Εβδομάδα προσευχών για την ένωση των χριστιανών
Πνευματικός Οικουμενισμός
Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι ενώσεως και είναι γνωστό ότι η Καθολική Εκκλησία στοχεύει στην πλήρη και ορατή ενότητα των μαθητών του Χριστού, σύμφωνα με τον ορισμό που έδωσε η Δεύτερη Βατικανή Σύνοδος, στα διάφορα συγγράμματά της.
Αυτή η ενότητα, σύμφωνα με την πεποίθηση μας, υπάρχει στην Καθολική Εκκλησία, χωρίς δυνατότητα να απολεσθεί και πράγματι, η Εκκλησία δεν εξαφανίστηκε απ’ τον κόσμο.
Απ’ την άλλη πλευρά, αυτή η ενότητα δεν εννοεί «επιστροφή στον οικουμενισμό» δηλαδή αρνούμαι και απορρίπτω την ιστορία της ατομικής μου πίστεως. Ασφαλώς όχι. Και οικουμενισμός δεν σημαίνει επίσης, ενοποίηση όλων των θεολογικών εκφράσεων και της πνευματικότητας στις λειτουργικές τελετές και στους υπάρχοντες γραπτούς νόμους.
Αλλά, εννοούμε ενότητα μέσα στην πολλαπλότητα και πολλαπλότητα μέσα στην ενότητα. Ένας όρος απαραίτητος για να πραγματοποιηθεί αυτή η συνύπαρξη είναι η δέσμευσή μας για την ενότητα να καθορίζεται και να ανανεώνεται, να αυξάνει και να ωριμάζει!
Στο θέμα αυτό, ο διάλογος μπορεί να προσφέρει μεγάλη βοήθεια και προοπτική. Χάρη σ’ αυτή τη δέσμευση, η πορεία μπορεί να συνεχισθεί βήμα – βήμα, μέχρι που τελικώς, όπως λέει η επιστολή προς Εφεσίους, να φθάσουμε όλοι μαζί στην ενότητα που τελειοποιείται και δίνει η βαθιά γνώση του Υιού του Θεού που το μέτρο της είναι ο Χριστός (Εφ. 4,13).
Είναι φανερό πως ένας τέτοιος διάλογος δεν πραγματοποιείται παρά μέσα σ’ ένα πλαίσιο με ειλικρινή και συνεπής πραγματικότητα. Η ένωση των Χριστιανών δεν γίνεται μόνο με τις δικές μας δυνάμεις. Θα την κατορθώσουμε μόνο σαν δώρο από το Άγιο Πνεύμα.
Ο Πνευματικός Οικουμενισμός, δηλαδή η προσευχή, η μεταστροφή και ο εξαγιασμός της ζωής είναι η καρδιά του οικουμενικού κινήματος. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο καλύτερος τρόπος του οικουμενισμού είναι το να ζεις σύμφωνα με το Ευαγγέλιο!
Πάπας Βενέδικτος XVI
Ελεύθερη μετάφραση π.Μ.Β
