Φθάνει πια με τις όποιες παρανοήσεις
Συνέντευξη με τον γερμανό Καρδινάλιο για η Μετασυνοδική Αποστολικής Παραίνεση για την οικογένεια AMORIS LAETITIA (Η χαρά της αγάπης) και για τις συζητήσεις που αυτή προκάλεσε στον Καθολικό κόσμο.
Ο Καρδινάλιος Walter Kasper συμπλήρωσε χθες τα 85 χρόνια ζωής. Ομότιμος Πρόεδρος του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της Ενότητας των Χριστιανών και θεολόγος διεθνούς φήμης, ο γερμανός Καρδινάλιος θα παρουσιάσει σήμερα, στη Ρώμη, μαζί με τον αρχιεπίσκοπο Vincenzo Paglia, το τελευταίο βιβλίο του «Il Messaggio di Amoris laetitia. Una discussione fraterna» («Το Μήνυμα της Amoris laetitia. Μια αδελφική συζήτηση», που εκδόθηκε από την Queriniana. Ο Καρδινάλιος Walter Kasper– σε αυτή την συνέντευξή του στο Vatican News– εστιάζει στη συζήτηση που προκάλεσε η Αποστολική Παραίνεση του Πάπα Φραγκίσκου και στους καρπούς της Amoris laetitia για τις οικογένειες:
Ερ. – Καρδινάλιε Kasper, στις πρώτες σελίδες του βιβλίου σας, υπογραμμίζετε ότι η Amoris laetitia δεν αποτελεί ένα νέο δόγμα, αλλά μια δημιουργική ανανέωση της παράδοσης. Μπορείτε να εξηγήσετε αυτό το σημείο;
Απ. – Η παράδοση δεν είναι μια στάσιμη λίμνη, αλλά είναι σαν μια πηγή, ένας ποταμός: είναι κάτι ζωντανό. Η Εκκλησία είναι ένας ζωντανός οργανισμός και έτσι πρέπει να μεταφράζουμε την καθολική παράδοση που ισχύει πάντα, κατά την παρούσα κατάσταση. Αυτό είναι το νόημα της ανανέωσης για την οποία μίλησε ο Πάπας Ιωάννης ΚΓ΄.
Ερ. – Ο υπότιτλος του βιβλίου σας είναι: «Μια αδελφική συζήτηση». Γράφετε επίσης ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τις συζητήσεις, αλλά προσθέτετε ότι «δεν υπάρχει χώρος για καταγγελία μιας νέας διδασκαλίας». Τι σας εντυπωσιάζει από αυτή τη συζήτηση η οποία ακολούθησε την δημοσίευση της Amoris laetitia;
Απ. – Πρώτα απ’ όλα θα επιθυμούσα να πω ότι οι συζητήσεις στην Εκκλησία είναι απαραίτητες. Δεν πρέπει να τις φοβόμαστε! Αλλά υπάρχει μια συζήτηση πολύ ανώριμη, πολύ ισχυρή, με την κατηγορία της νέας διδασκαλίας. Μια νέα και διαφορετική διδασκαλία αποτελεί μια επίμονη στάση που αρνείται ένα διατυπωμένο δόγμα. Το δόγμα της αχώριστης σχέσης του γάμου δεν τίθεται σε αμφισβήτηση από μέρους της Παραίνεσης! Πριν πούμε ότι πρόκειται για νέα διδασκαλία θα πρέπει πάντα να αναρωτιόμαστε πώς σκοπεύει ο άλλος να το επιβεβαιώσει. Και πρώτα απ’ όλα, θα έπρεπε να προϋποθέσουμε ότι ο άλλος είναι καθολικός και δεν υποθέτει το αντίθετο!
