Καλκούτας. Και στο βίντεο που είδαμε προ λίγου, διαβάσαμε στην αρχή τα λόγια της: «Όταν συναντάτε κάποιον να χαμογελάτε, με το χαμόγελο αρχίζει η Αγάπη!!!».
Είναι αυτό που μας λέει ο Ιησούς Χριστός και ο Απόστολος Παύλος: Ο Θεός είναι Αγάπη και ο βοσκός όταν βρίσκει το χαμένο πρόβατο ΓΕΜΑΤΟΣ ΧΑΡΑ το βάζει στην αγκαλιά του και λέει στους φίλους του και τους γνωστούς: χαρείτε μαζί μου, ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ, βρήκα το χαμένο μου πρόβατο.
Να, αδελφοί μου, αν θέλουμε να είμαστε σωστοί Χριστιανοί, σωστοί Επίσκοποι και Ιερείς, σωστοί πατέρες και μητέρες, σωστοί Χριστιανοί, θα πρέπει να μάθουμε να αγαπούμε τόσο, ώστε ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ αν μπορούμε να φέρουμε κάποιον στο Χριστό, να είμαστε χαρούμενοι αν μπορούμε να χαμογελάσουμε στον άλλο, να του δείξουμε ότι τον αγαπάμε, όπως η Αγία Θηρεσία της Καλκούτας.
Όταν έβγαινε στους δρόμους δεν εξέταζε αν αυτός είναι αμαρτωλός ή είναι πιστός, αλλά όποιον έβρισκε τον περιποιόταν. Το ίδιο καλούμαστε να κάνουμε και εμείς, στο σπίτι, στη γειτονιά, στην εργασία !!!!
Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας οι Αδελφές Ιεραπόστολοι της Αγάπης δέχθηκαν τις ευχές των παρευρισκομένων στην είσοδο του Αγίου Διονυσίου, δίνοντας μία εικόνα με την Αγία Θηρεσία της Καλκούτας!!!
Μία μικρή βιογραφία της Αγίας Θηρεσίας της Καλκούτας από το αρχείο του κ.Σεβαστιανού Βακόνδιου.
Η Μητέρα Τερέζα γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου του 1910 στα Σκόπια της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (σήμερα πρωτεύουσα της ΠΓΔΜ). Είχε, ωστόσο καταγωγή από την Σκόδρα της Αλβανίας.
Πήγε στο Νταρτζίλινγκ της Ινδίας το 1929 και ορκίστηκε ως μοναχή το 1931. Το 1937 δούλεψε σαν δασκάλα σε ένα σχολείο στην Καλκούτα. Το 1950, πήρε την άδεια από το Βατικανό για να ξεκινήσει το ιεραποστολικό της έργο και το 1952 μετέτρεψε έναν παλαιό Ινδουιστικό ναό στην Καλκούτα σε κτίριο για την ίαση των ανθρώπων που πεθαίνουν. Επίσης, το 1955 άνοιξε ένα ορφανοτροφείο στην Καλκούτα.
Στην συνέχεια άνοιξε νοσοκομεία και ορφανοτροφεία σε ολόκληρη την Ινδία αλλά και στην Ρώμη, την Τανζανία και την Αυστρία. Το 1979, κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο προκειμένου να βοηθήσει τους φτωχούς και τους αρρώστους σε όλο τον κόσμο. Ενδεικτικά, βοήθησε τους πεινασμένους στην Αιθιοπία, τα θύματα της πυρηνικής έκρηξης στο Τσερνομπίλ καθώς και τα θύματα ενός σεισμού στην Αρμενία.
Το 1983, κατά την διάρκεια επίσκεψής της στον πάπα Ιωάννη Παύλο Β', έπαθε καρδιακή προσβολή και έκτοτε κυκλοφορούσε με βηματοδότη.
Η Αγία Θηρεσία της Καλκούτας πέθανε το 1997 στην Καλκούτα της Ινδίας.
«Σημασία δεν έχει πόσα δίνεις
αλλά με πόση αγάπη τα δίνεις.
Σημασία δεν έχει πόσα κάνεις
αλλά πόση αγάπη βάζεις
σ’ αυτό που κάνεις».
Αγία Θηρεσία της Καλκούτας
Λεονάρδος Ιωάν.Βαμβακάρης