Ερ. – Ακριβώς μιλώντας για την αμφισβητούμενη «σημείωση 351» της Amoris laetitia σχετικά με την αποδοχή στα Μυστήρια των διαζευγμένων και ξαναπαντρεμένων, αναφέρετε στο βιβλίο σας ότι αυτή η σημείωση πρέπει να διαβαστεί υπό το φως του Διατάγματος της Συνόδου της Trentoσχετικά με την Ευχαριστία. Για ποιο λόγο;
Απ. – Η Σύνοδος της Trento λέει ότι σε περίπτωση που δεν υπάρχει σοβαρή αμαρτία, αλλά συγχωρητέας φύσης, η Ευχαριστία αφαιρεί αυτή την αμαρτία. Η αμαρτία είναι ένας σύνθετος όρος. Δεν είναι μόνο ο αντικειμενικός ηθικός κανόνας, αλλά είναι και η πρόθεση, η συνείδηση του ατόμου, και θα πρέπει να δούμε μέσα στο forointerno – κατά το Μυστήριο της Μετάνοιας – αν υπάρχει πραγματικά σοβαρή αμαρτία ή ίσως συγχωρητέα αμαρτία ή ίσως και μη αμαρτία. Εάν πρόκειται για μια συγχωρητέα αμαρτία, το άτομο μπορεί να απαλλαγεί και να γίνει δεκτό στο Μυστήριο της Ευχαριστίας. Αυτό ανταποκρίνεται ήδη στο δόγμα του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄ και υπό αυτή την έννοια, ο Πάπας Φραγκίσκος έρχεται να συνεχίσει αυτό που ήδη άρχισε ο προηγούμενος Πάπας. Δεν βλέπω λοιπόν κανένα λόγο για να πούμε ότι αυτό αποτελεί νέα διδασκαλία.
Ερ. – Ποια είναι η μεγαλύτερη βοήθεια την οποία σύμφωνα με εσάς, η Amoris laetitia δίνει στις σημερινές οικογένειες; Πώς μπορούμε «να εφαρμόσουμε» αυτό το έγγραφο στην καθημερινή ζωή των οικογενειών;
Απ. – Ξέρω μερικές ενορίες, ακόμη και εδώ στη Ρώμη, που κάνουν συναντήσεις με παντρεμένους ή ζευγάρια που βρίσκονται στην προετοιμασία του γάμου τους και διαβάζουν μερικά μέρη από αυτή την Αποστολική Παραίνεση. Η γλώσσα αυτού του εγγράφου είναι σαφής, ώστε κάθε χριστιανός να μπορεί να το κατανοήσει. Δεν είναι υψηλή θεολογία ακατανόητη για τον κόσμο. Ο Λαός του Θεού είναι πολύ χαρούμενος, είναι ευχαριστημένος με αυτό το έγγραφο επειδή δίνει χώρο στην ελευθερία, αλλά επίσης και επειδή ερμηνεύει την ουσία του χριστιανικού μυστηρίου με κατανοητή γλώσσα. Επομένως, ο Λαός του Θεού καταλαβαίνει! Ο Πάπας έχει μια εξαιρετική κατανόηση του Λαού του Θεού.
Ερ. – Όπως όλοι γνωρίζουμε, κατά το πρώτο Angelus που απήγγειλε ως Πάπας, ο Φραγκίσκος αναφέρθηκε στο βιβλίο του με τίτλο «Misericordia» («Ευσπλαχνία»). Γιατί, κατά την άποψή σας, η ευσπλαχνία είναι τόσο πολύ σημαντική γι αυτή την Ποντιφική θητεία, ακόμη και όταν αφορά τον κόσμο των οικογενειών;
Απ. – Σήμερα βιώνουμε μια εποχή ασυνήθιστης βίας στον κόσμο. Πολλά άτομα είναι πληγωμένα. Ακόμη και μέσα στους γάμους υπάρχουν πληγές. Ο κόσμος έχει ανάγκη από την ευσπλαχνία, από την συμπάθεια της Εκκλησίας σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που ζούμε σήμερα. Νομίζω ότι η ευσπλαχνία αποτελεί την απάντηση στα σημάδια του καιρού μας.
Μετάφραση: ρφ
